پرش به محتوا

مولوی، جلال‌الدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محقق ترمذی، برهان‌الدین حسین' به 'محقق ترمذی، سید برهان‌الدین حسین')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[شرح مثنوی شریف (فروزانفر)]]
| data-type="authorWritings" |مثنوى معنوى، دیوان غزلیات شمس، رباعیات مولوى
[[نثر و شرح مثنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی]]
 
[[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال‌الدین محمد بلخی (جعفری)]]
 
[[نثر و شرح مثنوی شریف]]
 
[[میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی]]
 
[[نثر و شرح مثنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۷۲: خط ۶۳:
== آثار  ==
== آثار  ==
#مهمترین اثر منظوم مولوى، مثنوى معنوى است. در شش دفتر به بحر رمل مسدس مقصور یا محذوف که در حدود 26000 بیت دارد.
#مهمترین اثر منظوم مولوى، مثنوى معنوى است. در شش دفتر به بحر رمل مسدس مقصور یا محذوف که در حدود 26000 بیت دارد.
#دومین اثر بزرگ مولوى (دیوان کبیر) مشهور به دیوان غزلیات شمس است.
#دومین اثر بزرگ مولوى (دیوان کبیر) مشهور به دیوان غزلیات شمس است که نمایانگر عشق و شور بى‌حد و حصر مولوى است. در بیشتر این غزل‌ها، تخلص شاعر خاموش، خمش است و غالباً ً نام [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] تبریز و شمس الحق تبریزى و در بعضى هم نام صلاح‌الدین، در پایان این غزلها آمده است.
#رباعیات: مجموعه رباعیات مولوى که در بعضى نسخ شماره آن به 1659 مى‌رسد و قسمتى از آن منسوب به اوست و در مجموعه‌ها به نام شاعران دیگر نیز آمده است.
#رباعیات: مجموعه رباعیات مولوى که در بعضى نسخ شماره آن به 1659 مى‌رسد و قسمتى از آن منسوب به اوست و در مجموعه‌ها به نام شاعران دیگر نیز آمده است.
#غزلیات شمس که نام دیگرش، دیوان شمس و یا دیوان کبیر است، نمایانگر عشق و شور بى‌حد و حصر مولوى است. در بیشتر این غزل‌ها، تخلص شاعر خاموش، خمش است و غالباً ً نام [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] تبریز و شمس الحق تبریزى و در بعضى هم نام صلاح‌الدین، در پایان این غزلها آمده است.
#از مولوى آثارى به نثر مانده که داراى ارزش ادبى مى‌باشند: مجموعه مکاتیب و مجالس او و کتاب فیه ما فیه.
#از مولوى آثارى به نثر مانده که داراى ارزش ادبى مى‌باشند: مجموعه مکاتیب و مجالس او و کتاب فیه ما فیه.


۶٬۵۹۱

ویرایش