۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی مظهری نقشبندی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به پانیپتی، ثناءالله منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |التفسير المظهري | | data-type="authorWritings" |[[التفسير المظهري]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی مظهری نقشبندی''' (1143-1225ق)، از علمای نقشبندی و حنفی شبه قاره هند در قرن دوازدهم هجری است که مرید شیخ محمد عابد لاهوری سنامی و میرزا مظهر جان جانان بوده و کتاب «[[سيف المسلول]]» را در رد عقاید شیعه تألیف کرد. | ||
== | ==ولادت== | ||
«قاضی محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی»، صوفی برجسته طریقه مجددی نقشبندی و عالم و فقیه حنفی شبه قاره هند است که در سال 1143ق/ 1730م، دیده به جهان گشود. زادگاه و موطن او پانیپت، در نزدیکی دهلی بود و نسب وی با 12 واسطه به شیخ جلالالدین چشتی صابری پانیپتی (د 765ق/1364م)، ملقب به کبیرالاولیاء و از جانب او به عثمان بن عفان میرسید و نسب عثمانی او نیز از همین روست<ref>ر.ک: خالقی، محسن، ج13، ص565</ref>. | «قاضی محمد ثناءالله پانیپتی عثمانی»، صوفی برجسته طریقه مجددی نقشبندی و عالم و فقیه حنفی شبه قاره هند است که در سال 1143ق/ 1730م، دیده به جهان گشود. زادگاه و موطن او پانیپت، در نزدیکی دهلی بود و نسب وی با 12 واسطه به شیخ جلالالدین چشتی صابری پانیپتی (د 765ق/1364م)، ملقب به کبیرالاولیاء و از جانب او به عثمان بن عفان میرسید و نسب عثمانی او نیز از همین روست<ref>ر.ک: خالقی، محسن، ج13، ص565</ref>. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
ثناءالله از خردسالی استعدادی درخشان داشت و در 7 سالگی حافظ قرآن بود. وی در نوجوانی زبان عربی را فراگرفت، سپس به دهلی رفت و نزد ولیالله بن عبدالرحیم عمری - شاه ولیالله محدث دهلوی (د 1176ق/1762م) ـ فقه و حدیث آموخت و در 18سالگی در فقه و اصول کارآمد گردید و چنان در این علوم چیره شد که شاه عبدالعزیز بن ولیالله دهلوی او را «بیهقی وقت» نامید. وی همچنین در جوانی به سلوک و تصوف روی آورد و نخست به شیخ محمد عابد لاهوری سنامی (د 1160ق/1747م) دست ارادت داد و به سفارش همو پس از وفات وی به مریدی نزد میرزا مظهر جان جانان (د 1195ق/1781م) رفت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ثناءالله از خردسالی استعدادی درخشان داشت و در 7 سالگی حافظ قرآن بود. وی در نوجوانی زبان عربی را فراگرفت، سپس به دهلی رفت و نزد ولیالله بن عبدالرحیم عمری - شاه ولیالله محدث دهلوی (د 1176ق/1762م) ـ فقه و حدیث آموخت و در 18سالگی در فقه و اصول کارآمد گردید و چنان در این علوم چیره شد که شاه عبدالعزیز بن ولیالله دهلوی او را «بیهقی وقت» نامید. وی همچنین در جوانی به سلوک و تصوف روی آورد و نخست به شیخ محمد عابد لاهوری سنامی (د 1160ق/1747م) دست ارادت داد و به سفارش همو پس از وفات وی به مریدی نزد میرزا مظهر جان جانان (د 1195ق/1781م) رفت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
ویرایش