۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجتهد تبریزی، صادق بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02505.jpg|بندانگشتی|مجتهد تبریزی، صادق بن محمد]] | [[پرونده:NUR02505.jpg|بندانگشتی|مجتهد تبریزی، صادق بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |مجتهد تبریزی، صادق بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | قراچه‌داغی تبریزی، محمدصادق | ||
مجتهد قراچه‌داغی، صادق | مجتهد قراچه‌داغی، صادق | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ميرزا محمد بن محمدعلى قره‌داغى (قراچه‌داغى) | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |۱۲۷۴ق/۱۲۳۷ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۱۳۵۱ق/۱۳۱۱ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[محمدفاضل ایروانى]] | ||
[[مامقانی، محمدحسن|محمدحسن مامقانى]] | |||
[[محمدفاضل شربیانى]] | |||
[[هادى تهرانى]] | |||
[[حسین اردکانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[المقالات الغریة في تحقیق المباحث الأصولیة]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02505AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا صادق‌آقا تبريزى'''، در سال 1274ق برابر با 1237ش در تبريز به دنيا آمد. پدرش ميرزا محمد بن محمدعلى قره‌داغى (قراچه‌داغى) از اهل علم آن ديار بود. | '''ميرزا صادق‌آقا تبريزى''' (۱۲۳۷-۱۳۱۱ش)، فقیه، اصولی و ادیبِ اهل آذربایجان و مجتهدین شیعه در قرن سیزدهم ایران | ||
== ولادت == | |||
در سال 1274ق برابر با 1237ش در تبريز به دنيا آمد. پدرش ميرزا محمد بن محمدعلى قره‌داغى (قراچه‌داغى) از اهل علم آن ديار بود. | |||
== تحصیلات == | |||
اين فقيه امامى، اصولى و اديبِ مبارز آذربايجان، در زادگاهش به فراگيرى مقدمات فقه و اصول پرداخت، سپس براى ادامه تحصيل همراه برادر خود، حاج ميرزا محسن، به نجف رفت. اين سفر را در سال 1288ق و در 1291ق نوشته‌اند. از فرزندان تبريزى، ميرزا جواد و ميرزا رضا از اهل علم بشمار مى‌آيند و آثارى نيز دارند. | اين فقيه امامى، اصولى و اديبِ مبارز آذربايجان، در زادگاهش به فراگيرى مقدمات فقه و اصول پرداخت، سپس براى ادامه تحصيل همراه برادر خود، حاج ميرزا محسن، به نجف رفت. اين سفر را در سال 1288ق و در 1291ق نوشته‌اند. از فرزندان تبريزى، ميرزا جواد و ميرزا رضا از اهل علم بشمار مى‌آيند و آثارى نيز دارند. | ||
== اساتيد == | == اساتيد == | ||
او در نجف نزد استادانى چون [[محمدفاضل ایروانى]] (متوفى ۱۳۰۶ق)، [[مامقانی، محمدحسن|محمدحسن مامقانى]] (متوفى ۱۳۲۳ق) و [[محمدفاضل شربیانى]] (متوفى ۱۳۲۲ق)، به تحصيل پرداخت. معروف‌ترين استادش شیخ [[هادى تهرانى]] (متوفى ۱۳۲۳ق) بود كه تبريزى در نظريات اصولى خاص خود، از او پيروى مى‌كرد. وى در كربلا در مجلس درس شیخ [[حسین اردکانى]] (متوفى ۱۳۰۵ق) حاضر مى‌شد. | |||
او در نجف نزد استادانى چون | |||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
وى بعد از فراگيرى علوم گوناگون، در فقه و اصول به درجه اجتهاد رسيد و حلقه درسى تشكيل داد. در درس وى شاگردان بسيارى حاضر مى‌شدند. از جمله شاگردان وى محمدعلى مدرّس (مؤلف ريحانة الأدب) و ميرزا قاسم گَرگَرى بودند. | وى بعد از فراگيرى علوم گوناگون، در فقه و اصول به درجه اجتهاد رسيد و حلقه درسى تشكيل داد. در درس وى شاگردان بسيارى حاضر مى‌شدند. از جمله شاگردان وى محمدعلى مدرّس (مؤلف ريحانة الأدب) و ميرزا قاسم گَرگَرى بودند. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۷: | ||
در ادامه مخالفت با قانون نظام وظيفه، مردم تبريز در 1307ش، قيام كردند كه تا اوايل 1308ش ادامه يافت و تبريزى به‌همراهى ديگر علما رهبرى مردم را برعهده گرفت. حكومت، او را دستگير و به همدان (يا سنندج) تبعيد كرد، اما پس از چند روز رضاشاه ناگزير دستور آزادى وى را صادر كرد. وى پس از آزادى به قم رفت و در همان جا اقامت گزيد. | در ادامه مخالفت با قانون نظام وظيفه، مردم تبريز در 1307ش، قيام كردند كه تا اوايل 1308ش ادامه يافت و تبريزى به‌همراهى ديگر علما رهبرى مردم را برعهده گرفت. حكومت، او را دستگير و به همدان (يا سنندج) تبعيد كرد، اما پس از چند روز رضاشاه ناگزير دستور آزادى وى را صادر كرد. وى پس از آزادى به قم رفت و در همان جا اقامت گزيد. | ||
ايشان در سال | == وفات == | ||
ايشان در سال اسفند ۱۳۱۱ش برابر با ۶ ذی‌القعده سال ۱۳۵۱ق درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد و در شهرهاى گوناگون، به‌ويژه در آذربايجان و نجف از وى تجليل شد. در تبریز، بازار تعطیل شد. مجالس متعددی منعقد شد. مردم اردبیل، مراغه، اهر، ارومیه نیز مجلس گرفتند. [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] در قم و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] نیز در نجف اشرف مجالس سوگ برپا کردند. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
برخى از آثار تبريزى كه بيشتر در فقه و اصول است عبارتند از: | برخى از آثار تبريزى كه بيشتر در فقه و اصول است عبارتند از: | ||