۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نهجالبلاغه (ترجمه مبشری)' به 'ترجمه نهجالبلاغه (مبشری)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00888.jpg|بندانگشتی|مبشری، اسدالله]] | [[پرونده:NUR00888.jpg|بندانگشتی|مبشری، اسدالله]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |مبشری، اسدالله | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1288ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۲۱ مهر ۱۳۶۹ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[کشف المحجة يا فانوس]] | ||
|-class= | |||
[[در آمدی بر قرآن]] | |||
[[ترجمه نهجالبلاغه (مبشری)]] | |||
[[قرآن و علم امروز]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00888AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''اسدالله مبشرى'''، در سال 1288ش، به دنيا آمد. او دانشآموختهى دانشكده حقوق دانشگاه تهران و دارندهى مدرک دكترا از فرانسه بود كه قبل از پيروزى انقلاب اسلامى، در دههى بيست، سمت دادستان شهرهاى شيراز و اصفهان را بر عهده گرفت. در دولت ملى دكتر مصدق، بهعنوان مستشار ديوان عالى كشور و مدير كل دادگسترى منصوب شد. | '''اسدالله مبشرى''' (1288-1369ش)، وكيل دادگسترى، قاضى، اديب، شاعر و مترجم | ||
== ولادت == | |||
اسدالله مبشری فرزند ابوالقاسم در سال 1288ش، در تهران به دنيا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
او دانشآموختهى دانشكده حقوق دانشگاه تهران و دارندهى مدرک دكترا از فرانسه بود كه قبل از پيروزى انقلاب اسلامى، در دههى بيست، سمت دادستان شهرهاى شيراز و اصفهان را بر عهده گرفت. در دولت ملى دكتر مصدق، بهعنوان مستشار ديوان عالى كشور و مدير كل دادگسترى منصوب شد. | |||
پس از كودتاى 28 مرداد 32 براى مدتى تحت تعقيب حكومت نظامى بود و زندانى شد. در سال 1340 و به هنگام وزارت الموتى در دولت دكتر امينى به رياست بازرسى كل كشور رسيد و چند تن از افراد بانفوذ در كشور چون سپهبد علوى رئيس شهربانى، ضرغام وزير دارایى، ابتهاج رئيس سازمان برنامه و سهيلى نخستوزير سابق را به دادگاه كشيده و برخى از آنان را به زندان انداخت. | پس از كودتاى 28 مرداد 32 براى مدتى تحت تعقيب حكومت نظامى بود و زندانى شد. در سال 1340 و به هنگام وزارت الموتى در دولت دكتر امينى به رياست بازرسى كل كشور رسيد و چند تن از افراد بانفوذ در كشور چون سپهبد علوى رئيس شهربانى، ضرغام وزير دارایى، ابتهاج رئيس سازمان برنامه و سهيلى نخستوزير سابق را به دادگاه كشيده و برخى از آنان را به زندان انداخت. | ||
خط ۳۷: | خط ۴۹: | ||
در سال 1342 مجبور به بازنشستگى زودهنگام شد. وى وكيل دادگسترى، قاضى، اديب، شاعر و مترجم بود و با فلسفه و موسيقى نيز آشنايى داشت. او بعد از پيروزى انقلاب اسلامى، در دولت موقت مهندس مهدى بازرگان، وزارت دادگسترى را بر عهده داشت، ولى پس از چند ماه استعفا كرده و تنها به فعالیتهای فرهنگى پرداخت. | در سال 1342 مجبور به بازنشستگى زودهنگام شد. وى وكيل دادگسترى، قاضى، اديب، شاعر و مترجم بود و با فلسفه و موسيقى نيز آشنايى داشت. او بعد از پيروزى انقلاب اسلامى، در دولت موقت مهندس مهدى بازرگان، وزارت دادگسترى را بر عهده داشت، ولى پس از چند ماه استعفا كرده و تنها به فعالیتهای فرهنگى پرداخت. | ||
== وفات == | |||
او سرانجام در ۲۱ مهر ۱۳۶۹ش، در تهران درگذشت. | |||
== آثار == | |||
او آثار بسيارى را از زبان عربى به زبان فارسى ترجمه كرده است، مانند «صحيفه سجاديه»، «نهجالبلاغة» [[امام على(ع)]]، «كشف المحجة يا فانوس»، (ترجمه كتاب كشف المحجة لثمرة المهجة، نوشته [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]])، «زندگانى تحليلى پيشوايان ما ائمه دوازدهگانه(ع)» (ترجمه كتاب عادل اديب)، «قرآن و علم روز» (ترجمه نوشتهاى از عبدالغنى الخطیب) و «راه محمد(ص)» (ترجمه كتاب عبقرية محمد(ص)، نوشته عباس محمود العقاد). | او آثار بسيارى را از زبان عربى به زبان فارسى ترجمه كرده است، مانند «صحيفه سجاديه»، «نهجالبلاغة» [[امام على(ع)]]، «كشف المحجة يا فانوس»، (ترجمه كتاب كشف المحجة لثمرة المهجة، نوشته [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]])، «زندگانى تحليلى پيشوايان ما ائمه دوازدهگانه(ع)» (ترجمه كتاب عادل اديب)، «قرآن و علم روز» (ترجمه نوشتهاى از عبدالغنى الخطیب) و «راه محمد(ص)» (ترجمه كتاب عبقرية محمد(ص)، نوشته عباس محمود العقاد). | ||
همچنين وى آثار بسيارى را از زبان فرانسه به زبان فارسى ترجمه كرده است، مانند «درآمدى بر قرآن» نوشته [[بلاشر، رژیس|رژى بلاشر]]، «تاريخ فلسفهى اسلامى» نوشتههانرى كوربن، «فيلسوفان بزرگ» نوشته كارل ياسپرس، «حقوق بشر» نوشته تامس پين، «فاوست» نوشته گوته و «درآمدى بر فلسفه» نوشته كارل ياسپرس. | همچنين وى آثار بسيارى را از زبان فرانسه به زبان فارسى ترجمه كرده است، مانند «درآمدى بر قرآن» نوشته [[بلاشر، رژیس|رژى بلاشر]]، «تاريخ فلسفهى اسلامى» نوشتههانرى كوربن، «فيلسوفان بزرگ» نوشته كارل ياسپرس، «حقوق بشر» نوشته تامس پين، «فاوست» نوشته گوته و «درآمدى بر فلسفه» نوشته كارل ياسپرس. | ||
همچنين وى كتابى به نام «تراز يا روش نويسندگى» و كتابى ديگر به نام «جهاندارى [[امام على(ع)]]» تأليف كرده است. از ايشان مقالاتى نيز بهصورت ترجمه يا تأليف منتشر شده است، مانند «ديوان عالى كشور آمريكا»، «سيدار تا بودا» (ترجمه نوشتهاى از كارل ياسپرس)، «آئيننامه داخلى كانون وكلاى دادگسترى پاريس» (ترجمه). همچنين قطعه شعرى از ايشان به نام «آزادى» منتشر شده است | همچنين وى كتابى به نام «تراز يا روش نويسندگى» و كتابى ديگر به نام «جهاندارى [[امام على(ع)]]» تأليف كرده است. از ايشان مقالاتى نيز بهصورت ترجمه يا تأليف منتشر شده است، مانند «ديوان عالى كشور آمريكا»، «سيدار تا بودا» (ترجمه نوشتهاى از كارل ياسپرس)، «آئيننامه داخلى كانون وكلاى دادگسترى پاريس» (ترجمه). همچنين قطعه شعرى از ايشان به نام «آزادى» منتشر شده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# نهجالبلاغة [[امام على(ع)]]، ترجمه دكتر اسدالله مبشرى، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ سوم، تهران، 1366ش. | # نهجالبلاغة [[امام على(ع)]]، ترجمه دكتر اسدالله مبشرى، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، چاپ سوم، تهران، 1366ش. | ||
# درآمدى بر قرآن، [[بلاشر، رژیس|رژى بلاشر]]، ترجمه دكتر اسدالله مبشرى، نشر ارغنون، چاپ اول، 1372ش. | # درآمدى بر قرآن، [[بلاشر، رژیس|رژى بلاشر]]، ترجمه دكتر اسدالله مبشرى، نشر ارغنون، چاپ اول، 1372ش. |
ویرایش