پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین|آیت‌الله علامه امینی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00144.jpg|بندانگشتی| امینی نجفی، عبدالحسین|175px]]
[[پرونده:NUR10795J1.jpg|بندانگشتی|نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|175px]]


'''عبدالحسین امینی نجفی''' (1281-1349ش)، مشهور به '''علامه امینی'''، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ق و نویسنده کتاب [[الغدیر]] است. [[امینی، محمدهادی|دکتر محمدهادى امينى]] فرزند ارشد ایشان است.
'''نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام،''' ترجمه كتاب «[[الوفاة الإمام الجواد]]»، نوشته [[مقرم، عبدالرزاق|سيد عبدالرزاق موسوى مقرم]] (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط [[لولاور، پرویز|پرویز لولاور]] صورت گرفته است.


عبدالحسين امینی نجفی، فرزند شيخ احمد، فرزند شيخ نجف‌قلى (امين‌الشرع)، فرزند شيخ عبدالله (سرمست)، در سال 1320ق، در تبريز به دنيا آمد. ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.
درباره حضرت ابوجعفر الجواد(ع) نظم و نثر، بسیار کم گفته و نوشته شده و با توجه به آن‌که در دوران حضرتش علیه‌الصلوات‌والسلام بازار ریا و تظاهر رونق به‌سزا داشته، بر متتبعان است که مطالعات و تحقیقات جامع و کاملی درباره زندگی آن حضرت(ع) بنمایند.


او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد.
نویسنده در ابتدای کتاب با توجه به روایاتی از اهل‌بیت(ع)، فراگیری و آموزش علوم آل محمد(ص) را از مصادیق احیای امر آل محمد(ص) می‌داند<ref>متن کتاب، ص 19-20</ref> و از آوردن این مطلب در ابتدای کتاب چنین می‌خواهد بگوید که این کتاب در جهت احیای امر محمد و آل او صورت گرفته است.
پس از سال 1364ق، كه مجلدات اولیه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.


لذا مسافرت‌هاى علمى ايشان كه اجابت اين دعوت‌ها بود، در مرحله اول براى يافتن مآخذ بيشتر جهت «الغدير» بود و در مرحله دوم به‌نوعى ترويج و معرفى آن محسوب مى‌شد.
پس‌ازآن از خلقت و نور اهل‌بیت(ع) سخن به میان آورده و پس‌ازآن به شرح زندگی امام جواد(ع) پرداخته است.


علامه مجاهد در عصر روز 28 ربيع‌الثانى 1390، برابر با 12 تيرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خويش شتافت و پس از تشييع باشكوه در تهران، با هواپيما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس كاظمين و كربلا تشييع گرديد و سرانجام به نجف اشرف منتقل شد و پس از تجديد عهد با مولايش، در مقبره شخصى كنار كتابخانه به خاک سپرده شد. <div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div>
مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است. [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] از تاریخ تولد فرزندش به خواهرش «حکیمه» اطلاع داده و دستوراتی نیز دراین‌باره داده بود. ایشان در دهم ماه رجب سال 195ق در مدینه منوره متولد شد.
 
چون امامت جوادالائمه(ع) در زمانی اتفاق افتاده که آن حضرت کم سن بودند؛ لذا نویسنده بر آن بوده که دلایل امامت آن امام بزرگوار را بیان نماید که در آن بسیاری از کرامات آن بزرگوار بازگو شده است.
 
پس‌ازآن عنوان نصایح آمده که در ذیل آن ده‌ها سخن گوهربار که عهده‌دار تأمین سعادت بشری است گنجانده شده است. اصولی که آداب اجتماعی را تقویت می‌کند و در سایه عمل به آن‌ها مردمان را به زیور ملکات فاضله آراسته می‌شوند و به مقام شامخ انسانیت در می‌آیند. نصایحی که با عمل به آن انسان را از اعمال زشت و فساد اخلاقی دور می‌کند و دلش را از آلودگی‌ها و کثافات ناپسند پاک می‌گرداند.
 
<div class="mw-ui-button">[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش