پرش به محتوا

چین نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11799
| کتابخوان همراه نور =11799
| کتابخوان همراه نور =11799
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۳: خط ۳۳:


'''چین نامه''' ترجمه‌اى است از كتاب De Christiana Expeditione apud sinas ab societate
'''چین نامه''' ترجمه‌اى است از كتاب De Christiana Expeditione apud sinas ab societate
jesu suscepta ex c.motthaeiricij commentariis libri V.Auctore p.Nicholao Trigautio Belga  اثر «ماتیو ریچى» (1610 1552 میلادى) كه به اهتمام نقاش نامدار عصر صفوى «[[زمان، محمد|محمد زمان]]» صورت گرفته است.
jesu suscepta ex c.motthaeiricij commentariis libri V.Auctore p.Nicholao Trigautio Belga  اثر «[[ریچی‌، ماتیو|ماتیو ریچى]]» (1610 1552 میلادى) كه به اهتمام نقاش نامدار عصر صفوى «[[زمان، محمد|محمد زمان]]» صورت گرفته است.


«ریچى» در تاریخ 15 آوریل 1582 میلادى از سوى هیئت مبلغان مسیحى مأمور اعزام به چین شد و ورود او در تاریخ معاصر چین، سرآغاز ورود تمدن اروپایى و تاثیر گذارى آن بر تمدن چین، مهم‌ترین رویداد فرهنگى در طول تاریخ روابط چین و اروپا مى‌باشد. به عبارت دیگر مى‌توان او را آغازگر و بنیان‌گذار مبادلات فرهنگى بین چین و اروپا دانست.
«[[ریچی‌، ماتیو|ریچى]]» در تاریخ 15 آوریل 1582 میلادى از سوى هیئت مبلغان مسیحى مأمور اعزام به چین شد و ورود او در تاریخ معاصر چین، سرآغاز ورود تمدن اروپایى و تاثیر گذارى آن بر تمدن چین، مهم‌ترین رویداد فرهنگى در طول تاریخ روابط چین و اروپا مى‌باشد. به عبارت دیگر مى‌توان او را آغازگر و بنیان‌گذار مبادلات فرهنگى بین چین و اروپا دانست.


وى از زمان ورود تا 1608 میلادى كه شروع به نگارش خاطرات خود كرد، هرگز چین را ترکنگفت و نوشت: «من یگانه شاهد باقى مانده از پیشگامان و پیشوایان روحانیان و مروجان در چین هستم، خود را مؤظف مى‌دانم سالنامه مشاهدات و رویدادهاى دوران خود را بنویسم و براى آیندگان باقى گذارم». و بدین ترتیب نگارش خاطرات خود را به زبان ایتالیایى تحت عنوان یادداشت و به ترتیب طبقه بندى زمانى آغاز كرد. بعد از درگذشت او (1610 م) كشیش «تریگولت» اصل نسخه خطى یادداشت‌ها را به دست آورد و آن را همراه با پیوستى درباره كارهاى «ریچى» و گزارش مراسم تشییع او كه خود نوشته بود، به زبان لاتین ترجمه كرد و آن را تحت عنوان هیئت اعزامى مسیحیان به چین به چاپ رسانید. [[زمان، محمد|محمد زمان]]، بخش نخست این اثر را كه مربوط به مردم شناسى و آداب و رسوم و آئین‌هاى چینیان مى‌باشد به فارسى ترجمه كرده است.
وى از زمان ورود تا 1608 میلادى كه شروع به نگارش خاطرات خود كرد، هرگز چین را ترکنگفت و نوشت: «من یگانه شاهد باقى مانده از پیشگامان و پیشوایان روحانیان و مروجان در چین هستم، خود را مؤظف مى‌دانم سالنامه مشاهدات و رویدادهاى دوران خود را بنویسم و براى آیندگان باقى گذارم». و بدین ترتیب نگارش خاطرات خود را به زبان ایتالیایى تحت عنوان یادداشت و به ترتیب طبقه بندى زمانى آغاز كرد. بعد از درگذشت او (1610 م) كشیش «تریگولت» اصل نسخه خطى یادداشت‌ها را به دست آورد و آن را همراه با پیوستى درباره كارهاى «[[ریچی‌، ماتیو|ریچى]]» و گزارش مراسم تشییع او كه خود نوشته بود، به زبان لاتین ترجمه كرد و آن را تحت عنوان هیئت اعزامى مسیحیان به چین به چاپ رسانید. [[زمان، محمد|محمد زمان]]، بخش نخست این اثر را كه مربوط به مردم شناسى و آداب و رسوم و آئین‌هاى چینیان مى‌باشد به فارسى ترجمه كرده است.


==ساختار عناوین==
==ساختار عناوین==
خط ۴۷: خط ۴۷:
پیشگفتار دكتر مظفر بختیار به معرّفى این اثر ارزنده كه نمونه‌اى شیوا از نثر نویسى دوره صفوى است و همچنین به معرّفى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و ردّ این مطلب كه بعضى قائل به دو [[زمان، محمد|محمد زمان]] فرنگى خوان و [[زمان، محمد|محمد زمان]] نقّاش گشته‌اند، مى‌نماید و در آخر به معرّفى و آشنایى خود با مصحّح اثر دكتر لوجین مى‌پردازد و تمام این مطالب به طور مختصر و چكیده پردازش شده است.
پیشگفتار دكتر مظفر بختیار به معرّفى این اثر ارزنده كه نمونه‌اى شیوا از نثر نویسى دوره صفوى است و همچنین به معرّفى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و ردّ این مطلب كه بعضى قائل به دو [[زمان، محمد|محمد زمان]] فرنگى خوان و [[زمان، محمد|محمد زمان]] نقّاش گشته‌اند، مى‌نماید و در آخر به معرّفى و آشنایى خود با مصحّح اثر دكتر لوجین مى‌پردازد و تمام این مطالب به طور مختصر و چكیده پردازش شده است.


یادداشت‌هاى مصحّح كه نزدیکبه 90 صفحه مى‌باشد، شامل مقدّمه، زندگانى [[زمان، محمد|محمد زمان]]، زندگانى ماتیو ریچى، درباره نام چینى ماتیو ریچى، نقد و ارزیابى ماتیوریچى، بررسى نسخه اصلى كتاب هیئت اعزامى مسیحیان به چین و نسخه‌هاى ترجمه آن، ترجمه گزارش نامه هیئت اعزامى مسیحیان به چین به زبان فارسى و نسخه فارسى و نسخه اساس ویرایش، نمونه‌هایى از نقاشى‌هاى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و اسناد و تصویرها مى‌باشد.
یادداشت‌هاى مصحّح كه نزدیکبه 90 صفحه مى‌باشد، شامل مقدّمه، زندگانى [[زمان، محمد|محمد زمان]]، زندگانى [[ریچی‌، ماتیو|ماتیو ریچى]]، درباره نام چینى [[ریچی‌، ماتیو|ماتیو ریچى]]، نقد و ارزیابى ماتیوریچى، بررسى نسخه اصلى كتاب هیئت اعزامى مسیحیان به چین و نسخه‌هاى ترجمه آن، ترجمه گزارش نامه هیئت اعزامى مسیحیان به چین به زبان فارسى و نسخه فارسى و نسخه اساس ویرایش، نمونه‌هایى از نقاشى‌هاى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و اسناد و تصویرها مى‌باشد.


در بخش زندگانى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و ماتیو ریچى، مصحّح به ویژگى‌هاى عصر و برهه‌اى كه این افراد در آن زندگانى می‌كردند، علاوه بر حیات آنان، مكان علمى، آثار و تألیفات آن‌ها نیز پرداخته است و ترجمه آنان را بطور مفصّل ذكر نموده است.
در بخش زندگانى [[زمان، محمد|محمد زمان]] و [[ریچی‌، ماتیو|ماتیو ریچى]]، مصحّح به ویژگى‌هاى عصر و برهه‌اى كه این افراد در آن زندگانى می‌كردند، علاوه بر حیات آنان، مكان علمى، آثار و تألیفات آن‌ها نیز پرداخته است و ترجمه آنان را بطور مفصّل ذكر نموده است.


متن چین نامه از یکمقدّمه و ده فصل تشكیل یافته است. در مقدّمه مترجم آمده است كه قانون مردم چین از دوران گذشته بر این قرار بوده كه از ورود مردم بیگانه به سرزمین خود ممانعت مى‌نمودند و نیز مردم خود را اجازه نمى‌دادند كه به سرزمین‌هاى دیگر مسافرت نمایند و از این جهت بوده كه در هیچ جاى دنیا مردم چین دیده نمى‌شوند و حقایق و اخبار این سرزمین آن‌طور كه شایسته این مردم است به ساكنان دیگر سرزمین‌هاى نرسیده تا این‌كه در 970 هجرى جمعى از علما و دانشمندان اروپا به چین وارد شدند و سالیان دراز در این سرزمین بسر برده و با مردم آن دیار زندگى كردند و عالم و واقف به رسوم، آداب و طرز زندگى آن سرزمین گشته و سپس آنان - به تصنیف روى آوردند مشتمل بر اخبار و حقایق چین و آن‌ها را چاپ و منتشر نمودند تا به حسب اتفاق كتاب مذكور را دیدم به خاطرم رسید كه آن را به زبان فارسى ترجمه نمایم و این اثر مشتمل بر ده فصل است. فصل اوّل در تحقیق اسم چین كه قدیم‌ترین نام براى این سرزمین است از زمان بطلیموس و دیگر نام‌هاى این سرزمین «خطا»، «هیافوكُوردم» (خورندگان گوشت اسب) و «مُلکابریشمى»
متن چین نامه از یکمقدّمه و ده فصل تشكیل یافته است. در مقدّمه مترجم آمده است كه قانون مردم چین از دوران گذشته بر این قرار بوده كه از ورود مردم بیگانه به سرزمین خود ممانعت مى‌نمودند و نیز مردم خود را اجازه نمى‌دادند كه به سرزمین‌هاى دیگر مسافرت نمایند و از این جهت بوده كه در هیچ جاى دنیا مردم چین دیده نمى‌شوند و حقایق و اخبار این سرزمین آن‌طور كه شایسته این مردم است به ساكنان دیگر سرزمین‌هاى نرسیده تا این‌كه در 970 هجرى جمعى از علما و دانشمندان اروپا به چین وارد شدند و سالیان دراز در این سرزمین بسر برده و با مردم آن دیار زندگى كردند و عالم و واقف به رسوم، آداب و طرز زندگى آن سرزمین گشته و سپس آنان - به تصنیف روى آوردند مشتمل بر اخبار و حقایق چین و آن‌ها را چاپ و منتشر نمودند تا به حسب اتفاق كتاب مذكور را دیدم به خاطرم رسید كه آن را به زبان فارسى ترجمه نمایم و این اثر مشتمل بر ده فصل است. فصل اوّل در تحقیق اسم چین كه قدیم‌ترین نام براى این سرزمین است از زمان بطلیموس و دیگر نام‌هاى این سرزمین «خطا»، «هیافوكُوردم» (خورندگان گوشت اسب) و «مُلکابریشمى»
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش