۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فناری، محمد بن حمزه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
#علامه [[علاءالدین اسود]] شارح «مغنی» در اصول و «وقایة الروایه فی مسائل الهدایه» در فقه حنفی. او در مدرسه ازنیق که به نام داود قیصری بنا شده بود پس از قیصری و تاج الدین کردری تدریس می‌کرد. می‌گویند بین او و شمس الدین فناری اختلافی پدید آمد و از این رو شمس الدین او را ترک کرد و به حوزه درس محمد بن محمد آقسرایی پیوست. | |||
#[[جمال‌الدین محمد بن محمد بن محمد آقسرایی]] «آقصرایی» صاحب «حاشیه بر کشاف زمخشری» و شارح «ایضاح» در معانی و بیان و شارح «انموذج» در طب. | |||
#:گویند هنگامی که میر سید شریف جرجانی شرح جمال الدین بر ایضاح را دید گفت: «انه کالذباب علی لحم البقر» و این سخن از آن جهت است که ایضاح بسیار مبسوط است و جز موارد اندکی از آن نیازمند شرح نبوده است و جمال الدین متن ایضاح را با خط قرمز همراه با شرح آورده بود و شرح او در مقابل متن بسیار ناچیز می‌نمود. به میر سید شریف گفتند تقریر جمال الدین از تحریرش بهتر است، سید نیز به قصد استفاده از او به قرامان رفت، وقتی به آنجا رسید جمال الدین درگذشته بود. در آنجا میر سید شریف با شمس الدین فناری آشنا شد و همراه او به مصر رفت تا از محضر شیخ اکمل الدین از علمای به نام آن دیار کسب فیض نمایند. | |||
#:گویند شمس الدین فناری و حسن پاشا فرزند مولی علاء الدین اسود، هر دو نزد جمال الدین آقسرایی درس می‌خواندند، روزی جمال الدین به طور پنهانی به حجره‌ها سرکشی می‌کرد دید مولی حسن پاشا در حالی که تکیه داده، به کتاب نگاه می‌کند ولی فناری دو زانو نشسته و کتاب مطالعه می‌کند و گاه بر آن حاشیه می‌نویسد، استاد در حق اولی گفت «انه لا یبلغ درجة الفضل» و در مورد دومی گفت «انه سیحصل الفضل و یکون له شان فی العلم» و چنان شد که او گفت. | |||
گویند هنگامی که میر سید شریف جرجانی شرح جمال الدین بر ایضاح را دید گفت: «انه کالذباب علی لحم البقر» و این سخن از آن جهت است که ایضاح بسیار مبسوط است و جز موارد اندکی از آن نیازمند شرح نبوده است و جمال الدین متن ایضاح را با خط قرمز همراه با شرح آورده بود و شرح او در مقابل متن بسیار ناچیز می‌نمود. به میر سید شریف گفتند تقریر جمال الدین از تحریرش بهتر است، سید نیز به قصد استفاده از او به قرامان رفت، وقتی به آنجا رسید جمال الدین درگذشته بود. در آنجا میر سید شریف با شمس الدین فناری آشنا شد و همراه او به مصر رفت تا از محضر شیخ اکمل الدین از علمای به نام آن دیار کسب فیض نمایند. | #[[اکمل‌الدین محمد بن محمد بن محمود]]، از اکابر فقهای حنفیه و متبحر در علم حدیث و نحو و لغت و صرف و معانی و بیان و صاحب تالیفاتی چون «الانوار» در اصول و «حاشیه بر کشاف زمخشری» و «شرح اصول بزدوی» و «شرح الفیه ابن معط» و «شرح تجرید خواجه نصیر طوسی». اکمل الدین در سال ۷۸۶ ه. ق در سن هفتاد و شش سالگی درگذشت. | ||
#از شخصی به نام شیخ حمید شیخ الحاج بیرام به عنوان استاد او در تصوف یاد شده است. | |||
گویند شمس الدین فناری و حسن پاشا فرزند مولی علاء الدین اسود، هر دو نزد جمال الدین آقسرایی درس می‌خواندند، روزی جمال الدین به طور پنهانی به حجره‌ها سرکشی می‌کرد دید مولی حسن پاشا در حالی که تکیه داده، به کتاب نگاه می‌کند ولی فناری دو زانو نشسته و کتاب مطالعه می‌کند و گاه بر آن حاشیه می‌نویسد، استاد در حق اولی گفت «انه لا یبلغ درجة الفضل» و در مورد دومی گفت «انه سیحصل الفضل و یکون له شان فی العلم» و چنان شد که او گفت. | |||
=== منصب شیخ الاسلامی === | === منصب شیخ الاسلامی === | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۲: | ||
نام دو تن از فرزندان محمد بن حمزه فناری نیز در کتب تراجم دیده می‌شود که هر دو از شخصیت‌های مورد احترام و از عالمان روزگار خود بوده‌اند. این دو تن عبارتند از: | نام دو تن از فرزندان محمد بن حمزه فناری نیز در کتب تراجم دیده می‌شود که هر دو از شخصیت‌های مورد احترام و از عالمان روزگار خود بوده‌اند. این دو تن عبارتند از: | ||
#محمدشاه که از هوش و ذکاوت فوق العاده‌ای برخوردار بوده تا آنجا که بعضی از جهت تیزهوشی و ذکاوت او را از پدرش برتر دانسته‌اند. او تالیفات متعددی داشته و جانشین پدرش در تدریس و پرورش شاگردان بوده است. | |||
#مولی یوسف بالی که بعد از برادرش کرسی درس پدر به او واگذار شد. او فرزندی به نام حسن داشت که از مشاهیر علمای عثمانی بوده و در حساب و هیئت و تصوف و علوم شرعی و ادبی و ریاضی و غالب فنون متداول در عصر خویش تبحر داشته است. | |||
== وفات == | == وفات == | ||
| خط ۸۵: | خط ۷۹: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
# | #مصباح الانس بین المعقول و المشهود فی شرح مفتاح غیب الجمع و الوجود، این شرح بهترین شرحی است که بر مفتاح الغیب ابو المعالی صدر الدین محمد بن اسحاق قونوی نوشته شده و یکی از عالی‌ترین متون عرفانی است. | ||
#فصول البدائع فی اصول الشرائع، این کتاب در اصول فقه است و تالیف آن سی سال طول کشیده است. محمد شاه فرزند مؤلف بر آن حاشیه‌ای به نام «تلخیص الفصول و ترصیص الاصول» نوشته است. | |||
#عین الاعیان فی تفسیر القرآن، تفسیری است بر سوره حمد که در ابتدای آن چهار مقدمه وجود دارد با عناوین تعریف تفسیر، وجه حاجت به تفسیر، موضوع تفسیر و علومی که تفسیر از آن استفاده می‌کند. صاحب کشف الظنون گوید: «لا بد لطالب علم التفسیر ان یعلم ما فی هذا التفسیر اولا، لیکون علی بصیرة من علمه.» | |||
#شرح تلخیص الجامع الکبیر فی الفروع (متن از کمال الدین محمد بن عباد بن ملک داد «داود» الخلاطی الحنفی متوفای سال ۶۵۲ ه. ق است.) | |||
#رسالة فی رجال الغیب | |||
#عویصات الافکار فی اختیار اولی الابصار، پرسشهایی است مشکل، در فنون عقلی جهت امتحان طلاب که در دو ورقه نوشته شده است. | |||
#شرح فرائض سجاوندی للامام سراج الدین محمد بن محمود عبد الرشید سجاوندی (بر این کتاب شرح‌های بسیاری نوشته شده که معروف‌ترین آنها شرح سید شریف جرجانی است.) | |||
#شرح الفوائد الغیاثیة (الفوائد الغیاثیة کتابی است در معانی و بیان از قاضی عضد الدین ایجی متوفای سال ۷۵۶ ه. ق که در واقع مختصر کتاب مفتاح العلوم سکاکی است.) #مرشد المصلی (فیه تجویز صلوة الرغائب و لیلة القدر بل ترغیب لهما فهجره جماعة، کشف الظنون.) | |||
#مقدمة الصلوة، رساله‌ای است کوچک مشتمل بر مسائل ضروری در صلوة که شروحی نیز بر آن نوشته شده است. در مؤلف آن اختلاف است. صاحب کشف الظنون انتساب آن را به ابن حمزه فناری صحیح دانسته است. | |||
#اسئلة العلامة، مؤلف الشقائق النعمانیة در مورد این رساله گوید: «و رایت للمولی الفناری عشرین قطعة منظومة کل قطعة منها مسالة من فن مستقل و غیر اسماء تلک الفنون بطریق الالغاز امتحانا لفضلاء دهره و لم یقدروا علی تعیین فنونها فضلا عن حل مسائلها علی انه قال فی خطبة تلک الرسالة و ذلک عجالة یوم مما تبصرون، و شرح هذه الرسالة ابنه محمدشاه و عین اسامی الفنون و بین المناسبة فیما ذکره من الالغازات و حل مشکلات مسائلها و نظم عقیب کل قطعة منها قطعة اخری قال فی بعضها قلت مؤکدا و فی بعضها قلت مجیبا و اتی باحسن الاجوبة.» | |||
#انموذج العلوم فی مئة مسالة من مئة فن، بعضی این رساله را از محمدشاه فرزند شمس الدین فناری دانسته‌اند. | |||
#اسامی الفنون، منظوم است و فرزند مؤلف، محمدشاه آن را شرح کرده است. | |||
#رساله‌ای در مناقب شیخ بهاءالدین نقشبندی، مؤسس طریقت نقشبندیه و مؤلف کتاب دلیل العاشقین در تصوف، متوفای سال ۷۹۰ یا ۷۹۱ ه. ق (از مریدان مشهور او خواجه علاء الدین و خواجه محمد پارسا می‌باشند.) | |||
#اساس التصریف (محمد شاه فرزند مؤلف بر آن شرحی نوشته است.) | |||
#شرح کتاب ایساغوجی، شرحی دقیق به طریق مزجی است و مؤلف آن را در یک روز نوشته است. بر این شرح نیز حواشی متعددی نوشته‌اند. (متن ایساغوجی از اثیر الدین مفضل بن عمر ابهری متوفای حدود سال ۷۰۰ ه. ق است که شروح متعددی بر آن نوشته شده است.) | |||
#تعلیقه بر اصطلاحات الصوفیه ملا عبد الرزاق کاشانی. | |||
#حاشیه بر شرح شیخ برهان الدین ابراهیم بن عمر الجغبری متوفای سال ۷۳۲ ه. ق بر کتاب حرز الامانی و وجه التهانی فی القراءات السبع المثانی قصیده مشهور به شاطبیه، از ابو محمد شاطبی ضریر (از مشاهیر قراء قرآن مجید و معروف به امام القراء و امام شاطبی). حرز الامانی و وجه التهانی قصیده‌ای است لامیه در تجوید و حاوی رموز و دقایق بسیار. به نوشته کشف الظنون ۱۱۷۳ بیت و به نوشته روضات الجنان ۱۳۲۰ بیت است که همه آنها در یک وزن و قافیه به نظم درآمده است. | |||
#حاشیه بر «الضوء اللامع» (الضوء اللامع تلخیص کتاب مفتاح است که هر دو از تاج الدین محمد بن محمد اسفراینی است و مفتاح، شرحی است بر کتاب المصباح فی النحو از امام ناصر بن عبد السید المطرزی متوفی در ۶۱۰ ه. ق.) | |||
#تعلیقه بر شرح میر سید شریف جرجانی و شرح سعد الدین تفتازانی بر مفتاح العلوم سراج الدین ابو یعقوب یوسف ابن ابی بکر بن محمد بن علی سکاکی متوفای سال ۶۲۶ ه. ق (مفتاح العلوم مشتمل است بر صرف و نحو و اشتقاق و معانی و بیان و عروض و قوافی و بعضی دیگر از علوم عربی و بر آن شرح‌ها و حاشیه‌های بسیاری نوشته شده است و بعضی تمام یا قسمتی از آن را تلخیص نموده‌اند. چنانکه خطیب دمشقی قسمت معانی و بیان و بدیع آن را تلخیص نموده که به تلخیص المفتاح مشهور است و علامه تفتازانی شرح مطول و مختصر را در شرح همین تلخیص نوشته است.) | |||
#الفوائد الفناریه (این کتاب همراه با شرح احمد بن عبدالله شوقی در استانبول چاپ شده است. در ریحانة الادب آمده است که الفوائد الفناریه همان شرح ایساغوجی در منطق است.) | |||
#شرح اصول بزدوی (متن از فخر الاسلام علی بن محمد بزدوی است و چنانکه صاحب کشف الظنون گفته است این شرح ناقص است و تنها دیباچه کتاب اصول در آن شرح شده است.) | |||
#شرح المواقف («المواقف السلطانیة یا المواقف فی علم الکلام و تحقیق المقاصد و تبیین المرام» کتابی است در علم کلام و از تالیفات عبد الرحمن بن رکن الدین معروف به عضد الدین ایجی که آن را به نام غیاث الدین وزیر سلطان خدابنده تالیف نموده و این کتاب همراه با شرح میر سید شریف جرجانی بارها به چاپ رسیده است.) | |||
#شرح الرباعی لابن العربی «کنا حروفا عالیات لم نقل»، این شرح با تصحیح و ترجمه محمد خواجوی توسط انتشارات مولی چاپ و منتشر شده است. | |||
#شرح المصباح فی النحو، در مقدمه مصباح الانس این شرح به فناری نسبت داده شده اما در کشف الظنون در ضمن شروح مصباح به شرحی از فناری اشاره نکرده و تنها حاشیه او را بر الضوء اللامع ذکر نموده است. | |||
#اساس الفنون، احتمالا همان اسامی الفنون باشد | |||
#شرح رسالة الاثیریة فی المعانی و البیان | |||
#شرح مقطعات عشرین مخترعة و عشرین علما لولده | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||