۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دلائل الإعجاز في علم المعاني: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمن' به 'جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان'
جز (جایگزینی متن - 'جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمن' به 'جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان') |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =دلائل الإعجاز في علم المعاني | | عنوان =دلائل الإعجاز في علم المعاني | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جرجانی، عبدالقاهر بن | [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان]] (نویسنده) | ||
[[هنداوی، عبدالحمید]] (محقق) | [[هنداوی، عبدالحمید]] (محقق) | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''دلائل الإعجاز في علم المعاني''' نوشتۀ «[[جرجانی، عبدالقاهر بن | '''دلائل الإعجاز في علم المعاني''' نوشتۀ «[[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|شيخ عبدالقاهر جرجانى]]» متوفاى سال 471 هجرى قمرى مى‌باشد. | ||
اين كتاب دربارۀ علم معانى (از علوم بلاغت) نگاشته شده است.علم معانى به اصول و قواعدى مى‌پردازد كه چگونگى همخوانى كلام با مقتضاى حال را مورد بررسى قرار مى‌دهد و موضوع آن واژگان عربى است از نظر رسايى مفاهيم دوگانه (دوپهلو) كه همان غرض و مقصود گوينده است كه لطائف و ويژگى‌هاى سخن را در خود جاى مى‌دهد و با مقتضاى حال هماهنگى دارد و فايدۀ آن پى بردن به اعجاز قرآن كريم است از نظر نيكويى سبک و حسن توصيف و شگفتى تركيب‌ها و لطافت ايجاز و سهولت تركيب‌ها و زبان‌آورى در واژه‌ها و شيرينى و سامان‌يافتگى الفاظ كه در قرآن جاى گرفته‌اند. | اين كتاب دربارۀ علم معانى (از علوم بلاغت) نگاشته شده است.علم معانى به اصول و قواعدى مى‌پردازد كه چگونگى همخوانى كلام با مقتضاى حال را مورد بررسى قرار مى‌دهد و موضوع آن واژگان عربى است از نظر رسايى مفاهيم دوگانه (دوپهلو) كه همان غرض و مقصود گوينده است كه لطائف و ويژگى‌هاى سخن را در خود جاى مى‌دهد و با مقتضاى حال هماهنگى دارد و فايدۀ آن پى بردن به اعجاز قرآن كريم است از نظر نيكويى سبک و حسن توصيف و شگفتى تركيب‌ها و لطافت ايجاز و سهولت تركيب‌ها و زبان‌آورى در واژه‌ها و شيرينى و سامان‌يافتگى الفاظ كه در قرآن جاى گرفته‌اند. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== بنيانگذار علم معانى == | == بنيانگذار علم معانى == | ||
بنيانگذار اين علم [[جرجانی، عبدالقاهر بن | بنيانگذار اين علم [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|شيخ عبدالقاهر جرجانى]] است.اين دانش از قرآن كريم و حديث نبوى و كلام عرب يارى مى‌ستاند و به فهم بهتر آنها مدد مى‌كند. [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانى]] در اين كتاب به بيان وجوه اعجاز در قرآن كريم پرداخته و معانى بلند آن را يادآور مى‌شود.او در آغاز با تقسيم كلمه به سه قسم: اسم و فعل و حرف به بيان اقسام سه‌گانه ارتباط بين اين سه مى‌پردازد: ارتباط اسم با اسم، ارتباط اسم با فعل و ارتباط حرف با يكى از اين دو.سپس براى هريك مثالهايى را ذكر مى‌كند. | ||
از آن پس يادآور مى‌شود كه قرآن كريم، واژگانش از اين سه قسم خالى نيست و ارتباط بين واژگان آن نيز از اين سه نوع ارتباط تهى نمى‌باشد، پس چگونه است كه الفاظ و كلمات قرآنى چنان عظيم و پربارند كه بلغاء و فصحاء قوى و قدر از مقابله با آن عاجز و درمانده‌اند؟ | از آن پس يادآور مى‌شود كه قرآن كريم، واژگانش از اين سه قسم خالى نيست و ارتباط بين واژگان آن نيز از اين سه نوع ارتباط تهى نمى‌باشد، پس چگونه است كه الفاظ و كلمات قرآنى چنان عظيم و پربارند كه بلغاء و فصحاء قوى و قدر از مقابله با آن عاجز و درمانده‌اند؟ | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[جرجانی، عبدالقاهر بن | [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانى]] با تأليف اين كتاب و كتاب ديگرش«اسر البلاغة» بنيانگذار دو علم معانى و بيان و استواركنندۀ اين دو ركن بلاغت است و [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] و ديگر دانشمندان اين فن، از خوان علم و دانش او بهره‌مندند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||