۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''شرح التلويح علی التوضيح لمتن التنقيح في أصول الفقه'''، شرحی است از امام [[تفتازانی، مسعود بن عمر|سعدالدین مسعود بن عمر تفتازانی شافعی]] (متوفی 792ق) بر کتاب | '''شرح التلويح علی التوضيح لمتن التنقيح في أصول الفقه'''، شرحی است از امام [[تفتازانی، مسعود بن عمر|سعدالدین مسعود بن عمر تفتازانی شافعی]] (متوفی 792ق) بر کتاب «[[التوضيح في حل غوامض التنقيح]]» [[صدرالشریعه الثانی، عبیدالله بن مسعود|صدرالشریعه]] که آن نیز شرحی است از مؤلف بر کتاب دیگر خود، تحت عنوان «تنقيح الأصول»، که بههمراه متن «التنقيح» و شرح آن «التوضيح»، با تحقیق [[عمیرات، زکریا|شیخ زکریا عمیرات]]، در دو جلد به چاپ رسیده است. | ||
«تنقيح الأصول» تألیف [[صدرالشریعه الثانی، عبیدالله بن مسعود|قاضی صدرالشریعه، عبیدالله بن مسعود محبوبی بخاری حنفی]] (متوفی 747ق)، کتابی است به زبان عربی، در علم اصول فقه حنفی. این کتاب، اثری بسیار معروف است که هدف از تألیف آن، تنقیح و تهذیب اثر [[بزدوی، علی بن محمد|فخرالاسلام بزدوی]] و تبیین آرای او بوده است. در این کتاب، آرای [[بزدوی، علی بن محمد|بزدوی]] و [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]] بههمراه نکتهپردازیها و تحقیقات ارزنده مؤلف گرد آمده است. مؤلف ضمن ارائه تعریفی دقیق از اصول فقه و اصطلاحات رایج آن، بهقدر کفایت، اما موجز، به بحث مستقل پیرامون دلایل شرعی (کتاب، سنت، اجماع و قیاس) پرداخته است. پس از تألیف این کتاب، بسیار بدان توجه شد و چون پیوسته آن را استنساخ میکردند، افتادگی و افزودگی بسیار در آن پدید آمد و این، مؤلف را واداشت که به نوشتن شرحی مبسوط، با ذکر متن، بهنحو ممزوج بپردازد. او شرح خود را «التوضيح في حل غوامض التنقيح» نامید. «التوضيح»، جایگاهی حتی بلندتر از متن یافت. معروفترین بخش «التوضيح»، مقدمات استدلالی است که مؤلف علیه نظریه اشعری مبنی بر مبتنی بودن حسن و قبح بر امر الهی، اقامه کرد. این مقدمات چهارگانه، عالمانی بسیار را مستقلا به نوشتن شرح، حاشیه و تعلیقه بر این اثر واداشت. تعلیقه [[جرجانی، علی بن محمد|سید شریف جرجانی]] بر این مقدمهها معروف است. بر متن «التنقيح» عالمانی تعلیقه، حاشیه و شرح نوشتهاند. افزون بر مؤلف، از شارحان معروف آن، [[تفتازانی، مسعود بن عمر|سعدالدین تفتازانی]] است که «[[التلويح في كشف حقائق التنقيح]]»، را در ۷۵۸ق، تألیف کرد. دیگر شروح «التنقيح» عبارت است از: «[[تغيير التنقيح]]» اثر [[ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان|ابن کمال پاشا]]، شرح سید عبدالله حسینی معروف به نقرهکار. | |||
شرح [[تفتازانی، مسعود بن عمر|علامه تفتازانی]]، افزون بر آنکه بهنوبه خود شرح و تعلیقه بسیار دارد، متن درسی نیز بوده است. شرح مؤلف نیز، با نام التوضيح، شروح، حواشی و تعلیقههای فراوان دارد. | |||
«التنقيح» بههمراه «التوضيح» به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: بینام و آغاز کتاب، ج1، ص3</ref>. | «التنقيح» بههمراه «التوضيح» به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: بینام و آغاز کتاب، ج1، ص3</ref>. | ||
متن | متن «[[التوضيح في حل غوامض التنقيح]]» [[صدرالشریعه الثانی، عبیدالله بن مسعود|صدرالشریعه]] که شرحی است بر کتاب «تنقيح الأصول»، شرحی مزجی است (بدین صورت که بدون انفصال، با متن آمیخته شده است). این شرح، در بالای صفحه نوشته شده و «شرح التلويح علی التوضيح لمتن التنقيح» تفتازانی، که شرحی است با ذکر «قوله» و انتخاب قسمتی از متن و توضیح و تشریح آن، در پایین صفحه آمده است. | ||
کتاب، فاقد پاورقی بوده و فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده است. | کتاب، فاقد پاورقی بوده و فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده است. |
ویرایش