۶٬۵۹۱
ویرایش
نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== ' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
امير خليل‌الله، نوه او تولد جد خود را روز چهارشنبه چهاردهم ربيع‌الاول دانسته است و اسدالدين نصرالله، تولد او را پنج‌شنبه بيست و دوم رجب در قصبه كوه‌بنان کرمان ذكر كرده است. | امير خليل‌الله، نوه او تولد جد خود را روز چهارشنبه چهاردهم ربيع‌الاول دانسته است و اسدالدين نصرالله، تولد او را پنج‌شنبه بيست و دوم رجب در قصبه كوه‌بنان کرمان ذكر كرده است. | ||
او در پنج سالگى با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش مير عبدالله، او را به مجالس صوفيه مى‌برد. شهر حلب در آن زمان مركز مكتب وحدت وجودى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بود. شاه نعمت‌الله از اين فرصت استفاده كرده و در حلب در خدمت محى‌الدين بن عربى قرار گرفت و از مكتب و عرفان او بهره برد. شاه نعمت‌الله براى پيشرفت در علوم و فراگيرى بيشتر علوم دينى به شيراز سفر كرد. شهر شيراز در آن زمان از مراكز اصلى دروس فقه و مذاهب سنى بود. شاه نعمت‌الله براى يافتن مرشد و مراد خود به | او در پنج سالگى با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش مير عبدالله، او را به مجالس صوفيه مى‌برد. شهر حلب در آن زمان مركز مكتب وحدت وجودى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بود. شاه نعمت‌الله از اين فرصت استفاده كرده و در حلب در خدمت محى‌الدين بن عربى قرار گرفت و از مكتب و عرفان او بهره برد. شاه نعمت‌الله براى پيشرفت در علوم و فراگيرى بيشتر علوم دينى به شيراز سفر كرد. شهر شيراز در آن زمان از مراكز اصلى دروس فقه و مذاهب سنى بود. شاه نعمت‌الله براى يافتن مرشد و مراد خود به اين‌سو و آن‌سو و در خدمت شيوخ و مشايخ زيادى قدم برداشت. | ||
شاه نعمت‌الله علوم مقدماتى را نزد شيخ ركن‌الدين شيرازى تحصيل كرده و علم بلاغت را خدمت شيخ شمس‌الدين مكى و حكمت را نزد سيد جلال‌الدين خوارزمى و اصول و فقه را نزد قاضى عضدالدين ايجى آموخت. چون علوم ظاهرى، طبع او را قانع نمى‌كرد، سال‌ها به رياضت و تصفيه و تزكيه باطن مشغول گرديد و در پى مراد به سير و سفر پرداخت تا عاقبت به مكه مشرف شد و از دست شيخ عبدالله يافعى يكى از عرفاى عصر خويش خرقه پوشيد. | شاه نعمت‌الله علوم مقدماتى را نزد شيخ ركن‌الدين شيرازى تحصيل كرده و علم بلاغت را خدمت شيخ شمس‌الدين مكى و حكمت را نزد سيد جلال‌الدين خوارزمى و اصول و فقه را نزد قاضى عضدالدين ايجى آموخت. چون علوم ظاهرى، طبع او را قانع نمى‌كرد، سال‌ها به رياضت و تصفيه و تزكيه باطن مشغول گرديد و در پى مراد به سير و سفر پرداخت تا عاقبت به مكه مشرف شد و از دست شيخ عبدالله يافعى يكى از عرفاى عصر خويش خرقه پوشيد. | ||