پرش به محتوا

م‍رداوی م‍ق‍دس‍ی، ع‍ل‍ی ب‍ن‌ س‍ل‍یم‍ان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |سلیمان
|-
|-
|متولد  
|متولد  
خط ۲۲: خط ۲۲:
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |مردا از شهرهای نابلس در فلسطین
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
خط ۲۸: خط ۲۸:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی]]
 
[[عبدالرحمن ابوشعر]]
 
[[ناصرالدین دمشقی]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[شرح الكوكب المنير المسمی بمختصر التحرير أو المختبر المبتكر شرح المختصر في أصول الفقه]]
| data-type="authorWritings" |[[شرح الكوكب المنير المسمی بمختصر التحرير أو المختبر المبتكر شرح المختصر في أصول الفقه]]
التحبیر شرح التحریر في أصول الفقه
تحرير المنقول و تهذيب علم الأصول
الفروع و معه تصحیح الفروع
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۸: خط ۴۷:
</div>
</div>


'''علی بن سلیمان مرداوی مقدسی''' (817-‌885ق)، فقیه حنبلی، از شاگردان علی بن حسین بن عروه حنبلی و اساتید محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی و صاحب کتاب «التنقيح المشبع».
'''علی بن سلیمان مرداوی مقدسی''' (817-‌885ق)، فقیه حنبلی، از شاگردان علی بن حسین بن عروه حنبلی و اساتید [[محمد بن احمد بن محمد بن عبدالقادر بن حسن موصلی]] و صاحب کتاب «[[التنقيح المشبع]]».


==نام و نسب==
==نام و نسب==
وی، علی بن سلیمان بن احمد بن محمد مرداوی دمشقی صالحی حنبلی است. علامه علیمی در «المنهج الأحمد في تراجم أصحاب الإمام أحمد»، نسبت «السعدي» را نیز به نام وی افزوده است<ref>ر.ک: عبدالرحمن بن عبدالله جبرین، عوض بن محمد قرنی و احمد بن محمد سراح، ج1، ص30</ref>.
وی، علی بن سلیمان بن احمد بن محمد مرداوی دمشقی صالحی حنبلی است. علامه علیمی در «[[المنهج الأحمد في تراجم أصحاب الإمام أحمد]]»، نسبت «السعدي» را نیز به نام وی افزوده است<ref>ر.ک: عبدالرحمن بن عبدالله جبرین، عوض بن محمد قرنی و احمد بن محمد سراح، ج1، ص30</ref>.


مرداوی ازآن‌رو خوانده شده که اصالتا اهل «مردا»، یکی از شهرهای نابلس در فلسطین می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. در کتب تراجم و فقه، وی را با صفت «قاضی» وصف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>.
مرداوی ازآن‌رو خوانده شده که اصالتا اهل «مردا»، یکی از شهرهای نابلس در فلسطین می‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. در کتب تراجم و فقه، وی را با صفت «قاضی» وصف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>.
خط ۴۸: خط ۵۷:
کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «علاءالدین» است<ref>ر.ک: همان</ref>.
کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «علاءالدین» است<ref>ر.ک: همان</ref>.


==تولد==
==ولادت==
وی در سال 817ق، در شهر مردا، به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.
وی در سال 817ق، در شهر مردا، به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.


==تحصیل==
==تحصیلات==
وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خویش فراگرفت و سپس، به شهر خلیل رفت و در زاویه عمر بن نجم‌الدین یعقوب بغدادی مقدسی، معروف به شیخ عمر مجرد (712-‌795ق)، به فراگیری قرآن پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خویش فراگرفت و سپس، به شهر خلیل رفت و در زاویه عمر بن نجم‌الدین یعقوب بغدادی مقدسی، معروف به شیخ عمر مجرد (712-‌795ق)، به فراگیری قرآن پرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>.


خط ۵۷: خط ۶۶:


==اولین سفر حج==
==اولین سفر حج==
در سال 855ق، به سفر حج رفت و در سال 857ق، در مکه، ابوالقاسم نویری را ملاقات نمود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. بدون شک، وی پیش از این سفر، از مشایخی که قبل از این سال وفات یافته‌اند، کسب علم نموده است که از جمله آنها عبارتند از: ناصرالدین دمشقی (متوفی 842ق)، شیخ عبدالرحمن ابوشعر (متوفی 844ق)، زین‌الدین بن طحان (متوفی 845ق) و ابوعبدالله کرکی (متوفی 851ق) که در سال 850ق، به وی اجازه روایت داد<ref>ر.ک: همان</ref>. احتمال اینکه وی قبل از این سفر، از غیر افراد مذکور، مخصوصا از حسن صفدی (متوفی 858ق) و عبدالرحمن طرابلسی (866ق) اخذ روایت کرده باشد نیز وجود دارد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. وی در این سفر حج، از علمای مکه، از جمله ابوالقاسم نویری و ابوالفتح مراغی (متوفی 859ق)، کسب فیض نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در سال 855ق، به سفر حج رفت و در سال 857ق، در مکه، ابوالقاسم نویری را ملاقات نمود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. بدون شک، وی پیش از این سفر، از مشایخی که قبل از این سال وفات یافته‌اند، کسب علم نموده است که از جمله آنها عبارتند از: [[ناصرالدین دمشقی]] (متوفی 842ق)، شیخ [[عبدالرحمن ابوشعر]] (متوفی 844ق)، زین‌الدین بن طحان (متوفی 845ق) و ابوعبدالله کرکی (متوفی 851ق) که در سال 850ق، به وی اجازه روایت داد<ref>ر.ک: همان</ref>. احتمال اینکه وی قبل از این سفر، از غیر افراد مذکور، مخصوصا از حسن صفدی (متوفی 858ق) و عبدالرحمن طرابلسی (866ق) اخذ روایت کرده باشد نیز وجود دارد<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. وی در این سفر حج، از علمای مکه، از جمله ابوالقاسم نویری و ابوالفتح مراغی (متوفی 859ق)، کسب فیض نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


==بازگشت از حج==
==بازگشت از حج==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش