پرش به محتوا

جرعه‌های رسالت؛ ارمغانی از دُرواژه‌های نبوی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:




«جرعه‌هاى رسالت: ارمغانى از درواژه‌هاى نبوى(ص)»، اثر سيد حسين اسحاقى، گوشه‌هايى از سخنان گهربار پيامبر(ص) مى‌باشد كه به زبان فارسى و در سال 1385ش، نوشته شده است.
'''جرعه‌هاى رسالت: ارمغانى از درواژه‌هاى نبوى(ص)'''، اثر سيد حسين اسحاقى، گوشه‌هايى از سخنان گهربار پيامبر(ص) مى‌باشد كه به زبان فارسى و در سال 1385ش، نوشته شده است.


هدف نويسنده از نگارش اين اثر، نهادينه‌سازى رهنمودهاى پيامبر(ص) بوده است.
هدف نويسنده از نگارش اين اثر، نهادينه‌سازى رهنمودهاى پيامبر(ص) بوده است.
خط ۷۷: خط ۷۷:
برخى از عناوينى كه اين اشعار، در موضوع آن سروده شده‌اند، عبارتند از:
برخى از عناوينى كه اين اشعار، در موضوع آن سروده شده‌اند، عبارتند از:


1. «ارزش عمر»: پيامبر(ص)، در اين باره مى‌فرمايد:
#«ارزش عمر»: پيامبر(ص)، در اين باره مى‌فرمايد:
 
#:«بر عمر خويش بخيل‌تر باش تا بر درهم و دينار خود».
«بر عمر خويش بخيل‌تر باش تا بر درهم و دينار خود».
#:سعدى مى‌گويد:{{شعر}}
 
#:{{ب|''قيمت عمر اگر بداند مرد''|2=''بس بگريد بر آنچه ضايع كرد''}}
سعدى مى‌گويد:
#:{{ب|''طفل را سيبكى دهند به نقش''|2=''بستانند از او نگين بدخش''}}{{پایان شعر}}
 
#:«بريدن سخن ديگران»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:
{| class="wikitable poem"
#:«هر كه در ميان سخن برادر مسلمانش بدود، مانند اين است كه چهره‌اش را خراشيده باشد».
|-
#:سعدى مى‌گويد:{{شعر}}
! «قيمت عمر اگر بداند مرد !! بس بگريد بر آنچه ضايع كرد»
#:{{ب|''سخن را سر است اى خردمند و بن''|2=''مياور سخن در ميان سخن''}}
|}.
#:{{ب|''خداوند تدبير و فرهنگ و هوش''|2=''نگويد سخن تا نبيند خموش''}}{{پایان شعر}}
 
#«به دنبال مال حلال»: پيامبر(ص)، در اين باره مى‌فرمايد:
{| class="wikitable poem"
#:«خداوند دوست دارد كه بنده‌اش را در جست‌وجوى مال حلال، خسته ببيند».
|-
#:سعدى مى‌گويد:{{شعر}}
! «طفل را سيبكى دهند به نقش !! بستانند از او نگين بدخش»
#:{{ب|''چو خورد شير شرزه در بن غار''|2=''بازِ افتاده را چه قوت بود''}}
|} <ref>همان، ص 167</ref>.
#:{{ب|''گر تو در خانه صيد خواهى كرد''|2=''دست و پايت چو عنكبوت بود''}}{{پایان شعر}}
 
#«تكريم سالمندان»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:
2. «بريدن سخن ديگران»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:
#:«از جمله تجليل خداوند، بزرگداشت مسلمان سپيدموى است».
 
#:سعدى مى‌گويد:
«هر كه در ميان سخن برادر مسلمانش بدود، مانند اين است كه چهره‌اش را خراشيده باشد».
{{شعر}}
 
#:{|''دلم مى‌دهد وقت‌وقت اين اميد''|2=''كه حق شرم دارد ز موى سپيد''}}
سعدى مى‌گويد:
#:{{ب|''عجب دارم ار شرم دارد ز من''|2=''كه شرمم نمى‌آيد از خويشتن''}}{{پایان شعر}}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «سخن را سر است اى خردمند و بن !! مياور سخن در ميان سخن»
|}.
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «خداوند تدبير و فرهنگ و هوش !! نگويد سخن تا نبيند خموش»
|} <ref>همان، ص 168</ref>.
 
3. «به دنبال مال حلال»: پيامبر(ص)، در اين باره مى‌فرمايد:
 
«خداوند دوست دارد كه بنده‌اش را در جست‌وجوى مال حلال، خسته ببيند».
 
سعدى مى‌گويد:
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «چو خورد شير شرزه در بن غار !! بازِ افتاده را چه قوت بود»
|}.
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «گر تو در خانه صيد خواهى كرد !! دست و پايت چو عنكبوت بود»
|} <ref>همان</ref>.
 
4. «تكريم سالمندان»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:
 
«از جمله تجليل خداوند، بزرگداشت مسلمان سپيدموى است».
 
سعدى مى‌گويد:
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «دلم مى‌دهد وقت‌وقت اين اميد !! كه حق شرم دارد ز موى سپيد»
|}.
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «عجب دارم ار شرم دارد ز من !! كه شرمم نمى‌آيد از خويشتن»
|} <ref>همان، ص 169</ref>.
|} <ref>همان، ص 169</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش