۵۳٬۳۲۷
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13307J1.jpg | عنوان =رسالة في التجري | عنوانهای دیگر =...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در قبح اظهار جرئت بر مولی میان دو صورت زیر تفاوتی نیست: | در قبح اظهار جرئت بر مولی میان دو صورت زیر تفاوتی نیست: | ||
# این امر با «گفتار» باشد؛ مثل جایی که بنده با زبان بگوید: من چیزی را که مولایم واجب کرده یا فکر میکنم واجب کرده را انجام نخواهم داد یا مثلا بگوید: من کاری را که مولا حرام کرده یا معتقدم حرام کرده را انجام خواهد داد. | # این امر با «گفتار» باشد؛ مثل جایی که بنده با زبان بگوید: من چیزی را که مولایم واجب کرده یا فکر میکنم واجب کرده را انجام نخواهم داد یا مثلا بگوید: من کاری را که مولا حرام کرده یا معتقدم حرام کرده را انجام خواهد داد. | ||
عُقلا در قبح چنین گفتاری تردید ندارند؛ هرچند که بنده، بعد از آن، واجب مولی را اتیان یا حرامش را ترک کند؛ بنابراین اگر مولا، بنده را بر گفتار مزبور عقوبت کند، مستحق سرزنش نیست، بلکه عُقلا حکم به استحقاق عقاب این بنده به صِرف گفتن آن سخنان میکنند؛ زیراکه صِرف گفتن این سخنان، هتک حرمت مولا و اهانت به اوست. | |||
# این امر با «کردار» باشد؛ مانند جایی که عبد کاری را انجام دهد که فکر میکند مولایش آن را حرام و از آن منع کرده، یا کاری را ترک کند که فکر کند مولایش آن را واجب کرده است. | # این امر با «کردار» باشد؛ مانند جایی که عبد کاری را انجام دهد که فکر میکند مولایش آن را حرام و از آن منع کرده، یا کاری را ترک کند که فکر کند مولایش آن را واجب کرده است. | ||
عُقلای مطّلع از قصد وی، او را بهخاطر این کار سرزنش میکنند؛ هرچند که بدانند کاری که در واقع ترک کرده حرام یا کاری که انجامش داده در واقع، واجب نبوده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-4</ref>. | عُقلای مطّلع از قصد وی، او را بهخاطر این کار سرزنش میکنند؛ هرچند که بدانند کاری که در واقع ترک کرده حرام یا کاری که انجامش داده در واقع، واجب نبوده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-4</ref>. |
ویرایش