۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''در ملكوت حج'''، اثر اسماعيل منصورى لاريجانى (متولد 1337ش، روستاى رينه لاريجان) است كه در آن، برخى از حكمتها و اسرار حج را با استفاده از كتاب و سنت و كلمات عارفان و شاعران توضيح داده است. | '''در ملكوت حج'''، اثر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعيل منصورى لاريجانى]] (متولد 1337ش، روستاى رينه لاريجان) است كه در آن، برخى از حكمتها و اسرار حج را با استفاده از كتاب و سنت و كلمات عارفان و شاعران توضيح داده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
#الهى! آنگاه كه پوچم هيچ مىشوم، احساس مىكنم كه زمين هم تحمل مرا ندارد، آسمان مىخواهد بر سرم خراب شود. همه مرا مىرانند، درحالىكه هنوز از زشتىهاى درونم بىخبرند. الهى! در آن حالات بىكسى و رسوايى، تو پذيراى من مىشوى و با نغمه اميدآفرين ''' «لا تقنطوا من رحمةالله» '''، مرا بهسوى خود مىخوانى. نسيم مهربانىات غبار نااميدى را از جانم مىزدايد، آرامش رفتهام را بازمىگرداند، مرا دوان دوان به كوى انس تو مىرساند، استغفار را بر زبانم جارى مىسازد و..<ref>همان، ص182-183</ref> | #الهى! آنگاه كه پوچم هيچ مىشوم، احساس مىكنم كه زمين هم تحمل مرا ندارد، آسمان مىخواهد بر سرم خراب شود. همه مرا مىرانند، درحالىكه هنوز از زشتىهاى درونم بىخبرند. الهى! در آن حالات بىكسى و رسوايى، تو پذيراى من مىشوى و با نغمه اميدآفرين ''' «لا تقنطوا من رحمةالله» '''، مرا بهسوى خود مىخوانى. نسيم مهربانىات غبار نااميدى را از جانم مىزدايد، آرامش رفتهام را بازمىگرداند، مرا دوان دوان به كوى انس تو مىرساند، استغفار را بر زبانم جارى مىسازد و..<ref>همان، ص182-183</ref> | ||
#نویسنده كه از ذوق شعرى هم برخوردار است، از جمله چنين سروده است:{{شعر}}{{ب|''ستايش سزاى خداى كريم''|2=''خدايى كه رحمان است و رحيم''}}{{ب|''ستايش، خدايى كه دلسوز ماست''|2=''فروغ دل آتشافروز ماست''}}{{ب|''ستايش، سزاى خداى غنى است''|2=''سر التفاتش، با چون منى است''}}{{ب|''به غيرش اگر دست يارى دهم''|2=''سرانجام خود را به خوارى دهم''}}{{ب|''سعادت چه جويم سعادت تويى''|2=''كمال سعادت بهغايت تويى''}}{{ب|''تو باشى در عالم پناهگاه من''|2=''خريدار اشك و غم و آه من''}}{{پایان شعر}} | #نویسنده كه از ذوق شعرى هم برخوردار است، از جمله چنين سروده است:{{شعر}}{{ب|''ستايش سزاى خداى كريم''|2=''خدايى كه رحمان است و رحيم''}}{{ب|''ستايش، خدايى كه دلسوز ماست''|2=''فروغ دل آتشافروز ماست''}}{{ب|''ستايش، سزاى خداى غنى است''|2=''سر التفاتش، با چون منى است''}}{{ب|''به غيرش اگر دست يارى دهم''|2=''سرانجام خود را به خوارى دهم''}}{{ب|''سعادت چه جويم سعادت تويى''|2=''كمال سعادت بهغايت تويى''}}{{ب|''تو باشى در عالم پناهگاه من''|2=''خريدار اشك و غم و آه من''}}{{پایان شعر}} | ||
<ref>ر.ک: همان، ص183-184</ref> | <ref>ر.ک: همان، ص183-184</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
براى كتاب حاضر، فهرست تفصيلى مطالب در آغاز آن و فهرست منابع در پايان آن تنظيم شده است. | براى كتاب حاضر، فهرست تفصيلى مطالب در آغاز آن و فهرست منابع در پايان آن تنظيم شده است. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۴: | ||
كتاب حاضر، مستند است و نویسنده ارجاعات و توضيحاتش را بهصورت پاورقى آورده است. | كتاب حاضر، مستند است و نویسنده ارجاعات و توضيحاتش را بهصورت پاورقى آورده است. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references/> | <references /> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش