۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
|||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== خدمات علمی == | == خدمات علمی == | ||
از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد <ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهانگیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد<ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | ||
در زمانی که نجمآبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجمآبادی به درخواست کناوت، بخشهایی از کتاب را که مربوط به زبانهای ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبانهای ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | در زمانی که نجمآبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجمآبادی به درخواست کناوت، بخشهایی از کتاب را که مربوط به زبانهای ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبانهای ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
ترجمه دیگر او، کتاب «[[دینهای ایران باستان]]»، تألیف [[ساموئل نیبرگ]] است. اصل این کتاب به زبان سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجمآبادی در سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | ترجمه دیگر او، کتاب «[[دینهای ایران باستان]]»، تألیف [[ساموئل نیبرگ]] است. اصل این کتاب به زبان سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجمآبادی در سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | ||
نجمآبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر <ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | نجمآبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر<ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
# سفرنامه ناصرخسرو (1373ش)؛ | # سفرنامه ناصرخسرو (1373ش)؛ | ||
# کلیله و دمنه، نوشته نصرالله منشی (1375ش)؛ | # کلیله و دمنه، نوشته نصرالله منشی (1375ش)؛ | ||
# مجمل التواريخ و القصص، با همکاری استاد زیگموند وبر (1378ش) <ref>ر.ک: همان، ص283</ref>. | # مجمل التواريخ و القصص، با همکاری استاد زیگموند وبر (1378ش)<ref>ر.ک: همان، ص283</ref>. | ||
دیگر آثار او عبارتند از: | دیگر آثار او عبارتند از: |
ویرایش