في رحاب أهل‌البيت(ع): نظرية عدالة الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

# برخی از آیات قرآن؛ از جمله آیه 110 سوره آل ‌عمران: '''كُنْتُمْ خَيرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ''' (شما بهترین امتى هستید که براى مردم پدیدار شده‌‏اید)، آیه 143 سوره بقره: '''وَ كَذٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً''' (و بدین‌گونه شما را امتى میانه قرار دادیم)، آیه 18 سوره فتح: '''لَقَدْ رَضِي اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يبَایعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ''' (به‌راستى خدا هنگامى که مؤمنان، زیر آن درخت با تو بیعت مى‌کردند، از آنان خشنود شد و آنچه در دل‌هایشان بود، بازشناخت) <ref>ر.ک: همان، ص19</ref>.

# دیدگاه قرآن کریم پیرامون عدالت تمامی صحابه: در این قسمت، به ذکر و بررسی آیاتی پرداخته شده است که در آنها، برخی از صحابه، مورد توبیخ قرار گرفته‌اند، از جمله آیه 18 تا 20 سوره سجده: '''أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كَانَ فَاسِقاً لاَ يسْتَوُونَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلاً بِمَا كَانُوا يعْمَلُونَ‌ وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ''' (آیا کسى که مؤمن است، چون کسى است که نافرمان است؟ یکسان نیستند؛ اما کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏‌اند، به [پاداشِ] آنچه انجام می‌‏دادند، در باغ‌هایى که در آن جایگزین می‌‏شوند، پذیرایى مى‌گردند و اما کسانى که نافرمانى کرده‏‌اند، پس جایگاهشان آتش است؛ هر بار که بخواهند از آن بیرون بیایند، در آن بازگردانیده می‌‏شوند و به آنان گفته می‌‏شود: «عذاب آن آتشى را که دروغش می‌‏پنداشتید، بچشید) <ref>ر.ک: همان، ص22</ref>.

## روایاتی از پیامبر(ص) که به مدح صحابه اشاره می‌کند، مانند: «اللهم أمض لأصحابي هجرتهم و لا تردهم على أعقابهم» (خدایا هجرت اصحابم از کفر به ایمان را نافذ بگردان و آنان را به گذشته خویش، بازمگردان)، «اللهم إن تهلك هذه العصابة اليوم لا تُعبد» (خدایا اگر این گروه امروز نابود شوند، پرستش نمی‌شوی) و «أثبتكم على الصراط أشدكم حبا لأهل بيتي و لأصحابي» (ثابت‌قدم‌ترین شما بر صراط آن است که اهل بیت و اصحاب مرا بیشتر دوست داشته باشد) <ref>ر.ک: همان، ص25</ref>.