انوار جليه در کشف اسرار حقیقت علویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>')
جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)')
برچسب: واگردانی دستی
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
[[زنوزی، عبدالله بن بیرمقلی باباخان]] (نویسنده)
[[زنوزی، عبدالله بن بیرمقلی باباخان]] (نویسنده)


[[آشتیانی، جلال‎‌الدین]] (مصحح)
[[آشتیانی، سید جلال‌الدین]] (مصحح)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏145‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏7‎‏ز‎‏9‎‏
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏145‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏7‎‏ز‎‏9‎‏
خط ۲۵: خط ۲۵:
| چاپ =2
| چاپ =2
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13808
| کتابخوان همراه نور =13808
| کتابخوان همراه نور =13808
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۱: خط ۳۱:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''انوار جليه در كشف اسرار حقيقت علويه'''، اثر [[زنوزی، عبدالله بن بیرمقلی باباخان|ملا عبدالله مدرس زنوزى]]، كتابى است در شرح حديث حقيقت، از [[کمیل بن زیاد|كميل بن زياد]]، معروف به حديث علوى كه به درخواست فتحعلى شاه قاجار تأليف شده است.
'''انوار جليه در كشف اسرار حقيقت علويه'''، اثر [[زنوزی، عبدالله بن بیرمقلی باباخان|ملا عبدالله مدرس زنوزى]]، كتابى است در شرح حديث حقيقت، از [[کمیل بن زیاد|كميل بن زياد]]، معروف به حديث علوى كه به درخواست فتحعلى شاه قاجار تأليف شده است.
كتاب در سال 1247ق و به زبان فارسی و به نثرى منشيانه و متكلف، نوشته شده و با تصحيح [[آشتیانی، جلال‎‌الدین|سيد‌ ‎جلال‌الدين آشتيانى]] در انتشارات امير كبير به چاپ رسيده است.
كتاب در سال 1247ق و به زبان فارسی و به نثرى منشيانه و متكلف، نوشته شده و با تصحيح [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد‌ ‎جلال‌الدين آشتيانى]] در انتشارات امير كبير به چاپ رسيده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۶۱: خط ۶۰:
شرح اين حديث، محتاج به مطالب و مباحث زيادى است كه شارح محقق همه آن مطالب را در اين شرح تقرير فرموده‌اند و اين شرح از حيث احاطه به مراتب و درجات سلوك و از جهت بسط مطلب و نقل اقوال و تحقيق حق در جميع مراتب و مقامات سلوك از مقام طبع و نفس و عقل و روح و قلب و سرّ و خفى و اخفى نظير ندارد.<ref>همان</ref>
شرح اين حديث، محتاج به مطالب و مباحث زيادى است كه شارح محقق همه آن مطالب را در اين شرح تقرير فرموده‌اند و اين شرح از حيث احاطه به مراتب و درجات سلوك و از جهت بسط مطلب و نقل اقوال و تحقيق حق در جميع مراتب و مقامات سلوك از مقام طبع و نفس و عقل و روح و قلب و سرّ و خفى و اخفى نظير ندارد.<ref>همان</ref>


مؤلف، در مباحث عرفان و تصوف نيز وارد و بر جميع مشارب واقف و بر اصول و فروع عرفان محيط است و در مقام شرح، هيچ نكته‌اى را از ياد نبرده است؛ از جمله در مقام بيان معانى اقسام توحيد و انواع كشف و بيان معانى فناء و تقرير وجوه محتمل در كلام امام(ع)، از قبيل «هتك الستر» و «غلبة السر» و تحقيق در مسائلى از قبيل تقرير وجوه در علت تعبير از انوار سبحات، به صفات جلال و نيز تحقيق اين معنا كه زيادتى بيان در «زدني بيانا» بايد حمل بر انكشاف عناوين شود و يا آنكه مراد، انكشاف مراتب توحيد و بالاخره مقصود، كشف عينى است.<ref>همان، ص32-33</ref>
مؤلف، در مباحث عرفان و تصوف نيز وارد و بر جميع مشارب واقف و بر اصول و فروع عرفان محيط است و در مقام شرح، هيچ نكته‌اى را از ياد نبرده است؛ از جمله در مقام بيان معانى اقسام توحيد و انواع كشف و بيان معانى فناء و تقرير وجوه محتمل در كلام امام(ع)، از قبيل «هتك الستر» و «غلبة السر» و تحقيق در مسائلى از قبيل تقرير وجوه در علت تعبير از انوار سبحات، به صفات جلال و نيز تحقيق اين معنا كه زيادتى بيان در «زدنیبيانا» بايد حمل بر انكشاف عناوين شود و يا آنكه مراد، انكشاف مراتب توحيد و بالاخره مقصود، كشف عينى است.<ref>همان، ص32-33</ref>


مؤلف در مقام تقرير اقسام محو و فناء و صحو و نيز در مقام تحقيق در علّيت غلبه سرّ نسبت به پاره نمودن حجب و پرده‌هاى مانع شهود و نيز تحقيق در اين مهم كه صفت توحيد با جذب الأحديّة، چه مناسبت دارد و مراد از صفت توحيد عرفان موحد است كه همان مشاهده و ملاحظه ذات معرّا از تعين باشد و احديّت وجود به چه نحو موحد را در خود فانى مى‌نمايد و اين فنا به چه نحو موحد را فانى مى‌نمايد كه از كليه اعتبارات ساقط مى‌شود به‌نحوى كه نه صفتى بماند و نه موصوفى، مطالب ارزنده‌اى را بيان نموده است.<ref>همان، ص33</ref>
مؤلف در مقام تقرير اقسام محو و فناء و صحو و نيز در مقام تحقيق در علّيت غلبه سرّ نسبت به پاره نمودن حجب و پرده‌هاى مانع شهود و نيز تحقيق در اين مهم كه صفت توحيد با جذب الأحديّة، چه مناسبت دارد و مراد از صفت توحيد عرفان موحد است كه همان مشاهده و ملاحظه ذات معرّا از تعين باشد و احديّت وجود به چه نحو موحد را در خود فانى مى‌نمايد و اين فنا به چه نحو موحد را فانى مى‌نمايد كه از كليه اعتبارات ساقط مى‌شود به‌نحوى كه نه صفتى بماند و نه موصوفى، مطالب ارزنده‌اى را بيان نموده است.<ref>همان، ص33</ref>
خط ۷۷: خط ۷۶:


مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۸۲: خط ۸۵:
[[رده:حدیث]]
[[رده:حدیث]]
[[رده: متون احادیث]]
[[رده: متون احادیث]]
[[رده:امام علی(ع)]]