۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دو رساله و دو نامه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خسرو شاهی، هادی' به 'خسروشاهی، سید هادی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
}} | }} | ||
'''دو رساله و دو نامه'''، مشتمل بر دو مقاله «عزاداری‌های نامشروع» ترجمه «التنزيه لأعمال الشبيه» تألیف سید محسن امین عاملی (متوفی 1371ق) و «اسرائیل عامل امپریالیسم» و دو نامه به قلم جلال آل احمد است. این کتاب به کوشش و مقدمه سید هادی خسروشاهی منتشر شده است. | '''دو رساله و دو نامه'''، مشتمل بر دو مقاله «عزاداری‌های نامشروع» ترجمه «التنزيه لأعمال الشبيه» تألیف [[امین، سید محسن|سید محسن امین عاملی]] (متوفی 1371ق) و «اسرائیل عامل امپریالیسم» و دو نامه به قلم [[آل احمد، جلال|جلال آل احمد]] است. این کتاب به کوشش و مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] منتشر شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب در سه بخش ارائه شده است: | کتاب در سه بخش ارائه شده است: | ||
# مقدمه خسروشاهی، متن مقاله «عزاداری‌های نامشروع» و «درباره رساله عزاداری‌های نامشروع» به قلم سید قاسم یاحسینی. | # مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|خسروشاهی]]، متن مقاله «عزاداری‌های نامشروع» و «درباره رساله عزاداری‌های نامشروع» به قلم [[یاحسینی، قاسم|سید قاسم یاحسینی]]. | ||
# مقدمه خسروشاهی با عنوان «اسرائیل از دیدگاه جلال»، متن رساله «اسرائیل عامل امپریالیسم» و ترجمه متن سخنرانی تالمی گیون با عنوان «تفسیری بر روابط اسرائیل و سایر کشورها». | # مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|خسروشاهی]] با عنوان «اسرائیل از دیدگاه جلال»، متن رساله «اسرائیل عامل امپریالیسم» و ترجمه متن سخنرانی تالمی گیون با عنوان «تفسیری بر روابط اسرائیل و سایر کشورها». | ||
# دو نامه از جلال. | # دو نامه از جلال. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
سید هادی خسروشاهی در مقدمه‌اش، آیت‌الله سید محسن امین عاملی را از مفاخر عالم تشیع و از اصلاح‌گران مشهور و صادق و مخلص عصر حاضر دانسته است که در مسئله پاک‌سازی مراسم عزاداری حسینی، از خرافات و بدعت‌ها، از پیش‌گامان محسوب می‌گردد. وی علاوه بر کتاب «المجالس السنية في مناقب ومصائب النبي والعترة النبوية»، رساله‌ای تحت عنوان «التنزيه لأعمال الشبيه»، تألیف و منتشر ساخت که در آن به تحریم اعمال غیر مشروعی چون قمه‌زنی و یا زنجیرزنی پرداخت و این رساله در ماه محرم 1346ق، در بیروت چاپ و منتشر شد<ref>ر.ک: مقدمه، ص12-11</ref>. | [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] در مقدمه‌اش، [[امین، سید محسن|آیت‌الله سید محسن امین عاملی]] را از مفاخر عالم تشیع و از اصلاح‌گران مشهور و صادق و مخلص عصر حاضر دانسته است که در مسئله پاک‌سازی مراسم عزاداری حسینی، از خرافات و بدعت‌ها، از پیش‌گامان محسوب می‌گردد. وی علاوه بر کتاب «المجالس السنية في مناقب ومصائب النبي والعترة النبوية»، رساله‌ای تحت عنوان «التنزيه لأعمال الشبيه»، تألیف و منتشر ساخت که در آن به تحریم اعمال غیر مشروعی چون قمه‌زنی و یا زنجیرزنی پرداخت و این رساله در ماه محرم 1346ق، در بیروت چاپ و منتشر شد<ref>ر.ک: مقدمه، ص12-11</ref>. | ||
انتشار رساله مذکور با واکنش‌های مثبت و منفی در محافل شیعی روبه‌رو شد؛ اما بیان حقیقت، برای علمای دین یک واجب شرعی است، وگرنه علمای ساکت بر بدعت‌ها، خود مستوجب لعن الهی خواهند بود<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | انتشار رساله مذکور با واکنش‌های مثبت و منفی در محافل شیعی روبه‌رو شد؛ اما بیان حقیقت، برای علمای دین یک واجب شرعی است، وگرنه علمای ساکت بر بدعت‌ها، خود مستوجب لعن الهی خواهند بود<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
علامه امین در «أعيان الشيعة» اشاره می‌کند که رساله وی به فارسی هم ترجمه گردید. این ترجمه، نخستین اثر قلمی چاپ‌شده از آل احمد است که پس از مراجعت از نجف اشرف، به آن پرداخت و در آذرماه 1322 تحت عنوان «عزاداری‌های نامشروع» از سوی «انجمن اصلاح» منتشر گردید. | [[امین، سید محسن|علامه امین]] در «أعيان الشيعة» اشاره می‌کند که رساله وی به فارسی هم ترجمه گردید. این ترجمه، نخستین اثر قلمی چاپ‌شده از آل احمد است که پس از مراجعت از نجف اشرف، به آن پرداخت و در آذرماه 1322 تحت عنوان «عزاداری‌های نامشروع» از سوی «انجمن اصلاح» منتشر گردید. | ||
خود آل احمد در «مثلاً شرح احوالات» در این‌باره می‌نویسد: «جزوه‌ای ترجمه کرده بودم از عربی به اسم «عزاداری‌های نامشروع» که سال 22 چاپ شد و یکی دو قِران فروختیم و دو روزه تمام شد...». | خود آل احمد در «مثلاً شرح احوالات» در این‌باره می‌نویسد: «جزوه‌ای ترجمه کرده بودم از عربی به اسم «عزاداری‌های نامشروع» که سال 22 چاپ شد و یکی دو قِران فروختیم و دو روزه تمام شد...». | ||
در واقع [[آل احمد، جلال|جلال]] با این اقدام خود می‌خواست با انحراف و کج‌روی‌های موجود در جامعه مذهبی ایران، مبارزه‌ای را آغاز کند، اما او از درون محیط خانه خود مورد حمله قرار گرفت و تکفیر! شد و چون این امر یک ضربه کاری می‌توانست باشد، چاره‌ای جز دوری از محیط خانه و خانواده نیافت<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>. | |||
[[خسروشاهی، سید هادی|خسروشاهی]] در رابطه با اصلاح ترجمه [[آل احمد، جلال|جلال]] می‌نویسد: «در مورد ترجمه رساله عزاداری‌های نامشروع باید توجه داشت که این نخستین اثر قلمی مرحوم [[آل احمد، جلال|جلال آل احمد]] بوده است... و بی‌شک اگر [[آل احمد، جلال|جلال]] آن را بعدها ترجمه می‌کرد، از نثر بهتر و جالب‌تری برخوردار می‌شد و به‌هرحال ما ترجیح دادیم که متن همان ترجمه را به دست چاپ بسپاریم و در کل آن، بیش از بیست کلمه را تغییر و یا تکمیل ننمودیم که بر اصالت ترجمه مزبور لطمه‌ای وارد نشود»<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | |||
وی تصریح می‌کند که مرحوم آیت‌الله میرزای شیرازی و تمام علمای نجف در زمان وی فتاوی صریح در تحریم این اعمال صادر کرده و اعلامیه‌های مفصل بیرون داده‌اند و در گذشته نیز هیچ‌یک از علما و فقها و مجتهدین دستور و فتوایی بر جواز این امور نداده‌اند، بلکه آنها را رسماً حرام کرده‌اند. وی تأکید می‌کند: «من خود خط تمام علمای بزرگ نجف را که این اعمال، حتی لطمه‌زدن به‌صورت را نیز حرام کرده‌اند دیده‌ام»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | [[امین، سید محسن|علامه سید محسن امین]] در ابتدای رساله «عزاداری‌های نامشروع»، به پنج عمل اشاره کرده که در عزاداری‌ها فراوان اتفاق می‌افتد. وی قمه‌زدن و با زنجیرهای نکره به پشت یا به سر و صورت کوبیدن یا به سینه زدن و سینه را خراشانیدن و زخم کردن و غیر اینها را عقلاً و نقلاً حرام می‌داند. همچنین جیغ‌زدن‌ها و فریادهای بلند زنان و داد و فریادها و نعره‌های وحشیانه با صداهای منکر را موجب آبروریزی و هتک حرمت فوق‌العاده دین می‌دانند. ایشان معتقدند که از هیچ‌کدام از ائمه ما روایت نشده که به پیروان خود اجازه چنین کارهایی را داده باشند، یا خود ایشان به این کارها برخاسته باشند و یا در زمانشان، علناً یا مخفیانه کسی یا کسانی به این کارها برخاسته باشند... با هزار اگر، اگر فرض کنیم که این اعمال حرام هم نباشد، بدون شک چیزهایی است که باعث ننگ و عار مذهب بوده، مردم را از چنین دینی بیزار می‌کند و حتماً زبان بدگویی را بر روی دین ما خواهد گشود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-18</ref>. | ||
وی تصریح می‌کند که مرحوم [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آیت‌الله میرزای شیرازی]] و تمام علمای نجف در زمان وی فتاوی صریح در تحریم این اعمال صادر کرده و اعلامیه‌های مفصل بیرون داده‌اند و در گذشته نیز هیچ‌یک از علما و فقها و مجتهدین دستور و فتوایی بر جواز این امور نداده‌اند، بلکه آنها را رسماً حرام کرده‌اند. وی تأکید می‌کند: «من خود خط تمام علمای بزرگ نجف را که این اعمال، حتی لطمه‌زدن به‌صورت را نیز حرام کرده‌اند دیده‌ام»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | |||
پس از ترجمه | پس از ترجمه [[آل احمد، جلال|جلال]]، خلاصه مقدمه سید قاسم یاحسینی از روی چاپ مستقل ترجمه رساله [[آل احمد، جلال|جلال آل احمد]] در «بندر بوشهر» برای تکمیل بحث ارائه شده است<ref>ر.ک: پاورقی ص56</ref>. در بخشی از این مقدمه می‌خوانیم: «تحلیل فقهی جزوه عزاداری‌های نامشروع بیانگر آن است که مؤلف مجتهد و فقیه آن در توضیح فقهی و شرعی بحث و اثبات حرمت عزاداری‌های دروغین رایج در بین مردم جاهل و ناآگاه، از چهار منبع اصلی فقه شیعی - یعنی قرآن، سنت، اجماع و عقل - سود جسته و این در استحکام فتوای فقهی‌اش بسیار مؤثر بوده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص52</ref>. | ||
مقاله «اسرائیل عامل امپریالیسم»، نوشته جلال آل احمد نیز به مقدمه سید هادی خسروشاهی - با نام مستعار «ابورشاد» - منتشر شده است. جلال در این مقاله راه حلی برای رفع اختلاف اعراب و یهود پیشنهاد می‌کند که تشکیل یک حکومت فدرال عرب و یهود به اسم فلسطین است. این راه حل را باید همان طور بیان داشت که اسلام‌گرایان واقع‌بین و گروه‌های اصیل جنبش آزادی‌بخش فلسطین، هوادار آن هستند و آن تشکیل دولت فلسطینی مستقلی است که در آن یهودیان اصیل فلسطین - نه تحفه‌های صادرشده از آمریکا و شوروی و دیگر اقمارشان - بتوانند زندگی آزاد و مسالمت‌آمیزی با دیگر فلسطینیان مسیحی و مسلمان داشته باشند<ref>ر.ک: همان، ص66-65</ref>. | مقاله «اسرائیل عامل امپریالیسم»، نوشته [[آل احمد، جلال|جلال آل احمد]] نیز به مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] - با نام مستعار «ابورشاد» - منتشر شده است. [[آل احمد، جلال|جلال]] در این مقاله راه حلی برای رفع اختلاف اعراب و یهود پیشنهاد می‌کند که تشکیل یک حکومت فدرال عرب و یهود به اسم فلسطین است. این راه حل را باید همان طور بیان داشت که اسلام‌گرایان واقع‌بین و گروه‌های اصیل جنبش آزادی‌بخش فلسطین، هوادار آن هستند و آن تشکیل دولت فلسطینی مستقلی است که در آن یهودیان اصیل فلسطین - نه تحفه‌های صادرشده از آمریکا و شوروی و دیگر اقمارشان - بتوانند زندگی آزاد و مسالمت‌آمیزی با دیگر فلسطینیان مسیحی و مسلمان داشته باشند<ref>ر.ک: همان، ص66-65</ref>. | ||
در انتهای کتاب دو نامه از جلال آل احمد منتشر شده است: | در انتهای کتاب دو نامه از [[آل احمد، جلال|جلال آل احمد]] منتشر شده است: | ||
# نامه‌ای به امام خمینی(ره) که جلال پس از شنیدن خبر آزادی امام در 16 فروردین 1343، از مکه نوشته و فرستاده و گزارشی از دیده‌ها و شنیده‌هایش در حجاز است<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | # نامه‌ای به امام خمینی(ره) که [[آل احمد، جلال|جلال]] پس از شنیدن خبر آزادی امام در 16 فروردین 1343، از مکه نوشته و فرستاده و گزارشی از دیده‌ها و شنیده‌هایش در حجاز است<ref>ر.ک: همان، ص95</ref>. | ||
# نامه‌ای است خطاب به مدیران ماهنامه سوسیالیسم، که در پی انتشار سه نامه از کمیته مرکزی حزب توده و جامعه سوسیالیست‌های ایرانی مقیم اروپا نوشته است. در بخشی از این نامه می‌خوانیم: «بله، این جوری است دوستان جوان من؛ وقتی به‌جای هر چیز از این مملکت نفت صادر بشود برای گردش ماشین کمپانی‌ها و جوان‌های پرشور با آزادی‌خواهی‌های دو آتشه (که از عوارض غیر بومی است)، می‌دانید در مقابلش واردات چیست؟ بنجل‌های همان کمپانی‌ها و بعد قرتی‌های غرب‌زده‌ای که خوراک دست اول نمایندگی‌های همان کمپانی‌ها هستند در اینجا. می‌بخشید؛ حکم بر مستثنیات نیست<ref>ر.ک: همان، ص104</ref>. | # نامه‌ای است خطاب به مدیران ماهنامه سوسیالیسم، که در پی انتشار سه نامه از کمیته مرکزی حزب توده و جامعه سوسیالیست‌های ایرانی مقیم اروپا نوشته است. در بخشی از این نامه می‌خوانیم: «بله، این جوری است دوستان جوان من؛ وقتی به‌جای هر چیز از این مملکت نفت صادر بشود برای گردش ماشین کمپانی‌ها و جوان‌های پرشور با آزادی‌خواهی‌های دو آتشه (که از عوارض غیر بومی است)، می‌دانید در مقابلش واردات چیست؟ بنجل‌های همان کمپانی‌ها و بعد قرتی‌های غرب‌زده‌ای که خوراک دست اول نمایندگی‌های همان کمپانی‌ها هستند در اینجا. می‌بخشید؛ حکم بر مستثنیات نیست<ref>ر.ک: همان، ص104</ref>. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۱: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||