۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
امامی خوانساری، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: آذر (98)' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[آیت‌الله سيد حسين اشكورى]] | ||
[[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى]] | |||
آیت‌الله سيد حسين اشكورى | |||
آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمّد امامى نجفى خوانسارى''' (1312-1400ق)، فقیه، عارف، استاد حوزه | ||
== ولادت == | |||
در شب جمعه ماه رجب 1312ق در نجف اشرف و در خاندان علم و فضيلت و تقوا ديده به جهان گشود. | |||
پدرش مرحوم آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى، از علماى بزرگ روزگار بود كه در شب جمعه، ليلة الرغائب، سوم رجب 1332 وفات يافت و در صحن مطهر اميرمؤمنان(ع) مدفون گرديد. والده ايشان نيز زنى پارسا، عالمه و عابده بود كه هاجر خاتون نام داشت و در صحن شريف اميرمؤمنان(ع)، زير ناودان طلا مدفون است. | پدرش مرحوم آیت‌الله ملاّ محمّد على نجفى خوانسارى، از علماى بزرگ روزگار بود كه در شب جمعه، ليلة الرغائب، سوم رجب 1332 وفات يافت و در صحن مطهر اميرمؤمنان(ع) مدفون گرديد. والده ايشان نيز زنى پارسا، عالمه و عابده بود كه هاجر خاتون نام داشت و در صحن شريف اميرمؤمنان(ع)، زير ناودان طلا مدفون است. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
محمد پس از فراگيرى مقدمات، به منظور احاطه بر علوم عقلى و نقلى در محضر اساتيد نامدارى حضور يافت. وى بخشى از جلد پنجم كتاب شرح لمعه و اندكى از [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[شيخ انصارى]] را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشى از كتاب قوانين را نيز در محضر عالم وارسته، حاج شيخ على قمى آموخت. همچنين براى فراگيرى كتاب [[جامع السعادات]] [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|مرحوم نراقى]]، صبح‌ها پس از اداى فريضه دقايقى را به حضور ايشان مشرف مى‌شد و از علم وافر و انفاس قدسيه آن بزرگوار بهره مى‌گرفت. از ديگر اساتيد ايشان آیت‌الله سيد حسين اشكورى (متوفاى 1349ق) بود كه وى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آن مرحوم فراگرفت. | محمد پس از فراگيرى مقدمات، به منظور احاطه بر علوم عقلى و نقلى در محضر اساتيد نامدارى حضور يافت. وى بخشى از جلد پنجم كتاب شرح لمعه و اندكى از [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] مرحوم [[شيخ انصارى]] را در محضر پدر بزرگوارش فراگرفت و بخشى از كتاب قوانين را نيز در محضر عالم وارسته، حاج شيخ [[على قمى]] آموخت. همچنين براى فراگيرى كتاب [[جامع السعادات]] [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|مرحوم نراقى]]، صبح‌ها پس از اداى فريضه دقايقى را به حضور ايشان مشرف مى‌شد و از علم وافر و انفاس قدسيه آن بزرگوار بهره مى‌گرفت. از ديگر اساتيد ايشان [[آیت‌الله سيد حسين اشكورى]] (متوفاى 1349ق) بود كه وى [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آن مرحوم فراگرفت. | ||
او با بهره‌مندى از ذهن خلاق، هوش سرشار و درك عميق خود توانست مراتب ترقى علمى را به سرعت طى كند و به مقام استادى نائل گردد، چندان كه در سنّ 16 سالگى تدريس شرح لمعه را آغاز كرد، حال آن‌كه خود در مقام آموختن، تنها صفحاتى معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفاية را نيز در روزگار جوانى به نحو احسن تدريس نمود و در وادى حكمت و كلام نيز بى‌آنكه در محضر استادى زانو زده باشد، اسفار و شرح منظومه مرحوم سبزوارى و شرح تجريد را تدريس مى‌كرد. مدت دو سال نيز دروس خارج فقه و اصول را در محضر آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى فراگرفت و از جانب ايشان به كسب اجازه اجتهاد نائل گشت. | او با بهره‌مندى از ذهن خلاق، هوش سرشار و درك عميق خود توانست مراتب ترقى علمى را به سرعت طى كند و به مقام استادى نائل گردد، چندان كه در سنّ 16 سالگى تدريس شرح لمعه را آغاز كرد، حال آن‌كه خود در مقام آموختن، تنها صفحاتى معدود از آن را نزد استاد فراگرفته بود. در ادامه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفاية را نيز در روزگار جوانى به نحو احسن تدريس نمود و در وادى حكمت و كلام نيز بى‌آنكه در محضر استادى زانو زده باشد، اسفار و شرح منظومه مرحوم سبزوارى و شرح تجريد را تدريس مى‌كرد. مدت دو سال نيز دروس خارج فقه و اصول را در محضر [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله ميرزا محمّد نائينى]] فراگرفت و از جانب ايشان به كسب اجازه اجتهاد نائل گشت. | ||
در تابستان 1343ق، به دنبال كسالت و بيمارى مزمن و تب شديد، به سفارش اطبا از نجف اشرف به ایران آمد و در شهر اراك رحل اقامت افكند و تدريس علوم دينى را در حوزه علميه اين شهر ادامه داد. در ايام ماه مبارک رمضان نيز پس از اقامه نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا مى‌كرد و مشتاقان بى‌شمارى از انفاس قدسيه او بهره‌مند مى‌شدند. در سال‌هاى اقامت در سلطان‌آباد اراك، چندين بار به زيارت عتبات عاليات مشرف شد و در ذى حجه 1383ق نيز براى اداى فريضه حج و زيارت مرقد مطهر نبى اعظم(ص)، به سرزمين وحى رهسپار شد. | در تابستان 1343ق، به دنبال كسالت و بيمارى مزمن و تب شديد، به سفارش اطبا از نجف اشرف به ایران آمد و در شهر اراك رحل اقامت افكند و تدريس علوم دينى را در حوزه علميه اين شهر ادامه داد. در ايام ماه مبارک رمضان نيز پس از اقامه نماز جماعت، مجلس وعظ و خطابه برپا مى‌كرد و مشتاقان بى‌شمارى از انفاس قدسيه او بهره‌مند مى‌شدند. در سال‌هاى اقامت در سلطان‌آباد اراك، چندين بار به زيارت عتبات عاليات مشرف شد و در ذى حجه 1383ق نيز براى اداى فريضه حج و زيارت مرقد مطهر نبى اعظم(ص)، به سرزمين وحى رهسپار شد. | ||