۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در جلد اول (باب اول) كه در مورد مكارم اخلاق است، درباره تهذيب نفس، به اين نكته اشاره شده است كه انسان بايد در خود نگريسته و عيوب خود را با ديد انتقادى كشف كند تا بتواند از خود، عبدى براى خداوند بسازد. براى اين امر، اولياء الله بهعنوان الگو و امام حسين(ع) بهترين اسوه مىباشند. | در جلد اول (باب اول) كه در مورد مكارم اخلاق است، درباره تهذيب نفس، به اين نكته اشاره شده است كه انسان بايد در خود نگريسته و عيوب خود را با ديد انتقادى كشف كند تا بتواند از خود، عبدى براى خداوند بسازد. براى اين امر، اولياء الله بهعنوان الگو و امام حسين(ع) بهترين اسوه مىباشند. | ||
در ادامه، به ذكر اخلاق پيامبر(ص) و اهلبيت ايشان اشاره شده و به نقل از سيد ابوالفضل زنجانى موسوى در مورد اخلاق پيامبر(ص)، مطالبى ذكر شده و آن حضرت از دو بعد شخصى و حكومتى، معرفى گرديده و اهلبيت پيامبر(ص)، بهعنوان سرچشمه اخلاق حسنه اعلام شده است. | در ادامه، به ذكر اخلاق پيامبر(ص) و اهلبيت ايشان اشاره شده و به نقل از [[سيد ابوالفضل زنجانى موسوى]] در مورد اخلاق پيامبر(ص)، مطالبى ذكر شده و آن حضرت از دو بعد شخصى و حكومتى، معرفى گرديده و اهلبيت پيامبر(ص)، بهعنوان سرچشمه اخلاق حسنه اعلام شده است. | ||
نویسنده، در ادامه مطالب، توضيحى در مورد ملاك جامعه اسلامى و جاهلى آورده و نياز به اخلاق را، احتياج به زندگى آرامشبخش براى همهى افراد جامعه دانسته است، چرا كه معتقد است اگر يك جامعه بدون اخلاق به پيشرفت مادى نيز برسد، عدهاى در آن جامعه، دچار فشار و مصيبت مىشوند. | نویسنده، در ادامه مطالب، توضيحى در مورد ملاك جامعه اسلامى و جاهلى آورده و نياز به اخلاق را، احتياج به زندگى آرامشبخش براى همهى افراد جامعه دانسته است، چرا كه معتقد است اگر يك جامعه بدون اخلاق به پيشرفت مادى نيز برسد، عدهاى در آن جامعه، دچار فشار و مصيبت مىشوند. |
ویرایش