۱۴۶٬۵۵۴
ویرایش
حسینی عاملی، سید محمدجواد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى'
جز (جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی' به 'بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حسینی عاملی (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|حسینی عاملی ( | |||
'''سید محمدجواد بن محمد حسینی عاملی''' (1152-1226ق)، فقیه و رجالی، از شاگردان [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید بحرالعلوم]] و [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] و صاحب [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الکرامة]]. | '''سید محمدجواد بن محمد حسینی عاملی''' (1152-1226ق)، فقیه و رجالی، از شاگردان [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سید بحرالعلوم]] و [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] و صاحب [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الکرامة]]. | ||
== | == ولادت == | ||
ایشان در سال 1152ق در شقراء از روستاهاى جبل عامل (نواحى لبنان) و در خانوادهاى اهل دين و دانش، نوزادى پا به عرصه هستى گذاشت كه نام او را جواد نهادند. | ایشان در سال 1152ق در شقراء از روستاهاى جبل عامل (نواحى لبنان) و در خانوادهاى اهل دين و دانش، نوزادى پا به عرصه هستى گذاشت كه نام او را جواد نهادند. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۳: | ||
از همان آغاز زمزمه زلال قرآن در وجودش جارى گشت و روح پاکش را سيراب ساخت. نسبت او از طرف پدر به امام حسين عليهالسلام و از طرف مادر به امام حسن عليهالسلام و امام موسى كاظم عليهالسلام مىرسد. | از همان آغاز زمزمه زلال قرآن در وجودش جارى گشت و روح پاکش را سيراب ساخت. نسبت او از طرف پدر به امام حسين عليهالسلام و از طرف مادر به امام حسن عليهالسلام و امام موسى كاظم عليهالسلام مىرسد. | ||
خانه سيد جواد همواره پايگاه و پناهگاه دوستداران و شیعیان اهلبيت عليهالسلام بود و عالمان بزرگى از اين خاندان بپا خاستهاند كه از آن جمله مىتوان به [[امین، محسن|سيد محسن امين]] مؤلف كتاب ارزشمند اعيان الشيعه اشاره نمود. | خانه سيد جواد همواره پايگاه و پناهگاه دوستداران و شیعیان اهلبيت عليهالسلام بود و عالمان بزرگى از اين خاندان بپا خاستهاند كه از آن جمله مىتوان به [[امین، سید محسن|سيد محسن امين]] مؤلف كتاب ارزشمند اعيان الشيعه اشاره نمود. | ||
عالمان بزرگ شيعه حقى بيش از آنچه كه در اين سطور و صفحات بگنجد، دارند. چرا كه از لحظه لحظه عمر مبارکشان براى اداى رسالت دينى بهره برده و هميشه و همواره در تلاش و تكاپوى حفظ ميراث دينى و فرهنگى بودهاند. آثار جاويدى كه براى نسلهاى آتى يادگار گذارده نشان از بلندى همت آنان دارد. | عالمان بزرگ شيعه حقى بيش از آنچه كه در اين سطور و صفحات بگنجد، دارند. چرا كه از لحظه لحظه عمر مبارکشان براى اداى رسالت دينى بهره برده و هميشه و همواره در تلاش و تكاپوى حفظ ميراث دينى و فرهنگى بودهاند. آثار جاويدى كه براى نسلهاى آتى يادگار گذارده نشان از بلندى همت آنان دارد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۷: | ||
==هجرت علمى== | ==هجرت علمى== | ||
سيد جواد در سال 1194 ق، با كوله بارى از اميد راهى اعتاب مقدس عراق شد تا بتواند از خرمن دانش انديشمندان شيعى حوزه نجف خوشه چينى كند. قبل از رسيدن به حوزه بزرگ نجف وارد شهر كربلا شد تا نخست خود را از فرات عشق سيراب سازد ولى هنگامى كه با حضور استوانههاى گران سنگى همانند آقا [[ | سيد جواد در سال 1194 ق، با كوله بارى از اميد راهى اعتاب مقدس عراق شد تا بتواند از خرمن دانش انديشمندان شيعى حوزه نجف خوشه چينى كند. قبل از رسيدن به حوزه بزرگ نجف وارد شهر كربلا شد تا نخست خود را از فرات عشق سيراب سازد ولى هنگامى كه با حضور استوانههاى گران سنگى همانند آقا [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحيد بهبهانى]] (متوفى 1205 ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] (متوفى 1231 ق) در كربلا مواجه شد در همانجا رحل اقامت افكند تا در جوار بارگاه ملكوتى امام حسين عليهالسلام از محضر نورانى آن استادان بزرگ بهرهاى علمى و عملى ببرد. | ||
==اقيانوس بزرگ== | ==اقيانوس بزرگ== | ||
| خط ۸۲: | خط ۷۹: | ||
==اسوه اخلاق== | ==اسوه اخلاق== | ||
سيد جواد علاوه بر مقام والاى علمى از نظر اخلاقى نيز قله نشين فضايل بود. چرا كه آنچه را مىآموخت جامه عمل | سيد جواد علاوه بر مقام والاى علمى از نظر اخلاقى نيز قله نشين فضايل بود. چرا كه آنچه را مىآموخت جامه عمل مىپوشاند. | ||
وى بسيار متواضع بود به طورى كه همه تحقيقات وزين و نوآوریهاى علمى خود را به استادانش نسبت | وى بسيار متواضع بود به طورى كه همه تحقيقات وزين و نوآوریهاى علمى خود را به استادانش نسبت مىداد. و براى استادان خود احترام زيادى قائل بود و همواره با تجليل فراوان از آنان ياد میكرد و بسيار خوش اخلاق و مهربان بود. اين اسوه اخلاق جان خود را پاکيزه ساخته و به عالى ترين مراتب معنوى و اخلاق نايل گشته بود. | ||
==تدريس== | ==تدريس== | ||
| خط ۱۹۶: | خط ۱۹۳: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:رجالیان]] | |||