۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی' به 'بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی') |
|||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد محمدمهدى بحر العلوم]] | | data-type="authorTeachers" |[[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد محمدمهدى بحر العلوم]] | ||
[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد مير على طباطبايى]] | [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد مير على طباطبايى]] | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=== سفر به نجف اشرف === | === سفر به نجف اشرف === | ||
وى، پس از تكميل تحصيلات خويش در اصفهان، به منظور ارتقاى دانستههاى خود در سطوح عالى معارف اسلامى، خصوصا فقه و اصول و نايل گشتن به درجه اجتهاد و بهرهگيرى از چهرههاى علمى حوزه نجف، رهسپار عراق گرديد. عالم بلندآوازه و مجتهد شناخته شده اين زمان، [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد محمدمهدى بحر العلوم]] (متوفى 1212ق) بود كه در ميان شیعیان نفوذ فراوانى داشت. | وى، پس از تكميل تحصيلات خويش در اصفهان، به منظور ارتقاى دانستههاى خود در سطوح عالى معارف اسلامى، خصوصا فقه و اصول و نايل گشتن به درجه اجتهاد و بهرهگيرى از چهرههاى علمى حوزه نجف، رهسپار عراق گرديد. عالم بلندآوازه و مجتهد شناخته شده اين زمان، [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد محمدمهدى بحر العلوم]] (متوفى 1212ق) بود كه در ميان شیعیان نفوذ فراوانى داشت. | ||
كرباسى، در نجف اشرف و در محضر درس مرحوم [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد بحر العلوم]]، با سيد شفتى آشنا شد كه بعدها اين آشنايى، به دوستى و اخوت بين آن دو مبدل شد. | كرباسى، در نجف اشرف و در محضر درس مرحوم [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد بحر العلوم]]، با سيد شفتى آشنا شد كه بعدها اين آشنايى، به دوستى و اخوت بين آن دو مبدل شد. | ||
آیتالله [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]]، وى را در حوزه درسى خويش راه داده و مهارتهاى فقهى و توانايى خود را در علم اصول به او انتقال داد و براى او، اجازهاى صادر كرد كه در آن از مقامات علمى و زهد و ورع وى سخن گفته و سلسله راويانى را كه خود از آنها اجازه نقل حديث داشته برشمرده است. استاد، در اين اجازهنامه، شاگرد را عالم عامل، فاضل كامل و داراى فكر دقيق و ژرفاى انديشه معرفى كرده و به ملاقات او با حضرت صاحب الامر اشاره كرده است. | آیتالله [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]]، وى را در حوزه درسى خويش راه داده و مهارتهاى فقهى و توانايى خود را در علم اصول به او انتقال داد و براى او، اجازهاى صادر كرد كه در آن از مقامات علمى و زهد و ورع وى سخن گفته و سلسله راويانى را كه خود از آنها اجازه نقل حديث داشته برشمرده است. استاد، در اين اجازهنامه، شاگرد را عالم عامل، فاضل كامل و داراى فكر دقيق و ژرفاى انديشه معرفى كرده و به ملاقات او با حضرت صاحب الامر اشاره كرده است. |
ویرایش