پرش به محتوا

شیرازی، سید محمدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR02603.jpg|بندانگشتی|شیرازی، سید محمدرضا]]
[[پرونده:NUR02603.jpg|بندانگشتی|شیرازی، سید محمدرضا]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|شیرازی، سید محمدرضا
! نام!! data-type="authorName" |شیرازی، سید محمدرضا
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| حسینی شیرازی، سید محمدرضا
| data-type="authorOtherNames" | حسینی شیرازی، سید محمدرضا
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |[[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد حسینى شيرازى]]
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|1337 ش یا 15 ق
| data-type="authorbirthDate" |1337 ش یا 15 ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |کربلا
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1387 ش یا 1429 ق یا 2008 م
| data-type="authorDeathDate" |1387 ش یا 1429 ق یا 2008 م
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE02603AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02603AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''آیت‌الله سيد محمدرضا شيرازى'''، در سال 1379ق، در شهر كربلا متولد شد. او، فرزند آیت‌الله [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمدحسینى شيرازى]](1422ق)، معروف به مجدد ثانى و صاحب موسوعه صد و ده جلدی «الفقه» و اولين نوه آیت‌الله سيد ميرزا مهدى شيرازى(وفات 1380) است.
'''سيد محمدرضا شيرازى'''، فقیه، مجتهد، فرزند ارشد آیت‌الله [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد حسینى شيرازى]]، برادر زاده [[حسینی شیرازی، سید صادق|آیت‌الله سید صادق حسینی شیرازی]] 


== ولادت ==
در سال 1379ق، در شهر كربلا متولد شد. او، فرزند ارشد آیت‌الله [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد حسینى شيرازى]](1422ق)، معروف به مجدد ثانى و صاحب موسوعه صد و ده جلدی «الفقه» و اولين نوه آیت‌الله سيد ميرزا مهدى شيرازى(وفات 1380) است.
== تحصیلات ==
تحصيل علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفاظ كربلا آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر ملبس به لباس روحانیت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا، مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فراگرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدرش، مجبور به ترك عراق شده و به همراه پدر، ابتدا، به سوريه و از آن‌جا به كشور كويت هجرت نمودند.
تحصيل علوم دينى را از همان دوران كودكى با وارد شدن به مدرسه حفاظ كربلا آغاز كرد. در سن 10 سالگى به دست پدر ملبس به لباس روحانیت شد. با وارد شدن به حوزه علميه كربلا، مقدمات علوم دينى و سطوح اوليه حوزه را نزد اساتيد معروف آن حوزه فراگرفت تا اينكه بر اثر فشارهاى حكومت بعث عراق بر پدرش، مجبور به ترك عراق شده و به همراه پدر، ابتدا، به سوريه و از آن‌جا به كشور كويت هجرت نمودند.


خط ۳۹: خط ۴۳:
او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود.
او، در كويت به‌صورت مستمر براى عموم شيعه سخنرانى دينى و علمى داشت. در شهر قم نيز به تدريس سطوح عاليه علوم دينى مى‌پرداخت. در سال 1407ق، او با نوشتن كتاب «الترتب»، اجازه اجتهاد از برخى بزرگان كسب نمود. از آن پس، به تدريس مباحث مختلف علوم دينى، چون فقه، اصول، تفسير، رجال و غيره مشغول شد، أما پس از مدتى به علت بعضى مشكلات پيش آمده، مجبور به بازگشت به كويت شد و چند سالى در آن‌جا إقامت نمود.


سرانجام در سال 1422ق، براى بار دوم به ايران آمد و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوست‌داران قرار گرفت و تا پايان عمر، در شهر قم، در كنار حرم حضرت معصومه إقامت گزيد. از همان لحظه بازگشت و تا پايان عمر، مشغول به تدريس درس خارج و اصول بود. در كنار آن بحث‌هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى‌كرد، تا اينكه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى در سحرگاه 26 جمادى الأول 1429ق، درگذشت.
سرانجام در سال 1422ق، براى بار دوم به ايران آمد و مورد استقبال گرم پدر، عمو، بستگان و دوست‌داران قرار گرفت و تا پايان عمر، در شهر قم، در كنار حرم حضرت معصومه إقامت گزيد. از همان لحظه بازگشت و تا پايان عمر، مشغول به تدريس درس خارج و اصول بود. در كنار آن بحث‌هاى فقهى، رجالى، تفسير و اخلاق نيز تدريس مى‌كرد،  
 
== وفات ==
تا اينكه چند روز پس از پايان دوره تحصيل و آغاز تعطيلات تابستانى در سحرگاه 26 جمادى الأول 1429ق، برابر با در خرداد ماه سال ۱۳۸۷ش در قم درگذشت. و پس از تشییع در حرم حضرت فاطمه معصومه به عراق منتقل و در حرم امام حسین علیه‌السلام در کربلا دفن شد.


== آثار ==
== آثار ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش