۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها == ' به '==وابستهها== {{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'شوشتری، نورالله بن شریفالدین' به 'شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شوشتری، نورالله بن شریفالدین]] (نويسنده) | [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین]] (نويسنده) | ||
| زبان = عربي | | زبان = عربي | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''نهاية الإقدام في وجوب المسح علی الأقدام'''، اثر [[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضی نوراللّه شوشتری]] (متوفی 1019ق) و تحقیق [[هدی جاسم محمد ابوطبره]]، کتابی است فقهی در باب وجوب مسح بر رجلین در وضو. | '''نهاية الإقدام في وجوب المسح علی الأقدام'''، اثر [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضی نوراللّه شوشتری]] (متوفی 1019ق) و تحقیق [[هدی جاسم محمد ابوطبره]]، کتابی است فقهی در باب وجوب مسح بر رجلین در وضو. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق، پس توضیح اهمیت این بحث و پرداختن به زندگینامه [[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضی نورالله شوشتری]]، به کارهای تحقیقی خود در این اثر و نسخ مورد استفادهاش اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص339-352</ref>. | محقق، پس توضیح اهمیت این بحث و پرداختن به زندگینامه [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضی نورالله شوشتری]]، به کارهای تحقیقی خود در این اثر و نسخ مورد استفادهاش اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص339-352</ref>. | ||
از منظر فقه امامیه، طبق آیه '''يا أَيها الّذينَ آمَنوا إذا قُمْتُم إلى الصلاةِ فَاغْسِلوا وُجوهَكمْ و أيدِيكمْ إلى الْمَرافِقِ وَ امْسَحوا بِرُؤُوسِكمْ وَ أَرْجُلكمْ إلَى الكعْبَينِ''' (المائدة: ٦)، یکی از ارکان و واجبات وضو، مسح کردن هر دو پاست. فقهای گرانقدر شیعه در همه اعصار، مسئله وضو و بهتبع آن مسح پا را در کتب خویش مطرح و بررسی کردهاند؛ برخی به اظهار فتوا بسنده کرده و برخی بحث مفصلتری را ارائه دادهاند. یکی از کسانی که این بحث را بهصورت رسالهای فقهی مطرح نموده، [[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضی شوشتری]] است<ref>ر.ک: طباطبایی، سید مصطفی؛ علیدادی سلیمانی، حسن، ص128</ref>. | از منظر فقه امامیه، طبق آیه '''يا أَيها الّذينَ آمَنوا إذا قُمْتُم إلى الصلاةِ فَاغْسِلوا وُجوهَكمْ و أيدِيكمْ إلى الْمَرافِقِ وَ امْسَحوا بِرُؤُوسِكمْ وَ أَرْجُلكمْ إلَى الكعْبَينِ''' (المائدة: ٦)، یکی از ارکان و واجبات وضو، مسح کردن هر دو پاست. فقهای گرانقدر شیعه در همه اعصار، مسئله وضو و بهتبع آن مسح پا را در کتب خویش مطرح و بررسی کردهاند؛ برخی به اظهار فتوا بسنده کرده و برخی بحث مفصلتری را ارائه دادهاند. یکی از کسانی که این بحث را بهصورت رسالهای فقهی مطرح نموده، [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضی شوشتری]] است<ref>ر.ک: طباطبایی، سید مصطفی؛ علیدادی سلیمانی، حسن، ص128</ref>. | ||
به نظر نویسنده، این آیه شریفه همچنان که شعبی (متوفی 103 یا 104ق)، از علمای اهل سنت به آن معتقد است، دلالت بر وجوب مسح دو پا دارد. شعبی در اینباره میگوید: «نزل القرآن بالمسح، و الغسل سُنّة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص359</ref>. | به نظر نویسنده، این آیه شریفه همچنان که شعبی (متوفی 103 یا 104ق)، از علمای اهل سنت به آن معتقد است، دلالت بر وجوب مسح دو پا دارد. شعبی در اینباره میگوید: «نزل القرآن بالمسح، و الغسل سُنّة»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص359</ref>. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
قرائت جر «أرجلكم» (که عطف بر «رُؤُوسِكمْ» شده باشد)، دلالت صریح بر عقیده شیعه دارد و قرائت نصب آن (که عطف بر «وُجوهَكمْ» شده باشد)، ناظر به عقیده اهل سنت است<ref>ر.ک: همان، ص370-373</ref>. | قرائت جر «أرجلكم» (که عطف بر «رُؤُوسِكمْ» شده باشد)، دلالت صریح بر عقیده شیعه دارد و قرائت نصب آن (که عطف بر «وُجوهَكمْ» شده باشد)، ناظر به عقیده اهل سنت است<ref>ر.ک: همان، ص370-373</ref>. | ||
[[شوشتری، نورالله بن شریفالدین|قاضی شوشتری]] در ادامه، به بررسی چگونگی رفع تعارض ظاهری بین دو قرائت مزبور پرداخته و نظرات برخی از مفسرین و علمای اهل سنت، همچون: زمخشری و بیضاوی را درباره فقره مزبور، بیان کرده و به نقد و بررسی آنها همت نهاده است<ref>ر.ک: همان، ص375-419</ref>. | [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضی شوشتری]] در ادامه، به بررسی چگونگی رفع تعارض ظاهری بین دو قرائت مزبور پرداخته و نظرات برخی از مفسرین و علمای اهل سنت، همچون: زمخشری و بیضاوی را درباره فقره مزبور، بیان کرده و به نقد و بررسی آنها همت نهاده است<ref>ر.ک: همان، ص375-419</ref>. | ||
یکی از ادلهای که اهل سنت برای اثبات مدعای خود از آن استفاده بردهاند «قیاس» است. آنان در اینباره میگویند: پا از اعضایی است که برای آن دیه وضع شده و ما مأمور شدهایم که آب را به آن برسانیم؛ پس واجب است که همچون دستها شسته شود<ref>ر.ک: همان، ص452-453</ref>. | یکی از ادلهای که اهل سنت برای اثبات مدعای خود از آن استفاده بردهاند «قیاس» است. آنان در اینباره میگویند: پا از اعضایی است که برای آن دیه وضع شده و ما مأمور شدهایم که آب را به آن برسانیم؛ پس واجب است که همچون دستها شسته شود<ref>ر.ک: همان، ص452-453</ref>. |
ویرایش