پرش به محتوا

مصطلح الحديث مع التطبيقات العملية لكثير من مسائله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ذهبي، محمد بن احمد' به 'ذهبی، محمد بن احمد')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}


'''مصطلح الحديث مع التطبيقات العملية لكثير من مسائله'''، اثر شمس‌الدین محمد بن احمد بن عثمان ذهبی (672-‌748ق) با تحقیق و تعلیقات خلیل بن محمد عربی، کتابی است در تعریف و بررسی اصطلاحات حدیثی، همراه با تطبیق عملی در بسیاری از مسائل مربوطه.
'''مصطلح الحديث مع التطبيقات العملية لكثير من مسائله'''، اثر [[ذهبی، محمد بن احمد|شمس‌الدین محمد بن احمد بن عثمان ذهبی]] (672-‌748ق) با تحقیق و تعلیقات [[عربي، خليل بن محمد|خلیل بن محمد عربی]]، کتابی است در تعریف و بررسی اصطلاحات حدیثی، همراه با تطبیق عملی در بسیاری از مسائل مربوطه.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۷: خط ۳۷:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در مقدمه، ضمن اشاره به منابعی که در تهیه «موسوعه امام علامه شمس‌الدین ذهبی» مورد استفاده قرار گرفته<ref>ر.ک: مقدمه، ص6</ref>، به بیان این نکته پرداخته شده است که نوشته‌های امام ذهبی، در بیشتر مجموعه‌های وی، به‌واسطه شرح کامل علمی و استفاده از فواید و مزایای علم حدیث، از دیگر آثار، متمایز و شناخته شده است. از جمله برجسته‌ترین این ویژگی‌ها و ممیزات، تقریرات روایی و حدیثی وی به‌همراه تطبیقات و کاربردهای عملی آنها می‌باشد؛ به‌طوری‌که به‌سختی یک یا دو صفحه از نوشته‌های وی را می‌توان یافت که خالی از این تقریرات و تطبیقات باشد و این مزایا و ویژگی‌ها که ذهبی در نوشته‌ها و آثار خود، به ودیعه نهاده، به‌عنوان خلاصه‌ای از اندیشه‌های حدیثی وی در نظر گرفته شده است؛ به‌گونه‌ای که علما و بزرگان حدیث، اعم از معاصرین وی و یا کسانی که پس از وی، دست به تصنیف و تألیف آثار حدیثی زده‌اند، به آنها استشهاد و اعتماد نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.
در مقدمه، ضمن اشاره به منابعی که در تهیه «موسوعه امام علامه شمس‌الدین ذهبی» مورد استفاده قرار گرفته<ref>ر.ک: مقدمه، ص6</ref>، به بیان این نکته پرداخته شده است که نوشته‌های امام [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]]، در بیشتر مجموعه‌های وی، به‌واسطه شرح کامل علمی و استفاده از فواید و مزایای علم حدیث، از دیگر آثار، متمایز و شناخته شده است. از جمله برجسته‌ترین این ویژگی‌ها و ممیزات، تقریرات روایی و حدیثی وی به‌همراه تطبیقات و کاربردهای عملی آنها می‌باشد؛ به‌طوری‌که به‌سختی یک یا دو صفحه از نوشته‌های وی را می‌توان یافت که خالی از این تقریرات و تطبیقات باشد و این مزایا و ویژگی‌ها که [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در نوشته‌ها و آثار خود، به ودیعه نهاده، به‌عنوان خلاصه‌ای از اندیشه‌های حدیثی وی در نظر گرفته شده است؛ به‌گونه‌ای که علما و بزرگان حدیث، اعم از معاصرین وی و یا کسانی که پس از وی، دست به تصنیف و تألیف آثار حدیثی زده‌اند، به آنها استشهاد و اعتماد نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.
 
آنچه معلوم و مشخص است، این است که [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]]، در میان تصنیفات و تألیفات خویش، علی‌رغم سعت و کثرت آنها، کتابی مستقل و خاص به علوم حدیث، تألیف ننموده است، مگر مباحث اندکی که در رساله «الموقظة» پیرامون این موضوع، مطرح نموده است؛ منتها به همان فوایدی که در تألیفات خویش به ودیعت نهاده، اکتفا کرده است.


آنچه معلوم و مشخص است، این است که ذهبی، در میان تصنیفات و تألیفات خویش، علی‌رغم سعت و کثرت آنها، کتابی مستقل و خاص به علوم حدیث، تألیف ننموده است، مگر مباحث اندکی که در رساله «الموقظة» پیرامون این موضوع، مطرح نموده است؛ منتها به همان فوایدی که در تألیفات خویش به ودیعت نهاده، اکتفا کرده است.
بسیاری از فوائد ویژه علم حدیث که وی مطرح کرده، از بار علمی فراوانی برخوردار است. وی به این حد اکتفا نکرده، بلکه به توضیح و تشریح بسیاری از اصطلاحات علم حدیث و تطبیق عملی آنها، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص11-‌12</ref>.
بسیاری از فوائد ویژه علم حدیث که وی مطرح کرده، از بار علمی فراوانی برخوردار است. وی به این حد اکتفا نکرده، بلکه به توضیح و تشریح بسیاری از اصطلاحات علم حدیث و تطبیق عملی آنها، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص11-‌12</ref>.


در کتاب حاضر، تمام آنچه که در کلام ذهبی پیرامون علم مصطلح الحدیث و قوانین روایت وجود داشته، در ضمن چهل‌ویک نوع، در اختیار نویسنده قرار گرفته است؛ مثلا یکی از این انواع عبارت است از:
در کتاب حاضر، تمام آنچه که در کلام [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] پیرامون علم مصطلح الحدیث و قوانین روایت وجود داشته، در ضمن چهل‌ویک نوع، در اختیار نویسنده قرار گرفته است؛ مثلا یکی از این انواع عبارت است از:
 
«حدیث صحیح»: در ذیل این نوع، مطالب زیر مطرح و توضیح داده شده است:
«حدیث صحیح»: در ذیل این نوع، مطالب زیر مطرح و توضیح داده شده است:
# اصل در قبول روایات، صحت اسانید آنهاست؛
# اصل در قبول روایات، صحت اسانید آنهاست؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش