پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[قاضی تبریزی، سید علی|آیت‌الله سید علی قاضی طباطبایی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR22279J1.jpg|بندانگشتی|قاضی تبریزی، سید علی|175px]]
[[پرونده:NUR00982J1.jpg|بندانگشتی|فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|175px]]


'''سيد على قاضى طباطبايى تبريزى''' (۱۲۴۵-۱۳۲۴ش)، فقیه، حکیم، عارف، استاد بزرگ اخلاق، از شاگردان وی [[طباطبایی، سید محمدحسین|سید محمد حسین طباطبائی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[بهجت، محمدتقی|محمد تقی بهجت فومنی]]، سید عبدالکریم کشمیری، [[آملی، محمدتقی|محمدتقی آملی]]
'''فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله'''، از آثار [[رحمانی همدانی، احمد|احمد رحمانى همدانى]] (متوفاى 1383ش)، از مفصل‌ترين كتاب‌هاى موجود در زمينه زندگى، فعاليت‌ها، فضايل و مناقب حضرت فاطمه زهرا(س) به زبان عربى است.


در شب شنبه سيزدهم ذى‌حجه سال 1285ق(۷ فروردین ۱۲۴۸ش) - و بنا به قولى در سال 1282ق(۹ اردیبهشت ۱۲۴۵ش)- در تبريز چشم به جهان گشود.
در اين كتاب بيش از هشتاد حديث و چندين خطبه و نثر و نظم از آن حضرت آورده شده است كه با آشنايى با آن كلمات، از عمق دانش و ژرفاى فضايل معنوى و اطلاعات و علوم گسترده آن حضرت پرده برداشته مى‌شود. در اين كتاب با اسامى بيش از دويست و پنجاه كتاب كه به زبان‌هاى مختلف در اين باره نوشته شده، آشنا مى‌شويد.


خاندان قاضى از خاندان ريشه‌دار علم معرفت در تبريز بوده و سابقه علمى اين خاندان از پانصد سال متجاوز است.
كتاب با مقدمه ناشر، شعرى از [[محمدباقر ايروانى]] در وصف حضرت زهرا و مقدمه مؤلف آغاز شده، سپس متن كتاب در 40 فصل آمده است. در پايان و بعد از فهارس نيز مستدركات برخى از فصول كتاب ذكر شده است.


آقا سيد على، تحصيلاتش را از محضر پدر شروع و در سال 1313ق، براى تكميل درس راهى نجف اشرف گرديد. در نجف از محضر فقهاى وقت خوشه دانش برچيد، كه از سرآمد آنها از [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]] بايد ياد كرد. اما تأثيرگذارترين استاد وى، عارف عاشق آقا سيد احمد كربلايى طهرانى (م 1333ق) بوده است.
مؤلف در ابتداى كتاب، تحت عنوان «لآلي منثورة و فرائد منشورة»، به معناى «درهاى افشان و جواهر پراكنده»، 15 روايت از خداوند و چهارده معصوم در شأن حضرت زهرا(س) آورده است، سپس وارد مباحث و فصول كتاب شده است.


آقا سيد على قاضى، در نجف اشرف، در شب چهارشنبه ششم ربيع‌الاول سال 1366ق، از دنيا رفتند و [[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین گلپایگانی]] بر او نماز خواند و در وادی السلام، نزدیک مقام امام زمان(عج) در کنار پدرش در جوار مقام مهدى(ع)، در آرامگاه ابدى قرار گرفت.
فصل اول كتاب، حاوى توصيفات بسيارى از علما، محققین و پژوهشگران قديم و جديد در شأن اين بانوى بزگوار است. بسيارى از اين اشخاص داراى مذهب شيعى نيستند.
<div class="mw-ui-button">[[قاضی تبریزی، سید علی|'''ادامه''']]</div>
 
فصول بعدى تا فصل يازدهم با دسته‌بندى‌هاى مختلف به مناقب و فضائل آن حضرت پرداخته است.
 
در اين فصول، فضيلت آن بانو كه با چهار معصوم ديگر در قرآن و روايات آمده را متذكر شده و آنها را مورد بررسى قرار داده است.
<div class="mw-ui-button">[[فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش