۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
زین‌الدین، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وى' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'وى' به 'وی') |
|||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
وى افزون بر تحصيل و تدريس، هر ساله براى تبليغ دين به بحرين، بصره، قطيف و احساء مى‌رفت و از اين رهگذر مؤمنان را ارشاد و راهنمايى مى‌كرد. او به ويژه در بحرين در قريه كرزكان داراى مقلّدين بسيارى بود كه در سفرهاى خويش كه حداقل سه ماه به طول مى‌انجاميد، به اقامه نماز جماعت روزانه، القاء دروس و محاضرات براى جوانان، فصل خصومات و رفع دعاوى قبيله‌اى و از همه مهمتر به اقامه نماز جمعه مى‌پرداخت، كه در آن مردمان بسيارى از گوشه و كنار بحرين حاضر مى‌شدند. | وى افزون بر تحصيل و تدريس، هر ساله براى تبليغ دين به بحرين، بصره، قطيف و احساء مى‌رفت و از اين رهگذر مؤمنان را ارشاد و راهنمايى مى‌كرد. او به ويژه در بحرين در قريه كرزكان داراى مقلّدين بسيارى بود كه در سفرهاى خويش كه حداقل سه ماه به طول مى‌انجاميد، به اقامه نماز جماعت روزانه، القاء دروس و محاضرات براى جوانان، فصل خصومات و رفع دعاوى قبيله‌اى و از همه مهمتر به اقامه نماز جمعه مى‌پرداخت، كه در آن مردمان بسيارى از گوشه و كنار بحرين حاضر مى‌شدند. | ||
اين عالم بزرگ مثال مجسّم زهد و | اين عالم بزرگ مثال مجسّم زهد و تقوی بود. از مظاهر تشخص و خودنمايى دورى مى‌كرد و به رعايت مكارم اخلاق پاى مى‌فشرد. با ضعف و پيرى‌اش در جلو پاى واردين، تمام قد برمى‌خاست و در مجلس خود از غيبت افراد جلوگيرى مى‌نمود. او به جوانان اهميت بسيار مى‌داد و براى آنان جلسات هفتگى مى‌گذاشت و به پرسش‌ها و نامه‌هاى آنان، پاسخ مكتوب مى‌داد. | ||
در علوم لغوى و ادبى دستى توانا داشت و شعر را خوب مى‌سرود و نثرش بسيار زيبا بود. در ميان اساتيد نجف، تنها او بود كه درسى در ادب براى تربيت نويسندگان و شاعران تشكيل داده بود. خطّش نيكو بود و در بحث علمى جانب انصاف را رعايت مى‌كرد و با تمام خبرويت و مهارت در فقه و اصول، درصدد ظهور و بروز برنيامد. وى در جهت ايجاد تقريب و وحدت بين دو مدرسه اصولى و اخبارى بسيار كوشيد و از انديشه (تقريب بين مذاهب اسلامى) سخت حمايت مى‌كرد (كه نامه‌اش به شيخ احمد حسن باقورى -وزير اوقاف مصر- مشهور است). | در علوم لغوى و ادبى دستى توانا داشت و شعر را خوب مى‌سرود و نثرش بسيار زيبا بود. در ميان اساتيد نجف، تنها او بود كه درسى در ادب براى تربيت نويسندگان و شاعران تشكيل داده بود. خطّش نيكو بود و در بحث علمى جانب انصاف را رعايت مى‌كرد و با تمام خبرويت و مهارت در فقه و اصول، درصدد ظهور و بروز برنيامد. وى در جهت ايجاد تقريب و وحدت بين دو مدرسه اصولى و اخبارى بسيار كوشيد و از انديشه (تقريب بين مذاهب اسلامى) سخت حمايت مى‌كرد (كه نامه‌اش به شيخ احمد حسن باقورى -وزير اوقاف مصر- مشهور است). | ||