۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'خطي' به 'خطی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
اما ابن اعرابى خود نیز از گزند انتقادهاى تند در امان نماند و هرچند كه همه به تقلید از ازهرى وى را پارسا و راستگو خواندهاند و برخى چون [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] وى را ثقه نیز دانستهاند، در عوض ابونصر باهلى او را كذاب مىخواند و به او نسبت «تزیّد» (افزودن جعلیات به روایات) مىداد. | اما ابن اعرابى خود نیز از گزند انتقادهاى تند در امان نماند و هرچند كه همه به تقلید از ازهرى وى را پارسا و راستگو خواندهاند و برخى چون [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] وى را ثقه نیز دانستهاند، در عوض ابونصر باهلى او را كذاب مىخواند و به او نسبت «تزیّد» (افزودن جعلیات به روایات) مىداد. | ||
دو روایت دیگر درباره او نقل شده كه گویا متناقضند: در روایت زبیدى آمده است كه وى به کتابهایش علاقه بسیار داشت و غالباً ً در میان آنها به خلوت مىنشست. روایت دوم كه از [[ | دو روایت دیگر درباره او نقل شده كه گویا متناقضند: در روایت زبیدى آمده است كه وى به کتابهایش علاقه بسیار داشت و غالباً ً در میان آنها به خلوت مىنشست. روایت دوم كه از [[خطیب بغدادى|خطیب بغدادى]] آغاز شده، چنین است كه چون خواستند کتابهاى او را پس از مرگ خریدارى كنند، چیزى جز اوراقى پراكنده نیافتند. علاوه بر این، ثعلب نیز در روایتى كه از مجلس درس او نقل كرده، اشاره مىكند كه طى 10 و اندى سال درس در خدمت او، هرگز کتابى به دستش ندیده است. یعنى وى نیز مانند بسیارى دیگر بر حافظه اتكاء داشته است نه کتاب. | ||
روش كار ابن اعرابى را غالباً ً روش فقیهان و محدثان دانستهاند. اما در صحت این سخن تردید است، و ظاهراً برخلاف آنان كه به قیاس پاى بند بودند، وى- مانند پیروان مكتب كوفه- به سماع توجه داشت. | روش كار ابن اعرابى را غالباً ً روش فقیهان و محدثان دانستهاند. اما در صحت این سخن تردید است، و ظاهراً برخلاف آنان كه به قیاس پاى بند بودند، وى- مانند پیروان مكتب كوفه- به سماع توجه داشت. |
ویرایش