۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آقابزرگ تهراني، محمدمحسن' به 'آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''زندگینامه و آثار شیخ طوسی'''، اثر شیخ آقابزرگ تهرانی (1293-1389ق)، ترجمه مقدمه کتاب | '''زندگینامه و آثار شیخ طوسی'''، اثر [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقابزرگ تهرانی]] (1293-1389ق)، ترجمه مقدمه کتاب «[[التبيان في تفسير القرآن|التبيان]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] (385-460ق) است که توسط آقایان [[ميرزا محمد، عليرضا|علیرضا میرزامحمد]] و [[طبیبیان، حمید|سید حمید طبیبیان]] از عربی به فارسی برگردانده شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
این اثر، یکی از جامعترین و بهاورترین اثر پژوهشی در شرح حال شیخ طوسی و بیان شخصیت علمی و آثار و مآثر گرانقدر وی میباشد که نخستین بار در سال 1360ش، از عربی به فارسی ترجمه شده و پس از 16 سال با بازنگری کامل از نظر محتوا و صورت و ارائه بدیع مطالب و مقابله ترجمه با متن عربی و ویرایش آن تجدید چاپ شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار چاپ دوم، صفحه هفت</ref>. | این اثر، یکی از جامعترین و بهاورترین اثر پژوهشی در شرح حال [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و بیان شخصیت علمی و آثار و مآثر گرانقدر وی میباشد که نخستین بار در سال 1360ش، از عربی به فارسی ترجمه شده و پس از 16 سال با بازنگری کامل از نظر محتوا و صورت و ارائه بدیع مطالب و مقابله ترجمه با متن عربی و ویرایش آن تجدید چاپ شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار چاپ دوم، صفحه هفت</ref>. | ||
متن کتاب با نسب شیخ طوسی آغاز میشود و پس از طرح ولادت و پرورش او، هجرت وی به نجف و سپس مقام و مرتبت علمی ایشان را بازگو میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-19</ref>. | متن کتاب با نسب [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] آغاز میشود و پس از طرح ولادت و پرورش او، هجرت وی به نجف و سپس مقام و مرتبت علمی ایشان را بازگو میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-19</ref>. | ||
بیان آثار، مشایخ و اساتید و شاگردان شیخ، از مباحث بعدی کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص25-73</ref>. سپس از وفات [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و فرزندان و نوادگان آن بزرگوار یاد میشود<ref>ر.ک: همان، ص79-107</ref> و در پایان، چند نکته که حاوی عقاید و فتاوا و نظرات شیخ درباره برخی از مسائل است، مطرح میشود و نویسنده به توضیح و یا رد آنها میپردازد. | |||
برخی از نکات مطرحشده چنین است: | برخی از نکات مطرحشده چنین است: | ||
# علامه حلی در کتاب «الخلاصة» ضمن شرح حال شیخالطائفه گفته است: «... وی در آغاز به وعید معتقد بوده که بعداً از عقیده خود برگشته است. این نکته را تذکرهنویسان دیگری که به شرح احوال شیخ پرداختهاند، نیز ذکر کردهاند»<ref>ر.ک: همان، ص115</ref>. | # [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در کتاب «الخلاصة» ضمن شرح حال [[طوسی، محمد بن حسن|شیخالطائفه]] گفته است: «... وی در آغاز به وعید معتقد بوده که بعداً از عقیده خود برگشته است. این نکته را تذکرهنویسان دیگری که به شرح احوال شیخ پرداختهاند، نیز ذکر کردهاند»<ref>ر.ک: همان، ص115</ref>. | ||
# اجماع از دیدگاه شیخالطائفه به معنی حقیقی مصطلح در نزد متأخران نبوده، بلکه غالباً وی در قبال آرای اهل تسنن بدان تمسک میجسته است، تا بدینوسیله به بیان ادلهای از خود آنان به رد عقایدشان بپردازد؛ حتی اگر مسائلی اصولی همچون امامت و خلافت، مورد بحث بوده باشد. به همین جهت شیخالطائفه در زمینه بسیاری از مسائل مربوط به فروع دین با اجماع استدلال کرده و سپس در آخرین کتابش به همان مسائل برخلاف اجماع فتوی داده است<ref>همان، ص118</ref>. | # اجماع از دیدگاه شیخالطائفه به معنی حقیقی مصطلح در نزد متأخران نبوده، بلکه غالباً وی در قبال آرای اهل تسنن بدان تمسک میجسته است، تا بدینوسیله به بیان ادلهای از خود آنان به رد عقایدشان بپردازد؛ حتی اگر مسائلی اصولی همچون امامت و خلافت، مورد بحث بوده باشد. به همین جهت شیخالطائفه در زمینه بسیاری از مسائل مربوط به فروع دین با اجماع استدلال کرده و سپس در آخرین کتابش به همان مسائل برخلاف اجماع فتوی داده است<ref>همان، ص118</ref>. | ||
# شیخالطائفه را فتاوای نادری است که متأخران به سبب ادله قوی و محکمی که در رد آنها دارند، چندان از آن فتاوی خرسند نبودهاند. یکی از آن فتاوی در مورد مسئله شیء آلوده به خون است که شیخ چنین شیئی را نجسکننده نمیداند<ref>ر.ک: همان</ref>. | # شیخالطائفه را فتاوای نادری است که متأخران به سبب ادله قوی و محکمی که در رد آنها دارند، چندان از آن فتاوی خرسند نبودهاند. یکی از آن فتاوی در مورد مسئله شیء آلوده به خون است که شیخ چنین شیئی را نجسکننده نمیداند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
فتوای دیگر در مورد مسئله تصویر کردن جانداران و مجسمهسازی است که شیخ اگرچه جواز آن را در کتابهای فقهی خویش ذکر نکرده، لکن در کتاب تفسیر «التبيان» بهصراحت آن را جایز دانسته است و همچنان که از کتاب | فتوای دیگر در مورد مسئله تصویر کردن جانداران و مجسمهسازی است که شیخ اگرچه جواز آن را در کتابهای فقهی خویش ذکر نکرده، لکن در کتاب تفسیر «التبيان» بهصراحت آن را جایز دانسته است و همچنان که از کتاب «[[النهاية في مجرد الفقه و الفتاوی|النهاية]]» برمیآید، ممکن است که بعداً از این عقیده عدول کرده باشد<ref>ر.ک: همان، ص119</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
پیشگفتار و متن کتاب. | پیشگفتار و متن کتاب. | ||
== | ==وابستهه== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
ویرایش