۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فناری، محمد بن حمزه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ': ==' به ' =='
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ': ==' به ' ==') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
وى در بيروت، بروسه و قسطنطيه، منصب قضاوت داشت و در امور دولتى،غالبا مشاور بود. در امور شرعيه بسيار اهتمام داشت تا جائى كه در يك قضيه‌اى، شهادت پادشاه وقت را كه ناحق بود، رد كرد. وى در زمان سلطان بايزيدخان (791-804ق) و چلبى سلطان محمدخان (816-824ق) زندگى مى‌كرد و بسيار مورد احترام در نزد اين سلاطين و ساير پادشاهان در تمام دوران زندگيش بود. او به منصب «شيخ الاسلامى» مفتخر است. به نقل عده‌اى، او اولين كسى است كه به اين مرتبه (شيخ الاسلام) نائل شده است. غير از اساتيد بزرگى كه نامشان در تاريخ نيست، 2 نفر از اساتيد او، علاءالدين اسود (شارح مغنى) و جمال‌الدين آقسرايى است. | وى در بيروت، بروسه و قسطنطيه، منصب قضاوت داشت و در امور دولتى،غالبا مشاور بود. در امور شرعيه بسيار اهتمام داشت تا جائى كه در يك قضيه‌اى، شهادت پادشاه وقت را كه ناحق بود، رد كرد. وى در زمان سلطان بايزيدخان (791-804ق) و چلبى سلطان محمدخان (816-824ق) زندگى مى‌كرد و بسيار مورد احترام در نزد اين سلاطين و ساير پادشاهان در تمام دوران زندگيش بود. او به منصب «شيخ الاسلامى» مفتخر است. به نقل عده‌اى، او اولين كسى است كه به اين مرتبه (شيخ الاسلام) نائل شده است. غير از اساتيد بزرگى كه نامشان در تاريخ نيست، 2 نفر از اساتيد او، علاءالدين اسود (شارح مغنى) و جمال‌الدين آقسرايى است. | ||
== تاليفات | == تاليفات == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
فنارى، پسرى داشت بنام محمد شاه كه او از بزرگان حنفيه و در زمان خودش بى‌نظير بود. وى در سال‌هاى آخر عمرش نابينا و در سن 84 سالگى از دنيا رفت. | فنارى، پسرى داشت بنام محمد شاه كه او از بزرگان حنفيه و در زمان خودش بى‌نظير بود. وى در سال‌هاى آخر عمرش نابينا و در سن 84 سالگى از دنيا رفت. | ||
== منابع | == منابع == | ||