خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مدرس، حسن|سید حسن مدرس]] [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم موسوى قزوينى]]  

'''ميرزا محمدباقر موسوى خوانسارى''' (1226 ـ 1313ق)، معروف به چهار سوقى، عالم و فرزانه و انديشمند رجالى، مؤلّف كتاب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، برادر [[چهارسوقی، محمدهاشم|آیت‌الله سيد محمد هاشم خوانسارى چهار سوقى]]

در روز دوشنبه 22 ماه صفر سال 1226ق در شهر خوانسار ديده به جهان گشود. پدرش، میرزا زین‌العابدین (1192 ـ 1275ق) از دانشمندان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان بود.

برخى از اساتيد وى عبارتند از: [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهیم موسوى قزوينى (صاحب ضوابط)]] و [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن (صاحب جواهر)]].

== بازگشت به اصفهان ==

سید محمّد باقر خوانسارى بعد از رسیدن به درجه اجتهاد مطلق و رسیدن به کمالات لازم، از نجف اشرف به شهر اصفهان مراجعت کرد و زعامت دینى و مذهبى این شهر را به عهده گرفت و بر مسند تدریس، قضاوت و فتوا تکیه زد. او به تدریس اصول، حدیث، درایه، و رجال پرداخت و شاگردان زیادى را پرورش داد.

# قرّة العين؛

# سرور النشأتين