تفسير فرات الكوفي: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسیر فرات الکوفی''' اثر [[کوفی، فرات بن ابراهیم|ابوالقاسم، ابراهیم بن فرات بن ابراهیم کوفى]](زنده در سال 307 ق) می‌باشد که در موضوع تفسیر قرآن بر اساس روایات و اخبار غالباً  شیعى به زبان عربى منتشر شده است.

از آنجا که این تفسیر از کهن‌ترین تفاسیر تاریخ اسلام و بالاخص شیعه مى‌باشد، در معرفى این تفسیر، معمولا به قدمت و تقدم آن توجه‌مى‌شود.هم چنین شخصیت مؤلف «[[کوفی، فرات بن ابراهیم|ابراهیم بن فرات کوفى]]» نیز به سبب ذکر در کتب رجالى، بیش از خود کتاب مورد توجه قرار گرفته است چه این که وى، استاد روایات و احادیث بوده و خود نیز شیوخ فراوان روایى دارد. این دو علت منجر شده است که ارزش علمى و تفسیرى کتاب در هاله‌اى از مهجوریت قرار گیرد، لذا شایسته به نظر مى‌رسد که به خود تفسیر بیشتر توجه شود.<ref>ر.ک:عبداللّه موحدى نسب، آينه پژوهش، ص33؛ دائرةالمعارف شيعه ج؛</ref>هر چند که صفحات تاریخ، اطلاع اندکى از سرگذشت مؤلف و دیدگاه فکرى و اعتقادى وى در اختیار دارد و براى تحقیق بیشتر مى‌بایست به آثار وى و مهمتر از همه به کتاب تفسیرش، پناه برد!

تفسیر، با مقدمه‌ى کوتاهى آغاز مى‌شود سپس با جمله‌ی «اما بعد هذا تفسیر آیات القرآن مروى عن الأئمة علیهم‌السلام» به 9 روایت در معرفى قرآن مى‌پردازد.طبق ترقیم مصحح محترم کتاب، تفسیر فرات داراى 777 روایت مى‌باشد.کتاب(با اندکى آشفتگى) به ترتیب فعلى سوره‌ها تنظیم شده است، بدون اینکه در تفسیر آیات ترتیبى رعایت شده باشد.برخى از سوره‌ها هم تفسیر نشده‌اند: الدخان، التغابن، نوح، المزمل، الإنفطار، البروج، الطارق، الاعلى، العلق، القارعة، الهمزة، الفیل، قریش، الماعون و المسد. اکثر روایات نقل شده در تفسیر، ناظر به مقام والاى اهلبیت علیهم‌السلام مى‌باشد و در این میان،«ولایت حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام» بیش از دیگران مورد توجه قرار گرفته است.البته این اهتمام بیشتر به پنج تن آل عبا منعطف است و با توجه به گرایش احتمالى مؤلف به زیدیه، تا [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]] (علیه‌السّلام) نیز کاملا مشهود است ولى در مورد سایر امامان علیهم‌السلام حجم روایات بسیار اندک مى‌نماید.

این تفسیر به علل پیش گفته، کمتر در مجامع روایى و تفسیرى امامیه مطرح بوده است.تا قبل از [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]] در کتاب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]، چندان اعتنایى به این تفسیر نبود.ابوالقاسم، عبیداللّه بن عبداللّه بن احمد حسکانى معروف به [[حسکانی، عبیدالله بن عبدالله|حاکم حسکانى]] و مؤلف کتاب «[[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزیل]]» تنها کسى است که فراوان از تفسیر فرات نقل مى‌کند.

غیر از [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملى]] در «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشیعة]]»، [[شيخ صدوق|شیخ صدوق]] در «علل الشرایع» و «[[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)

|عیون اخبار الرضا]]» و «فضایل الاشهر الثلاثة» و «کمال‌الدین (یا اکمال‌الدین)» و «معانى الاخبار»، سید عبدالکریم بن طاووس در «فرحة الغرى»، قطب‌الدین راوندى در «قصص الانبیاء» و [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] در «مهج الدعوات» و «الیقین» از [[کوفی، فرات بن ابراهیم|ابوالقاسم فرات بن ابراهیم بن فرات کوفى]] و یا تفسیرش نقل مى‌کنند.

کتاب را ابوالخیر، مقداد بن على حجازى مدنى از ابوالقاسم، عبدالرحمن بن محمد بن عبدالرحمن حسینى(یا حسنى) از فرات نقل کرده است.<ref>همو، ص621 و 46</ref> مشکل حذف اسانید کتاب و ذکر آن در برخى نسخ، از معضلات تصحیح آن به شمار مى‌رود، به حدى که مى‌بایست دو کتاب به نام تفسیر فرات پنداشت، یکى اصل کتاب با اسانید و راویان و دیگرى گزیده‌اى از تفسیر!

==وضعیت کتاب==

این تفسیر چندین بار با تصحیحات مختلف به طبع رسیده است:

-با تصحیح محمد کاظم، وزارت ارشاد اسلامى، تهران 1369 ش، در 720 صفحه؛

-با تصحیح محمد على اردوبادى، مطبعه‌ى حیدریه، نجف اشرف 1354 ش، در 224 صفحه؛-؟، مکتبه‌ى داورى، قم بى تا؛

-؟، نشر ضیاء القرآن، لاهور پاکستان بى‌تا<ref>شيخ محمدحسین بكائى، ج 6، ص2393</ref>؛

==ترجمه‌هاى تفسیر فرات==

علیرغم اهمیت این کتاب در تفسیر و روایات، کمتر مورد توجه مترجمان قرار گرفته است:

-ترجمه‌ى اردو: مولانا ملک محمد شریف(م 1983 م)، مکتبة السجاد، ملتان پاکستان 1398 ق؛

-ترجمه‌ى اردو:همو، انتشارات منظور پرنتینک، ملتان پاکستان بى تا<ref>شيخ محمدحسین بكائى، ج 6، ص2393</ref>؛؛