۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
از سال 1331 تا سال 1339 هجرى شمسى در دروس [[امام خمینی|امام خمينى]] «قدسسره» شركت نموده و در همين زمان، در درس تفسير قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] «رحمهالله» كسب فيض كرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیتالله بهجت]] شركت داشت. بعد از آن كه دورهى درسى ايشان با [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (به علت تبعيد امام خمينى) قطع شد، به تحقيق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حكومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژيم سفاك پهلوى نيز حضورى فعال داشت كه از آن جمله، همكارى با شهيد دكتر بهشتى، شهيد باهنر و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر|آیتالله رفسنجانى]] است و در اين بين، در انتشار دو نشريه با نامهاى «بعثت» و «انتقام» نقش داشت كه تمام امور انتشاراتى اثر دوم نيز بر عهدهى ايشان بود. سپس در ادارهى مدرسهى حقانى به همراه آیتالله [[جنتی، احمد|جنتى]]، شهيد بهشتى و شهيد قدوسى فعاليت داشت و حدود ده سال در آن مكان به تدريس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شكوهمند اسلامى با حمايت و ترغيب [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمينى]] «قدسسره» چندين دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى كرد كه از مهمترين آنها مى توان بخش آموزش مؤسسهى در راه حق، دفتر همكارى حوزه و دانشگاه و بنياد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد. | از سال 1331 تا سال 1339 هجرى شمسى در دروس [[امام خمینی|امام خمينى]] «قدسسره» شركت نموده و در همين زمان، در درس تفسير قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] «رحمهالله» كسب فيض كرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیتالله بهجت]] شركت داشت. بعد از آن كه دورهى درسى ايشان با [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (به علت تبعيد امام خمينى) قطع شد، به تحقيق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حكومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژيم سفاك پهلوى نيز حضورى فعال داشت كه از آن جمله، همكارى با شهيد دكتر بهشتى، شهيد باهنر و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر|آیتالله رفسنجانى]] است و در اين بين، در انتشار دو نشريه با نامهاى «بعثت» و «انتقام» نقش داشت كه تمام امور انتشاراتى اثر دوم نيز بر عهدهى ايشان بود. سپس در ادارهى مدرسهى حقانى به همراه آیتالله [[جنتی، احمد|جنتى]]، شهيد بهشتى و شهيد قدوسى فعاليت داشت و حدود ده سال در آن مكان به تدريس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شكوهمند اسلامى با حمايت و ترغيب [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمينى]] «قدسسره» چندين دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى كرد كه از مهمترين آنها مى توان بخش آموزش مؤسسهى در راه حق، دفتر همكارى حوزه و دانشگاه و بنياد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد. | ||
آیتالله مصباح | آیتالله مصباح رياست مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمينى «رضواناللهعليه» را از جانب [[خامنهای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران|مقام معظم رهبرى]] بر عهده داشت. او در سال 1369 در انتخابات دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان خوزستان، و در سالهای 1377 و 1388 برای دورههای سوم و چهارم این مجلس از استان تهران به نمایندگى برگزیده شد. نمایندگی دوره پنجم این مجلس از استان خراسان رضوی آخرین مسئولیت ایشان بود. ايشان داراى تأليفات و آثار متعددى در زمينههاى فلسفهى اسلامى، الهيات، اخلاق و عقايد مىباشد. | ||
وفات | == وفات == | ||
روح بلند این عالم فرزانه در روز جمعه 12 دی ماه 1399ش برابر با 17 جمادی الاولی 1442ق به ملکوت اعلی پیوست. | |||
این عالم | |||
== آثار == | == آثار == |
ویرایش