۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شفتی بیدآبادی، سید محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ شفتی بیدآبادی، محمدباقر را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به شفتی بیدآبادی، سید محمدباقر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمدنقی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[وحید بهبهانی، محمدباقر|ملا محمدباقر بهبهانى]] | ||
[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على صاحب رياض]] | |||
[[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد مهدى بحر العلوم]] | |||
[[اعرجی کاظمی، سید محسن|سيد محسن كاظمى اعرجى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۵: | خط ۵۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سید محمدباقر موسوی شفتی بیدآبادی''' (۱۲۶۰-۱۱۷۵ق)، معروف به «حجت‌الاسلام»، از فقهای شیعی، قرن سیزدهم، معاصر فتحعلی شاه، محمد شاه قاجار، قائل به نیابت عامه فقهای شیعه از امام زمان (عج)، به تبعیت از استادش [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]]، از بانیان مسجد سید اصفهان | ||
==ولادت == | |||
سيد محمدباقر بن سيد محمدنقي در 1175ق در خانوادهاي تهيدست در روستاي چرزه، از نواحي طارم عليا و از توابع رشت، به دنيا آمـد. نسب او با بیست و دو واسطه به امام موسی بن جعفر ع می‌رسد. شجره ایشان: سيد محمدباقر بن محمد نقى بن محمد زكى بن محمد نقى بن شاه قاسم بن مير أشرف بن شاه قاسم بن شاه هدايت بن امير هاشم بن سلطان سيد على قاضى بن سيد على بن سيد محمد بن سيد على بن سيد محمد بن سيد موسى بن سيد جعفر بن سيد اسماعيل بن سيد أحمد بن سيد محمد بن سيد أحمد بن سيد محمد بن سيد أبى القاسم بن سيد حمزه فرزند امام موسى الكاظم عليه‌السلام | |||
پدرش، سيد محمدنقي، يك روحاني معمولي بود كه در 1181ق، بـه همـراه خانواده و بنا به درخواست مردم شفت(منطقه‌اي در جنوب غربي رشت)، راهي شفت شد، تا پاسخگوي مسائل ديني مردم اين منطقه باشد. | |||
== | == تحصیلات == | ||
در سال 1192ق در سن هفده سالگی براى تحصيل علوم دينی به عراق مهاجرت کرد، و در عتبات مقدسه نزد فحول علماء تحصيل علوم دينى و كمالات نمودند، | |||
در كربلا در درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|ملا محمدباقر بهبهانى]] قدس‌سره در مرحلۀ اول شركت نمودند و پس از وفات ايشان در درس بحث مرحوم [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على صاحب رياض]] شركت فرموده. | |||
سپس در سال 1193ق به نجف أشرف مشرف شدند، و اكثر مراحل تحصيلى را در نجف أشرف بسر بردند، و در درس بحث مرحوم [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد مهدى بحر العلوم]] و درس بحث مرحوم [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر كبير]] معروف به کاشف‌الغطاء شركت نمودند، سپس به شهر مقدس كاظمين مسافرت نمودند و در درس بحث مرحوم [[اعرجی کاظمی، سید محسن|سيد محسن كاظمى اعرجى]] شركت نموده، و بحث قضاء و شهادات را نزد ايشان ديدند. | |||
پس از هشت سال اقامت در عتبات مقدسه در سنۀ (1200) با دستى پر به ايران مراجعت نمودند و به شهر مقدس قم اجلال نزول فرمودند، و در نزد صاحب قوانين مرحوم ميرزا أبو القاسم قمى گيلانى تلمذ نمودند، و سپس به شهر كاشان مسافرت نموده و در درس بحث مرحوم ملا مهدى نراقى صاحب جامع السعادات شركت كردند. | پس از هشت سال اقامت در عتبات مقدسه در سنۀ (1200) با دستى پر به ايران مراجعت نمودند و به شهر مقدس قم اجلال نزول فرمودند، و در نزد صاحب قوانين مرحوم ميرزا أبو القاسم قمى گيلانى تلمذ نمودند، و سپس به شهر كاشان مسافرت نموده و در درس بحث مرحوم ملا مهدى نراقى صاحب جامع السعادات شركت كردند. | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۶: | ||
يك عمر با عزت و احترام زندگى نمودند تا آن كه در سنۀ (1260) اين دار فانى را وداع گفته و به سراى ابديت مأوى و مسكن نمودند. | يك عمر با عزت و احترام زندگى نمودند تا آن كه در سنۀ (1260) اين دار فانى را وداع گفته و به سراى ابديت مأوى و مسكن نمودند. | ||
مرحوم تنكابنى كه هنگام وفات در اصفهان تشريف داشتند وفات سيد را چنين مى‌نگارد: در روز پنجشنبه بمرض حبس البول گرفتار شد، در نزدیک زوال حاجى كلباسى به عيادت آن جناب آمد زمانى نشست و در أول زوال آن جناب را وداع كرده مراجعت نمود، سيد وضو ساخته نوافل ظهر و نماز ظهر را ايستاده بجاى آورده، پس بى طاقت شد در بالاى جاى نماز يك حب از تربت حضرت امام حسين عليه‌السلام تناول نمود و فى الفور طاير روحش بآشيان قدس پرواز نمود، و در جنب مسجد او جائى ساخته بود و در آنجا حسب الوصيه دفن نمودند | مرحوم تنكابنى كه هنگام وفات در اصفهان تشريف داشتند وفات سيد را چنين مى‌نگارد: در روز پنجشنبه بمرض حبس البول گرفتار شد، در نزدیک زوال حاجى كلباسى به عيادت آن جناب آمد زمانى نشست و در أول زوال آن جناب را وداع كرده مراجعت نمود، سيد وضو ساخته نوافل ظهر و نماز ظهر را ايستاده بجاى آورده، پس بى طاقت شد در بالاى جاى نماز يك حب از تربت حضرت امام حسين عليه‌السلام تناول نمود و فى الفور طاير روحش بآشيان قدس پرواز نمود، و در جنب مسجد او جائى ساخته بود و در آنجا حسب الوصيه دفن نمودند | ||
==تأليفات ايشان== | ==تأليفات ايشان== | ||