پرش به محتوا

وصیت‌نامه سیاسی، الهی امام خمینی(ره): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:




«وصيت‌نامه سياسى - الهى امام خمينى(ره)»، متن كامل وصيت‌نامه سياسى - الهى، رهبر كبير انقلاب اسلامى امام خمينى(ره) است كه توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره)، تهيه و به زبان فارسى عرضه شده است.
'''وصيت‌نامه سياسى - الهى امام خمينى(ره)'''، متن كامل وصيت‌نامه سياسى - الهى، [[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|رهبر كبير انقلاب اسلامى امام خمينى(ره)]] است كه توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره)، تهيه و به زبان فارسى عرضه شده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۶۳: خط ۶۳:
در اينجا بلافاصله بار ديگر به ضرورت تشكيل حكومت اسلامى اشاره مى‌شود. مسئله‌اى كه امام بارها و بارها از ابتداى درس و مبارزه تاكنون مطرح كرده‌اند، توانايى اسلام در تشكيل حكومت و اداره آن است. امام دو گروه را مخاطب قرار مى‌دهند:
در اينجا بلافاصله بار ديگر به ضرورت تشكيل حكومت اسلامى اشاره مى‌شود. مسئله‌اى كه امام بارها و بارها از ابتداى درس و مبارزه تاكنون مطرح كرده‌اند، توانايى اسلام در تشكيل حكومت و اداره آن است. امام دو گروه را مخاطب قرار مى‌دهند:


1. «گروهى كه اديان را براى رشد قداست و معنويت بشر مى‌دانند و معتقدند درگير شدن به امور دنيوى، انسان را از هدف متعالى بازمى‌دارد».
#«گروهى كه اديان را براى رشد قداست و معنويت بشر مى‌دانند و معتقدند درگير شدن به امور دنيوى، انسان را از هدف متعالى بازمى‌دارد».
 
#:امام(ره) با بيان خطر اين گروه براى اسلام و تأكيد بر اين مسئله كه اين خطر از گذشته تاكنون اسلام را منزوى كرده است، مى‌فرمايند: «روحانيون و متدينين بى‌خبر از اسلام، از نخستين كسانى بوده و هستند كه تحت تأثير اين اوهام قرار مى‌گيرند» <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
امام(ره) با بيان خطر اين گروه براى اسلام و تأكيد بر اين مسئله كه اين خطر از گذشته تاكنون اسلام را منزوى كرده است، مى‌فرمايند: «روحانيون و متدينين بى‌خبر از اسلام، از نخستين كسانى بوده و هستند كه تحت تأثير اين اوهام قرار مى‌گيرند» <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
#:امام(ره) چنين القائاتى را خطر جدى براى مسلمانان مى‌دانند و با آوردن شواهد عينى و تجربى و مثال‌هايى از حكومت‌هاى حضرت محمد(ص)، خلفاى اوليه و حضرت على(ع)، بر ضرورت تشكيل حكومت اسلامى تأكيد مى‌كنند و خطاب به اين گروه مى‌فرمايند: «اينان از حكومت، قانون و سياست بى‌خبرند؛ زيرا اينان دخالت در حكومت و سياست را يك گناه و فسق مى‌دانند» <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
 
#:امام(ره) از اين مسئله، با عنوان «فاجعه بزرگ» نام مى‌برند؛ زيرا اگر گذرى به تاريخ اسلام داشته باشيم، درمى‌يابيم كه اسلام بزرگ‌ترين ضربه‌ها را از همين مقدس‌مآب‌ها خورده است. اينان كه خلط امور دنيوى و اخروى را به‌منزله گناه و دور شدن از آستان قدس ربوبى و مقامات معنوى قلمداد مى‌كنند، از ابتداى تشكيل حكومت توسط رسول‌الله(ص) تاكنون، با همكارى و مشاوره علما در امور حكومتى، همواره سعى دارند حوزه دين را از سياست جدا كنند <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص81-82]</ref>.
امام(ره) چنين القائاتى را خطر جدى براى مسلمانان مى‌دانند و با آوردن شواهد عينى و تجربى و مثال‌هايى از حكومت‌هاى حضرت محمد(ص)، خلفاى اوليه و حضرت على(ع)، بر ضرورت تشكيل حكومت اسلامى تأكيد مى‌كنند و خطاب به اين گروه مى‌فرمايند: «اينان از حكومت، قانون و سياست بى‌خبرند؛ زيرا اينان دخالت در حكومت و سياست را يك گناه و فسق مى‌دانند» <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
#:امام(ره) از ابتدا با بيان و احياى اصل مترقى ولايت فقيه در زمانى كه علما و متدينين، معتكف دير و مساجد بودند، از مداخله و مشاركت علما در امور سياسى و به دست گرفتن حكومت توسط ولى فقيه سخن مى‌گويند و به بيان اينكه احكام سياسى اسلام بيشتر از احكام عبادى است و در زمان رسول خدا(ص) نيز سياست و ديانت در يكديگر عجين بودند، مى‌پردازد. در آخرين پيام نيز تذكر مى‌دهند كه استعمارگران از نماز و معنويت و دعاى ما هراس ندارند، آنچه آن‌ها از آن بيمناكند، بيدارى اسلامى و مداخله مسلمانان در امور سياسى - اجتماعى است <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص82]</ref>.
 
#«افرادى كه احكام اسلام را براى اداره حكومت در زمان كنونى كافى نمى‌دانند».
امام(ره) از اين مسئله، با عنوان «فاجعه بزرگ» نام مى‌برند؛ زيرا اگر گذرى به تاريخ اسلام داشته باشيم، درمى‌يابيم كه اسلام بزرگ‌ترين ضربه‌ها را از همين مقدس‌مآب‌ها خورده است. اينان كه خلط امور دنيوى و اخروى را به‌منزله گناه و دور شدن از آستان قدس ربوبى و مقامات معنوى قلمداد مى‌كنند، از ابتداى تشكيل حكومت توسط رسول‌الله(ص) تاكنون، با همكارى و مشاوره علما در امور حكومتى، همواره سعى دارند حوزه دين را از سياست جدا كنند <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص81-82]</ref>.
 
امام(ره) از ابتدا با بيان و احياى اصل مترقى ولايت فقيه در زمانى كه علما و متدينين، معتكف دير و مساجد بودند، از مداخله و مشاركت علما در امور سياسى و به دست گرفتن حكومت توسط ولى فقيه سخن مى‌گويند و به بيان اينكه احكام سياسى اسلام بيشتر از احكام عبادى است و در زمان رسول خدا(ص) نيز سياست و ديانت در يكديگر عجين بودند، مى‌پردازد. در آخرين پيام نيز تذكر مى‌دهند كه استعمارگران از نماز و معنويت و دعاى ما هراس ندارند، آنچه آن‌ها از آن بيمناكند، بيدارى اسلامى و مداخله مسلمانان در امور سياسى - اجتماعى است <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان، ص82]</ref>.
 
2. «افرادى كه احكام اسلام را براى اداره حكومت در زمان كنونى كافى نمى‌دانند».


اين افراد اعتقاد دارند كه با پيشرفت دنيا و دگرگونى‌هاى وسيعى كه رخ داده است، اديان الهى كه متعلق به سده‌هاى پيش است، براى اداره يك حكومت كفايت نمى‌كند. امام(ره) اين گروه را در مقابل منحرفين گروه پيشين قرار مى‌دهند و با تأكيد بر اينكه علم و صنعت همواره مورد تأكيد اسلام و قرآن است، توطئه اين افراد را برملا مى‌كنند <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
اين افراد اعتقاد دارند كه با پيشرفت دنيا و دگرگونى‌هاى وسيعى كه رخ داده است، اديان الهى كه متعلق به سده‌هاى پيش است، براى اداره يك حكومت كفايت نمى‌كند. امام(ره) اين گروه را در مقابل منحرفين گروه پيشين قرار مى‌دهند و با تأكيد بر اينكه علم و صنعت همواره مورد تأكيد اسلام و قرآن است، توطئه اين افراد را برملا مى‌كنند <ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18605 همان]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش