۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =23551 | ||
| کتابخوان همراه نور =23551 | | کتابخوان همراه نور =23551 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
ابن خزیمه فقه را از شاگردان شافعى چون اسماعیل بن یحیى مُزَنى، ربیع بن سلیمان مرادی و یونس بن عبدالاعلى فرا گرفت، ولى از مباحث پراکنده او در صحیح برمىآید که به دیگر مذاهب فقهى حتى امامى و خارجى نیز آشنا بوده است. در منابع شافعى از [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] بهعنوان فقیه شافعى یاد شده، ولى از کتاب صحیح او مستفاد مىگردد که وی در بیان احکام پیرو اقوال شافعى نبوده، بلکه فقیهى مجتهد بوده که بر اساس کتاب و سنت و دیگر ادله حکم مىکرده است. آنچه از آرای فقهى او در صحیح و دیگر آثارش در دست است، نشان مىدهد که فقه [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] قرابت بسیاری به فقه شافعى دارد، ولى در موارد متعددی نیز برخلاف شافعى و حتى بر خلاف اتفاق فقهای اربعه فتوا داده است. بهرغم اطلاعات اندکى که در مورد فقه [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] در دست است، باید گفت یکى از نکات مورد تکیه او الفاظ عام است که از آن اراده خاص شده باشد. این نکته که گاه نیز در قالب «مُجمَل و مُفَسّر» مطرح گردیده، به کرات در صحیح ابنخزیمه گوشزد شده است. ممیزه دیگر فقه او وسعت استفاده از حدیث و نحوه جمع بین احادیث است که در صحیح مشاهده مىشود. وی در آنجا که بحث فقهى به ظرایف حدیث کشیده مىشد، بر استادان خود برتری داشت و احتمالاً از همین روست که ربیع مرادی، استاد وی در فقه، استفاده خود را از ابنخزیمه بیش از بهره او از خود دانسته است. ابنسریج فقیه معاصر او نیز مهارت وی در استخراج حکم از حدیث را ستوده است<ref>ر.ک: بخش علوم قرآن و حدیث دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 3،ص417</ref>. | [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابن خزیمه]] فقه را از شاگردان شافعى چون اسماعیل بن یحیى مُزَنى، ربیع بن سلیمان مرادی و یونس بن عبدالاعلى فرا گرفت، ولى از مباحث پراکنده او در صحیح برمىآید که به دیگر مذاهب فقهى حتى امامى و خارجى نیز آشنا بوده است. در منابع شافعى از [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] بهعنوان فقیه شافعى یاد شده، ولى از کتاب صحیح او مستفاد مىگردد که وی در بیان احکام پیرو اقوال شافعى نبوده، بلکه فقیهى مجتهد بوده که بر اساس کتاب و سنت و دیگر ادله حکم مىکرده است. آنچه از آرای فقهى او در صحیح و دیگر آثارش در دست است، نشان مىدهد که فقه [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] قرابت بسیاری به فقه شافعى دارد، ولى در موارد متعددی نیز برخلاف شافعى و حتى بر خلاف اتفاق فقهای اربعه فتوا داده است. بهرغم اطلاعات اندکى که در مورد فقه [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] در دست است، باید گفت یکى از نکات مورد تکیه او الفاظ عام است که از آن اراده خاص شده باشد. این نکته که گاه نیز در قالب «مُجمَل و مُفَسّر» مطرح گردیده، به کرات در صحیح ابنخزیمه گوشزد شده است. ممیزه دیگر فقه او وسعت استفاده از حدیث و نحوه جمع بین احادیث است که در صحیح مشاهده مىشود. وی در آنجا که بحث فقهى به ظرایف حدیث کشیده مىشد، بر استادان خود برتری داشت و احتمالاً از همین روست که ربیع مرادی، استاد وی در فقه، استفاده خود را از ابنخزیمه بیش از بهره او از خود دانسته است. ابنسریج فقیه معاصر او نیز مهارت وی در استخراج حکم از حدیث را ستوده است<ref>ر.ک: بخش علوم قرآن و حدیث دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 3،ص417</ref>. | ||
[[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] هرگونه اجتهاد را در مقابل گفته پیامبر(ص) مردود مىدانست و عقیده داشت که ممکن نیست دو حدیث صحیح با یکدیگر واقعاً معارض باشند و بدین لحاظ جمع بین آنها را لازم مىدانست. او بارها فقیهانى را که از نظر او در تفسیر حدیث فاقد اطلاع بودهاند، مورد نقد قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]] هرگونه اجتهاد را در مقابل گفته پیامبر(ص) مردود مىدانست و عقیده داشت که ممکن نیست دو حدیث صحیح با یکدیگر واقعاً معارض باشند و بدین لحاظ جمع بین آنها را لازم مىدانست. او بارها فقیهانى را که از نظر او در تفسیر حدیث فاقد اطلاع بودهاند، مورد نقد قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
[[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابن خزیمه]] در صحیح بر صحت اسانید تمامى احادیث تکیه کرده و ازاینرو این کتاب در شمار صحاح اهل سنت قرار گرفته است. وی در این کتاب بر علل احادیث و جرح و تعدیل راویان اهتمام داشته است. گفتنى است که نزد برخى همچون ابنکثیر صحیح ابنخزیمه، چه از لحاظ سند و چه از جهت متن، حتى بر [[المستدرك علی الصحيحین|مستدرک حاکم]] برتری دارد و [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطى]] نیز آن را برتر از صحیح ابنحبان مىداند، ولى باید توجه داشت که ابنحجر معتقد است که در کتاب صحیح، احادیث حَسَن نیز وارد شده است. به تصریح برخى از منابع متأخر، تنها بخش کوچکى از این کتاب به دست ما رسیده است که خود نشان از عظمت این اثر دارد. [[ابن ملقّن]]<nowiki/>، کتابى با عنوان، مختصر تهذيب الكمال مع التذييل علیه داشته که در آن رجال برخى از کتب حدیث، از جمله صحیح ابنخزیمه را بر شمرده است. نیز ابنحجر عسقلانى کتابى در زوائد، به نام اتحاف المهرة باطراف العشرة نوشته که در آن، زوائد صحیح ابنخزیمه را نیز آورده است. از بررسى اسناد نسخه موجود صحیح و دیگر کتابهای حدیث و رجال برمىآید که گویا احادیث صحیح ابنخزیمه، بهجز آن مواردی که بهوسیله ابنحبان از مؤلف روایت شده، تنها با روایت نواده [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابن خزیمه]]، ابوطاهر محمد بن فضل، که مؤلف، کتاب را بر وی املا کرده، در دسترس است. صحیح ابنخزیمه توسط کسانى همچون ابوسعید کنجروذی، ابوسعد مقری، محمد بن محمد بن عیسى وراق، ابوالمظفر قشیری، ابوالقاسم غازی و [[صابونی، اسماعیل بن عبدالرحمن|اسماعیل بن عبدالرحمان صابونى]] از ابوطاهر روایت شده است<ref>ر.ک: همان، ص418</ref>. | |||
در مقدمه کتاب حاضر شرححال [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]]، اسامی رواتی که از او روایت کردهاند. ویژگیهای اخلاقی او، تعاریف علمای اهل سنت از وی و تألیفات او مطرح شده است<ref>ر.ک: مقدمه، 18-11</ref>. | در مقدمه کتاب حاضر شرححال [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابنخزیمه]]، اسامی رواتی که از او روایت کردهاند. ویژگیهای اخلاقی او، تعاریف علمای اهل سنت از وی و تألیفات او مطرح شده است<ref>ر.ک: مقدمه، 18-11</ref>. |
ویرایش