مشاكلة الناس لزمانهم: تفاوت میان نسخه‌ها

الف)بیان کلی: افراد خاندان، فرزندان و کارگزاران خلیفه، روش او را در پیش گرفته و کارهایی همانند کارهای وی انجام می‌دادند.

از ديگر خلفای بنی امیه  كه در اين بخش ذكر شده، يزيد بن معاويه (60-64)، عبدالملك بن مروان (65-86ق)، وليد بن عبدالملك (86-96ق)، سليمان بن عبدالملك(96-99ق)، عمر بن عبدالعزيز(99-101ق)، يزيد بن عبدالملك (101-105ق)، هشام بن عبدالملك(105-125ق)، وليد بن يزيد بن عبدالملک (125-126ق) و يزيد بن وليد بن عبدالملك (126ق)  و مروان بن محمد(127-132ق) مى‌باشد.

نویسنده، خلفاى بنى عباس را با ابوالعباس سفاح (132-136ق) آغاز نموده و در مورد ویژگیها و آداب هم‌شکلی او نقل کرده که  كه وى اولين فردى از اين گروه بود كه بر منبر مى‌ايستاد و خطبه مى‌خواند.(برخلاف امویان که در حال نشسته خطبه می‌خواندند) مردم هم از روش او پیروی می‌کردند. همچنین سفاح كسى بود كه در فرمان دادن به ریختن خون مردمان شتاب می‌کرد<ref>متن، ص22</ref>.  

سپس بقیه خلفاى بنى عباس تا زمان نویسنده در كتاب ذكر شده است، و در ارتباط با ویژگی‌ها و آداب هر یک سخن گفته و بیان هم‌شکلی مردم را در مورد آنها بیان کرده است، این خلفاء بودند از: ابوجعفر منصور بن عبدالله(136-158ق)؛ مهدی (158-169ق)، هادی موسى بن مهدى(169-170ق)؛ هارون الرشيد بن مهدى(170-193)؛ محمد امين بن رشيد(193-198ق)؛ مامون بن رشيد(198-218ق)، معتصم (218-227ق)، واثق(227-232ق)، متوکل (232-247ق)، منتصر(247-248ق)، مستعین (248-251ق)، معتز(251-255ق)، مهتدی(255-256ق)، معتمد(256-279ق)، معتضد(279-289ق).