۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شاهحسین بن غیاثالدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04120.jpg|بندانگشتی|شاه حسین بن غیاثالدین محمد]] | [[پرونده:NUR04120.jpg|بندانگشتی|شاه حسین بن غیاثالدین محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شاه حسین بن غیاثالدین محمد | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | س‍ی‍س‍ت‍ان‍ی، شاهحسین بن غیاثالدین | ||
م‍ل‍ک‌ش‍اه حسین س‍ی‍س‍ت‍ان‍ی | م‍ل‍ک‌ش‍اه حسین س‍ی‍س‍ت‍ان‍ی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |غیاثالدین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |978ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |سیستان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |زنده در 1036ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[مولانا عبدالمومن صلحی]] | ||
[[کلب‌على جزایرى|سید طباطبائى زوارهاى]] | |||
[[محمّد مؤمن]] | |||
[[سید امیر ضیاءالدین محمّد]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[احیاء الملوک]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04120AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''ملک شاه حسین بن ملک غیاثالدین محمد بن ملک محمود سیستانى''' (978-زنده در 1036ق)، از شاهزادگان سیستان و بازمانده از سلسله عمرو لیث صفاری است | ||
== ولادت == | |||
وی متولد ۹۷۸ق در سیستان می‌باشد. | |||
== اساتید == | |||
ملک شاه حسین قرائت قرآن را نزد [[مولانا عبدالمومن صلحی]] و احکام را نزد شیخ [[کلب‌على جزایرى]] فرا گرفت و الفیه و جعفریه و برخى از کتب فقهى را نزد شیخ [[محمّد مؤمن]] آموخت. صرف و نحو و منطق را نزد [[سید امیر ضیاءالدین محمّد]] و [[سید طباطبائى زوارهاى]] تعلیم یافت. | |||
ملک شاه حسین علاوه بر زبان فارسى و عربى به زبان پهلوى نیز آشنایى داشت. وى طبع شعر نیز داشت و اشعارى سروده که به یک رباعى از او اکتفا مىکنیم: | |||
از آه به سینه شعله اندوختهایم ز آن شعله متاع عافیت سوخته ایم | |||
نه بیم ز دوزخ نه تمناى بهشت از هرچه جز اوست دیده بر دوخته ایم | |||
پس از آن، مدتى را در دربار شاه عباس اول به سر برد. | |||
== وفات == | |||
از تاریخ وفات او اطلاعات دقیقى در دست نیست ولى مسلم است که تا سال 1036ق در قید حیات بوده است. | |||
== آثار == | |||
آثار و نوشته هاى ملک شاه حسین به شرح زیر مى‌باشد: | |||
1 ـ احیاء الملوک در تاریخ سیستان از باستان تا سال 1028ق | |||
2 ـ تحفة الحرمین که شرح مسافرت او به مکه است. | |||
3 ـ تذکرة خیر البیان | |||
4 ـ کتاب مهر و وفا. (که در جواب نل و دمن شیخ فیض گفته است) | |||