پرش به محتوا

سمیعی، غلامرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲ دسامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:


==ولادت==
==ولادت==
غلامرضا سمیعی متخلص به كیوان، پژوهشنده و ادیب گران‌قدر، به سال 1292ش، در شهر کرمانشاه زاده شد.
غلامرضا سمیعی متخلص به کیوان، پژوهشنده و ادیب گران‌قدر، به سال 1292ش، در شهر کرمانشاه زاده شد.


==تحصیل==
==تحصیل==
خط ۴۶: خط ۴۶:
وی در 17-18 سالگی دوره دبیرستان را به پایان برد و در 19 سالگی به قم رفت‌ و «رسائل»‌ را در خدمت آیت‌الله سید محمد حـجت و «مبدأ و معاد» [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را نزد [[شاه‌آبادی، محمدعلی|میرزا محمد‌علی شاه‌آبادی]] خواند. بعد‌ از اقامتی کوتاه در قم، به مشهد رفت و از درس «مطول» شـیخ مـحمدتقی راموز، مشهور به‌ ادیب نیشابوری ثانی استفاده کرد. همچنین شرح‌ خواجه‌ بر «اشارات» و نیز «اسفار» را در خدمت مـرحوم آقـابزرگ عسگری  و «[[شـرح مـنظومه]]» سبزواری را نزد آقا میرزا مهدی فرزند آقابزرگ فراگرفت.
وی در 17-18 سالگی دوره دبیرستان را به پایان برد و در 19 سالگی به قم رفت‌ و «رسائل»‌ را در خدمت آیت‌الله سید محمد حـجت و «مبدأ و معاد» [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] را نزد [[شاه‌آبادی، محمدعلی|میرزا محمد‌علی شاه‌آبادی]] خواند. بعد‌ از اقامتی کوتاه در قم، به مشهد رفت و از درس «مطول» شـیخ مـحمدتقی راموز، مشهور به‌ ادیب نیشابوری ثانی استفاده کرد. همچنین شرح‌ خواجه‌ بر «اشارات» و نیز «اسفار» را در خدمت مـرحوم آقـابزرگ عسگری  و «[[شـرح مـنظومه]]» سبزواری را نزد آقا میرزا مهدی فرزند آقابزرگ فراگرفت.


پس از چندی به تهران آمـد و در حـوزه درس اساتیدی که‌ به تـدریس فـلسفه و عرفان اشتغال داشتند، حاضر شد؛ ضمناً به دیدار حاج شیخ‌ عبدالله حائری و حاج‌ شیخ‌ [[عباسعلی کیوان قزوینی]] - که پس از سال‌های متمادی هم‌قدمی و هم‌فکری در تصوف، نقیض یکدیگر شده بودند - رفت، ولی با مـرحوم کـیوان خصوصیت بیشتری پیدا کرد و ‌مدتی هم شرح قیصری بر «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین]] را نزد ایشان خواند.
پس از چندی به تهران آمـد و در حـوزه درس اساتیدی که‌ به تـدریس فـلسفه و عرفان اشتغال داشتند، حاضر شد؛ ضمناً به دیدار حاج شیخ‌ عبدالله حائری و حاج‌ شیخ‌ [[عباسعلی کیوان قزوینی]] - که پس از سال‌های متمادی هم‌قدمی و هم‌فکری در تصوف، نقیض یکدیگر شده بودند - رفت، ولی با مـرحوم کـیوان خصوصیت بیشتری پیدا کرد و ‌مدتی هم شرح قیصری بر «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین]] را نزد ایشان خواند.


مدت اقامت وی در ایـن شـهرها جمعاً بـیش از 5-4 سال نبود؛  آن‌هم به‌ این‌ ترتیب که هر جا بود، فصل زمستان را به کرمانشاه بازمی‌گشت، ولی بـرای اینکه وقت را به باطل از دست نداده باشد، برای کسب علم بـه خـدمت سـردار کابلی‌ و حاج‌ شیخ حسن علامی و دیگر علما می‌رفت.
مدت اقامت وی در ایـن شـهرها جمعاً بـیش از 5-4 سال نبود؛  آن‌هم به‌ این‌ ترتیب که هر جا بود، فصل زمستان را به کرمانشاه بازمی‌گشت، ولی بـرای اینکه وقت را به باطل از دست نداده باشد، برای کسب علم بـه خـدمت سـردار کابلی‌ و حاج‌ شیخ حسن علامی و دیگر علما می‌رفت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش