پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[ پیشگامان تشیع در ایران، همراه با رویکردی تفصیلی به رجال اشعریان]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[ مدرسی یزدی، سید عباس|سید عباس مدرسی‌ یزدی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR16641J1.jpg |بندانگشتی| پیشگامان تشیع در ایران، همراه با رویکردی تفصیلی به رجال اشعریان|175px]]
[[پرونده:NUR00233.jpg |بندانگشتی|مدرسی یزدی، سید عباس|175px]]


'''پيشگامان تشيع در ايران، همراه با رويكردى تفصيلى به رجال اشعريان''' تأليف [[فرشچیان، رضا|رضا فرشچيان]] اثرى فارسى پيرامون تاريخ اشعريين است كه پيام‌آوران مكتب تشيع بوده‌اند. نقش مهم شناخت رجال حديث در جداسازى احاديث درست از نادرست و همچنين نبود تحقيقى مستقل و منسجم درباره اشعريان، انگيزه‌هاى نویسنده براى نگارش اين كتاب است.
'''سید عباس مدرسی‌زاده یزدی''' (1322-1399ش)، از عالمان و فقیهان و مراجع تقلید یزدی،  استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم 


در بخش نخست، كلياتى درباره اشعريان ذكر شده است. ابتدا مقدماتى براى شناخت اشعريان و سپس اسلام آوردن آنان مورد بحث قرار گرفته است.
در 26 جمادى الاول 1362ق برابر با 9 خرداد 1322ش  در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش [[آیت‌الله سيد يحيى مدرسى يزدى|آیت‌الله سید یحیى مدرسى یزدى]] نیز از مجتهدان و فقیهان برجسته به شمار مى‌رفت. وی از سادات طباطبایی حسنی و حسینی است که نسبشان به حسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی علیه‌السّلام می‌رسد و جده آنها فاطمه دختر امام حسین علیه‌السّلام است که زوجه حسن مثنی بوده است.  


همان‌گونه كه قبايل عرب در دوران جاهليّت، بت‌پرستى را شيوه خود ساخته بودند، اشعريون نيز در آن هنگام در زمره بت‌پرستان به‌شمار مى‌آمدند. حسن بن محمد قمى، نویسنده تاريخ قم، به نقل از هشام بن محمد بن سائب كلبى روايت مى‌كند: قبيله بنى ذخران بن وائل بن جماهر بن اشعر در يمن، بتى به نام «نسر» را مورد احترام بسيار قرار داده و هنگام ذبح، گوسفندانشان را رو به آن بت قرار مى‌دادند.
ادبیات را نزد پدر بزرگوارش و سید حسین مدرس آموخت و سپس در محضر استادانى چون حجج اسلام و حضرات آیات: سید مهدى مدرسى، سید محمدباقر محلاتى، [[موسوی خلخالی، مرتضی|سید مرتضى خلخالى]]، [[حسینی فیروزآبادی، سید مرتضی|سید مرتضى فیروزآبادى]] و دیگران به فراگیرى سطوح متوسط و عالى پرداخت.


مالك بن عامر اشعرى اولين اشعرى مسلمان و نخستين مهاجر اين قوم به سوى پيامبر(ص) جهت پذيرش اسلام به شمار مى‌رود. درباره اين‌كه چند تن از اشعريون و چگونه و كجا خدمت رسول خدا(ص) رسيده‌اند اتفاق نظر وجود ندارد و لذا نویسنده در انتهاى اين بخش به بررسى اين موضوع پرداخته است
پس از اتمام سطح به درس خارج فقه و اصول آیات عظام: [[حکیم، سید محسن|سید محسن حكیم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئى]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]]، [[بجنوردی، سید حسن|میرزا حسن بجنوردى]]، [[زنجانی، محمدباقر|میرزا باقر زنجانى]]، [[حلی، حسین|شیخ حسین حلى]] و پدرش سید یحیى مدرسى راه یافت و مدارج عالى علمى را نزد ایشان طى كرد.


<div class="mw-ui-button">[[پیشگامان تشیع در ایران، همراه با رویکردی تفصیلی به رجال اشعریان|'''ادامه''']]</div>
همچنین در سال 1352 ش، در مدت اقامت یكساله خود از محضر آیت‌الله [[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملى]] استفاده كرد و به اخذ اجازه اجتهاد از وى نائل آمد.
 
سرانجام این استاد حوزه علمیه قم در روز پنچ شنبه 29 آبان 1399ش  در سن 78 سالگی درگذشت. پیکر ایشان پس از تشییع و نماز، در جوار بارگاه ملکوتی بانوی کرامت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شد.
 
<div class="mw-ui-button">[[مدرسی یزدی، سید عباس|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش