پرش به محتوا

زین‌الدین، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR00184.jpg|بندانگشتی|زین‎‌ الدین، محمد امین]]
[[پرونده:NUR00184.jpg|بندانگشتی|زین‎‌ الدین، محمد امین]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|زین‎‌ الدین، محمد امین
! نام!! data-type="authorName" |زین‎‌ الدین، محمد امین
|-
|-
|نام‎های دیگر  
|نام‎های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| محمد امین زین‌الدین
| data-type="authorOtherNames" | محمد امین زین‌الدین
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |شيخ عبدالعزيز
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|1914 م
| data-type="authorbirthDate" |1333ق (1914م)
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |نهرخوز از توابع بصره
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1377 ش یا 1419 ق یا 1998 م
| data-type="authorDeathDate" |1377 ش یا 1419 ق یا 1998 م
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]
 
[[عراقی، ضیاء‎الدین|ضياءالدين عراقى]]
 
[[نائینی، محمدحسین|شيخ محمدحسين غروى اصفهانى]]
 
[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE00184AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00184AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>


'''محمد امين زين‌الدين''' يكى از علماى بزرگ و فقهاى مشهور نجف به شمار مى‌رفت. وى در سال 1333ق (1914م) در نهرخوز از توابع بصره، در بيت علم، تقوا و فضيلت زاده شد. پدر بزرگوارش شيخ عبدالعزيز (م1347ق)، از علماى بصره و نياى او شيخ زين‌الدين ثانى از علماى بزرگ بحرين و نخستين كسى بود كه از خانواده او، از بحرين به بصره مهاجرت كرد. نيز جدّ اعلايش شيخ زين‌الدين اول از علماى بحرين در زمان خود بوده است.
'''محمد امين زين‌الدين''' (1333-1419ق)، يكى از علماى بزرگ و فقهاى مشهور نجف به شمار مى‌رفت.  
 
== ولادت ==
وى در سال 1333ق (1914م) در نهرخوز از توابع بصره، در بيت علم، تقوا و فضيلت زاده شد. پدر بزرگوارش شيخ عبدالعزيز (م1347ق)، از علماى بصره و نياى او شيخ زين‌الدين ثانى از علماى بزرگ بحرين و نخستين كسى بود كه از خانواده او، از بحرين به بصره مهاجرت كرد. نيز جدّ اعلايش شيخ زين‌الدين اول از علماى بحرين در زمان خود بوده است.


وى ادبيات و مقدمات علوم دينى را در زادگاه خود، نزد پدر و ديگران فراگرفت و پس از وفات پدرش بود كه آهنگ نجف كرد و در سال 1351ق (18 سالگى) به حوزه علميه نجف درآمد و با تمام تلاش، در پى كسب كمالات و آموختن دانش اهلبيت(ع) برآمد. وى ساليان بسيار در محضر آيات عظام: آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، آقا شيخ [[عراقی، ضیاء‎الدین|ضياءالدين عراقى]]، شيخ محمدحسين غروى اصفهانى، آقا سيد حسين بادكوبه‌اى و [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] زانوى ادب زد و از آنان فقه، اصول، حكمت و كلام را بياموخت و در آن، به مرتبه رفيع و باشكوه اجتهاد دست يافت.
== تحصیلات ==
وى ادبيات و مقدمات علوم دينى را در زادگاه خود، نزد پدر و ديگران فراگرفت و پس از وفات پدرش بود كه آهنگ نجف كرد و در سال 1351ق (18 سالگى) به حوزه علميه نجف درآمد و با تمام تلاش، در پى كسب كمالات و آموختن دانش اهلبيت(ع) برآمد.  


زين‌الدين علاوه بر تحصيل، به تدريس بسيارى از متون فقه، اصول، ادب، اخلاق و علوم لغوى و فلسفى پرداخت و بسيارى از فضلا را پرورش داد كه برخى از آن‌ها عبارتند از حضرات آقايان: شيخ [[آصفی، محمدمهدی|محمدمهدى آصفى]]، شيخ احمد بهادلى، دكتر عبدالهادى فضلى، شيخ على زين‌الدين، شهيد سيد محمدمهدى حكيم، شهيد شيخ مهدى سماوى، دكتر [[بحرالعلوم، محمد|سيد محمد بحرالعلوم]]، دكتر سيد مصطفى جمال‌الدين، سيد روُف جمال‌الدين و شيخ ضياءالدين زين‌الدين فرزندش.
وى ساليان بسيار در محضر آيات عظام: آقا [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، آقا شيخ [[عراقی، ضیاء‎الدین|ضياءالدين عراقى]]، [[نائینی، محمدحسین|شيخ محمدحسين غروى اصفهانى]]، آقا [[سيد حسين بادكوبه‌اى]] و [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] زانوى ادب زد و از آنان فقه، اصول، حكمت و كلام را بياموخت و در آن، به مرتبه رفيع و باشكوه اجتهاد دست يافت.
 
زين‌الدين علاوه بر تحصيل، به تدريس بسيارى از متون فقه، اصول، ادب، اخلاق و علوم لغوى و فلسفى پرداخت و بسيارى از فضلا را پرورش داد كه برخى از آن‌ها عبارتند از حضرات آقايان: شيخ [[آصفی، محمدمهدی|محمدمهدى آصفى]]، شيخ احمد بهادلى، دكتر [[عبدالهادى فضلى]]، شيخ على زين‌الدين، شهيد سيد محمدمهدى حكيم، شهيد شيخ مهدى سماوى، دكتر [[بحرالعلوم، محمد|سيد محمد بحرالعلوم]]، دكتر سيد مصطفى جمال‌الدين، سيد روُف جمال‌الدين و شيخ ضياءالدين زين‌الدين فرزندش.


وى افزون بر تحصيل و تدريس، هر ساله براى تبليغ دين به بحرين، بصره، قطيف و احساء مى‌رفت و از اين رهگذر مؤمنان را ارشاد و راهنمايى مى‌كرد. او به ويژه در بحرين در قريه كرزكان داراى مقلّدين بسيارى بود كه در سفرهاى خويش كه حداقل سه ماه به طول مى‌انجاميد، به اقامه نماز جماعت روزانه، القاء دروس و محاضرات براى جوانان، فصل خصومات و رفع دعاوى قبيله‌اى و از همه مهمتر به اقامه نماز جمعه مى‌پرداخت، كه در آن مردمان بسيارى از گوشه و كنار بحرين حاضر مى‌شدند.
وى افزون بر تحصيل و تدريس، هر ساله براى تبليغ دين به بحرين، بصره، قطيف و احساء مى‌رفت و از اين رهگذر مؤمنان را ارشاد و راهنمايى مى‌كرد. او به ويژه در بحرين در قريه كرزكان داراى مقلّدين بسيارى بود كه در سفرهاى خويش كه حداقل سه ماه به طول مى‌انجاميد، به اقامه نماز جماعت روزانه، القاء دروس و محاضرات براى جوانان، فصل خصومات و رفع دعاوى قبيله‌اى و از همه مهمتر به اقامه نماز جمعه مى‌پرداخت، كه در آن مردمان بسيارى از گوشه و كنار بحرين حاضر مى‌شدند.
خط ۴۵: خط ۵۷:
او با اين‌كه از مطرح شدن و مرجعيت و فتوا دورى مى‌كرد، اما اهالى بحرين بر تقليد از وى اصرار ورزيدند و از او درخواست رساله عمليه می‌كردند تا بدانجا كه وى اين تقاضا را -مبنى بر اين‌كه از او هيچ ترويج نشود- پذيرفت و روز به روز بر تعداد مقلّدينش در بحرين، مناطق شرقى جزيره العرب، خوزستان و جنوب عراق افزوده گشت.
او با اين‌كه از مطرح شدن و مرجعيت و فتوا دورى مى‌كرد، اما اهالى بحرين بر تقليد از وى اصرار ورزيدند و از او درخواست رساله عمليه می‌كردند تا بدانجا كه وى اين تقاضا را -مبنى بر اين‌كه از او هيچ ترويج نشود- پذيرفت و روز به روز بر تعداد مقلّدينش در بحرين، مناطق شرقى جزيره العرب، خوزستان و جنوب عراق افزوده گشت.


== وفات ==
سرانجام آن فقيه بزرگ، پس از عمرى 85 ساله، در روز چهارشنبه 29 صفر 1419ق (3 تيرماه 1377ش) در نجف اشرف بدرود زندگى گفت.
سرانجام آن فقيه بزرگ، پس از عمرى 85 ساله، در روز چهارشنبه 29 صفر 1419ق (3 تيرماه 1377ش) در نجف اشرف بدرود زندگى گفت.


== تأليفات==
== آثار==
 


1- كلمه التقوى (10 جلد)
1- كلمه التقوى (10 جلد)
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش