پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[مسند الإمام الباقر أبي‌جعفر محمد بن علي عليهما‌السلام]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR01001J1.jpg|بندانگشتی|مسند الإمام الباقر أبي‌جعفر محمد بن علي عليهما‌السلام|175px]]
[[پرونده:NUR00937J1.jpg|بندانگشتی|تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه‌السلام|175px]]


'''مسند الإمام الباقر أبي‌جعفر محمد بن علي عليهما‌السلام'''، تأليف شيخ [[عزيزالله عطاردى]]، ششمين كتاب از مجموعه بزرگ مسانيد اهل‌بيت(ع)، دائرةالمعارفى حديثى است كه به زبان عربى در شش جلد منتشر شده است. اين مجموعه، اثرى مرجع محسوب مى‌شود و براى همگان، به‌ويژه پژوهشگران كاربرد دارد. مجموعه مسانيد ائمه(ع) و فاطمه زهرا(س) در 71 جلد منتشر شده است.
'''تحليلى از زندگانى سياسى امام حسن مجتبی عليه‌السلام'''، به قلم [[سپهری، محمد|محمد سپهرى]]، ترجمه فارسی كتاب «الحياة السیاسیة للإمام الحسن(ع)» تأليف [[عاملی، جعفر مرتضی|علامه جعفر مرتضى عاملى]] است.


نویسنده در نگارش مسند امام باقر(ع) كوشيده است تا تمام روايات اين امام بزرگوار را از كتابخانه‌هاى خطى ايران و دنيا جمع‌آورى كند.
در اين تأليف، نویسنده با ديدى محققانه به تجزيه و تحليل وقايعى همت گمارده است كه به‌طور مستقيم يا غير مستقيم با زندگانى امام حسن(ع) ارتباط دارد و در مواردى آن حضرت نقش فعالى در تكوين آن بر عهده داشته است، مثل داستان مباهله و بيعت رضوان. برخلاف تاريخ‌نگاران و سيره‌نويسان، به نقل حوادث و تاريخچه زندگانى امام حسن مجتبى(ع) نپرداخته، بلكه زندگانى سياسى آن جناب را به‌طور دقيق تجزيه و تحليل كرده است.


در جلد نخست اين مسند، حدود 160 صفحه به شرح حال امام محمد باقر(ع) برگرفته از تواريخ متقن اختصاص دارد كه اطلاعات فراوانى در حوزه‌هاى شناخت آن امام، عصر ايشان، زندگى ايشان در كربلا، دوره اسارات [[امام سجاد(ع)]] به‌همراه امام محمد باقر(ع) در كوفه و شام و نقل حوادث سفر ايشان از كربلا تا كوفه و شام، به مخاطبان عرضه شده است. همچنين در اين بخش سخن از مبارزات قدرت‌طلبانه بنى عباس و ستم‌هاى امويان نسبت به اين امام بزرگوار به ميان آمده است.
فصل اول كتاب با عنوان «زندگانى سياسى امام حسن(ع) در عهد رسول خدا(ص)»، بيش از آنكه رنگ يك نوشته تاريخى داشته باشد، با بيانى خطابه‌اى و تأثيرگذار به تحكيم اعتقادات شيعه پيرامون امامت امام حسن(ع)، جايگاه آن و دفاع از آن با استفاده از حديث، تاريخ و تفسير پرداخته است. نویسنده با در نظر گرفتن پيش‌فرض‌هاى كلامى خود، به تحليل مسائل پرداخته است. منابعى كه در اين فصل مورد استفاده قرار گرفته بسيار متنوع و از لحاظ موضوعى منابع تفسيرى و روايى سنى و شيعه، تاريخى، سيره، صحابه‌نگارى، مناقب، مقاتل و غيره را در بر مى‌گيرد.


از صفحه 161 جلد نخست تا پنجمين جلد اين مسند، روايات امام باقر(ع) مانند دسته‌بندى مرحوم [[كلينى]] در [[الکافی|اصول كافى]] آورده شده‌اند. نویسنده كوشيده در اين مجموعه مباحثى نظير امام‌شناسى تا عصر غيبت، فضايل اهل‌البيت(ع) و شيوه فقهاى قديم را با شيوه‌اى متفاوت و نوين بياورد.
نویسنده بيان كرده است مواضع پيامبر(ص) در قبال حسنين(ع) حتى شدت عواطفى كه علناً نسبت به ايشان ابراز مى‌داشتند، انتخاب ايشان براى مباهله، شركت در بيعت رضوان، نشانه موقعيت منحصربه‌فرد آن‌ها و نيز تلاش پيامبر(ص) براى آماده كردن جامعه در پذيرفتن رهبرى و جانشينى آنان بود.


نویسنده در جلد سوم رواياتى را كه از امام باقر(ع) در تفسير آيات قرآن كريم نقل شده است به ترتيب سور قرآن ذكر كرده است. كتاب الدعاء، نام بخش ديگر اين مجموعه شش جلدى است كه دربرگيرنده ادعيه آن امام همام است. در اين كتاب حدود يك‌صد صفحه به دعاهاى امام باقر(ع) كه به مناسبت‌هاى مختلف چون روز جمعه، استغفار، توبه و اعياد گفته‌اند، تعلق دارد.
فصل دوم با عنوان «زندگانى سياسى امام حسن(ع) در عهد شيخين»، از غصب فدك و موضع حضرت زهرا(س) و حسنين(ع) در قبال آن آغاز شده است. در اين فصل عمدتاًً از منابع تاريخى و روايى استفاده شده است كه البته منابع ضعيفى در اين بين ديده مى‌شود. اين فصل بيشتر رويكرد تاريخى به خود گرفته است، گرچه هنوز كمابيش موضع‌گيرى‌هاى ارزشى قابل مشاهده است.


روايات فقهى موجود از زبان امام باقر(ع) بسيار زياد است، به‌طورى‌كه از ثلث پايانى جلد سوم اين مسند شش جلدى آغاز شده و تا دو ثلث جلد پنجم آن ادامه دارد. در اين روايات، مطالب متنوعى درباره مسائلى مانند حج، مكاسب، نكاح، امر به معروف و نهى از منكر، احرام، حرمت ربا و جهاد بيان شده و روش نگارش آن‌ها مانند ساير كتاب‌هاى فقهى است.
نویسنده، معتقد است سياست نظام حاكم، مسئله امامت را از دو جهت هدف قرار داد:


<div class="mw-ui-button">[[مسند الإمام الباقر أبي‌جعفر محمد بن علي عليهما‌السلام|'''ادامه''']]</div>
#دميدن روح يأس و نااميدى در نفوس مخالفان، خصوصاً [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]]؛
#زمينه‌سازى براى تحكيم و تثبيت حكومت و خلافت به نفع برخى و دور كردن [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] از خلافت. تلاش براى رسيدن به اين اهداف به اشكالى بروز مى‌يافت؛ از جمله جلوگيرى از راهیابى هواداران [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] و اهل‌بيت به مراكز حساس و پست‌هاى كليدى، استفاده از زر و سيم براى خاموش كردن مخالفان، سياست تجهيل مردم، منع كتابت حديث و غيره.
 
<div class="mw-ui-button">[[تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش