۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: دی (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مرعشی، شهابالدین' به 'مرعشی، سید شهابالدین') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
کتاب با تقریظ [[مرعشی، شهابالدین|آیتالله سید شهابالدین مرعشی نجفی]] (متوفی 1369ش/1411ق) بر تأیید شخصیت علمی [[مهدوی لاهیجانی، مهدی|آیتالله مهدوی]] و کتاب حاضر آغاز شده است. [[مرعشی، شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] که سالیان متمادی با ایشان هممباحثه بود، مکرر از [[مهدوی لاهیجانی، مهدی|آیتالله مهدوی]] با عظمت یاد میکرد و میفرمود: حاج شیخ از لحاظ علمی و تقوا چهرهای شاخص و برجسته بود و استعداد و مراتب علمی ایشان، در جهان تشیع کم نظیر بود و اگر در حوزههای قم یا نجف میماند، جزء مراجع بزرگوار تقلید به شمار میآمد<ref>ر.ک: محمدتقی، ادهمنژاد، ص116</ref>. | کتاب با تقریظ [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله سید شهابالدین مرعشی نجفی]] (متوفی 1369ش/1411ق) بر تأیید شخصیت علمی [[مهدوی لاهیجانی، مهدی|آیتالله مهدوی]] و کتاب حاضر آغاز شده است. [[مرعشی، سید شهابالدین|آیتالله مرعشی نجفی]] که سالیان متمادی با ایشان هممباحثه بود، مکرر از [[مهدوی لاهیجانی، مهدی|آیتالله مهدوی]] با عظمت یاد میکرد و میفرمود: حاج شیخ از لحاظ علمی و تقوا چهرهای شاخص و برجسته بود و استعداد و مراتب علمی ایشان، در جهان تشیع کم نظیر بود و اگر در حوزههای قم یا نجف میماند، جزء مراجع بزرگوار تقلید به شمار میآمد<ref>ر.ک: محمدتقی، ادهمنژاد، ص116</ref>. | ||
نویسنده پس از خطبه کتاب، موضوع و شیوه نگارش آن را اینگونه توضیح میدهد: «من در این کتاب مقداری از آنچه به ذهن خطور کرد از کلیات جاری و معتبر در ابواب معاملات را مطرح کردهام؛ البته با رعایت اختصار و بسنده به آراء صحیح و حق صریح تا جاییکه دلیل ما را یاری میکند». سپس کتاب را «کلیات باب المعاملة» نامگذاری میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9</ref>. وی در این اثر از «[[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]» با عنوان «شیخنا الاستاد» یاد میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>. | نویسنده پس از خطبه کتاب، موضوع و شیوه نگارش آن را اینگونه توضیح میدهد: «من در این کتاب مقداری از آنچه به ذهن خطور کرد از کلیات جاری و معتبر در ابواب معاملات را مطرح کردهام؛ البته با رعایت اختصار و بسنده به آراء صحیح و حق صریح تا جاییکه دلیل ما را یاری میکند». سپس کتاب را «کلیات باب المعاملة» نامگذاری میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 9</ref>. وی در این اثر از «[[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]» با عنوان «شیخنا الاستاد» یاد میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>. |
ویرایش