۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شریف رازی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مرعشی، شهاب‌الدین' به 'مرعشی، سید شهاب‌الدین'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مرعشی، شهاب‌الدین' به 'مرعشی، سید شهاب‌الدین') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]] | | data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]] | ||
[[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] | [[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد شريف رازى''' (۱۳۰۱- ۱۳۷۹ش)، از علمای شیعه در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری. او نزد [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و[[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]] شاگردی کرد. از وی آثاری نیز بر جا مانده است که [[گنجینه دانشمندان]] مشهورترین آنها است. | '''محمد شريف رازى''' (۱۳۰۱- ۱۳۷۹ش)، از علمای شیعه در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری. او نزد [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و[[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]] شاگردی کرد. از وی آثاری نیز بر جا مانده است که [[گنجینه دانشمندان]] مشهورترین آنها است. | ||
وی علاوه بر فعالیت‌های علمی، فعالیت‌های سیاسی نیز داشت و به دلیل فعالیت برای برپایی حکومت اسلامی، از سوی رژیم پهلوی زندانی و تبعید شد. | وی علاوه بر فعالیت‌های علمی، فعالیت‌های سیاسی نیز داشت و به دلیل فعالیت برای برپایی حکومت اسلامی، از سوی رژیم پهلوی زندانی و تبعید شد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
در سن 17 سالگى و در سال 1357ق با تشويق و ترغيب مرحوم آيت‌الله شيخ محمدتقى بافقى به قم مهاجرت نمود. در آن زمان با وجود استبداد و خفقان رضاخانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و مقدمات و ادبيات را از اساتيد آن زمان حوزه همانند آيت‌الله اديب تهرانى و ديگران فراگرفت. همچنين سطوح عالى را نزد اساتيد بزرگى مانند [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) آموخت. در سال 1362ق به نجف عزيمت كرد و از محضر درس مرحوم آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله شيخ غلامحسين اردبيلى و بعضى ديگر از اساتيد نجف اشرف در آن زمان كسب فيض نمود. | در سن 17 سالگى و در سال 1357ق با تشويق و ترغيب مرحوم آيت‌الله شيخ محمدتقى بافقى به قم مهاجرت نمود. در آن زمان با وجود استبداد و خفقان رضاخانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و مقدمات و ادبيات را از اساتيد آن زمان حوزه همانند آيت‌الله اديب تهرانى و ديگران فراگرفت. همچنين سطوح عالى را نزد اساتيد بزرگى مانند [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) آموخت. در سال 1362ق به نجف عزيمت كرد و از محضر درس مرحوم آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله شيخ غلامحسين اردبيلى و بعضى ديگر از اساتيد نجف اشرف در آن زمان كسب فيض نمود. | ||
پس از مدتى بواسطه عدم رضايت مادرش از دورى فرزند و دستور آيت‌الله اصفهانى، به قم مراجعت نمود. وى از زمان ورود [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] تا سال 1374ق در درس وى حاضر مى‌شد. در زمان نخست‌وزيرى دكتر مصدق به علت مبارزه با رژيم پهلوى و تلاش براى برقرارى حكومت اسلامى دستگير و زندانى گرديد و سپس به کرمان تبعيد شد. پس از آزادى در سال 1370ق مجدداً به قم مراجعت نمود و سپس به دستور آيت‌الله حجت، آيت‌الله صدر و آيت‌الله خوانسارى براى تشكيل حوزه علميه شهررى با آيت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان همكارى نمود و مدرسه برهانيه را تأسيس كرد. | پس از مدتى بواسطه عدم رضايت مادرش از دورى فرزند و دستور آيت‌الله اصفهانى، به قم مراجعت نمود. وى از زمان ورود [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] تا سال 1374ق در درس وى حاضر مى‌شد. در زمان نخست‌وزيرى دكتر مصدق به علت مبارزه با رژيم پهلوى و تلاش براى برقرارى حكومت اسلامى دستگير و زندانى گرديد و سپس به کرمان تبعيد شد. پس از آزادى در سال 1370ق مجدداً به قم مراجعت نمود و سپس به دستور آيت‌الله حجت، آيت‌الله صدر و آيت‌الله خوانسارى براى تشكيل حوزه علميه شهررى با آيت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان همكارى نمود و مدرسه برهانيه را تأسيس كرد. | ||