۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[اصفهانی، سید ابوالحسن| | | data-type="authorTeachers" |[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقى]]، آقا سید باقر اصطهباناتى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''عبدالحسین دستغیب''' (۱۲۹۲ ـ ۱۳۶۰ش)، معروف به شهید دستغیب، رئیس حوزه علمیهٔ فارس، نماینده ولی فقیه در استان فارس، امام جمعه شیراز و نمایندهٔ استان فارس در مجلس خبرگان قانون اساسی، سومین شهید محراب | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در عاشوراى 1332ق در | در عاشوراى 1332ق در شیراز در ایام شهادت سالار شهیدان، امام حسین(ع) در خانوادهای روحانی به دنیا آمد و به همین مناسبت نامش را «عبدالحسین» نهادند. | ||
خاندان | خاندان دستغیب از سادات حسنى و حسینى بهشمار مىرفتند که از حدود چهار قرن پیش در شیراز به «دستغیب» معروف شده بودند. سیادت نشان افتخار این خانواده بود و حلقههاى نورانى پیوند او را (با 32 واسطه) به حضرت «زید شهید» فرزند [[امام سجاد(ع)]] مىرساند. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
ایشان درس را از مکتبخانه شروع کرد و با فراگیرى قرآن و نصاب و خواندن چند کتاب منظوم منشور فارسى، دوره مکتب را پشتسر گذاشت. پس از آن شروع به تحصیل علوم اسلامینمود و درسهاى ابتدایى حوزه علمیه را نزد پدر خواند و از محبتهاى پدرانه و استادانهاش بهره برد. در سال 1342ق در حالى که یازده ساله بود، پدر را از دست داد و در نوجوانى روح لطیفش سخت آزرده و از نعمت پدر محروم گشت. | |||
پس از فوت پدر، | پس از فوت پدر، تحصیلات را در مدرسه خان شیراز ادامه داد و از نورانیت و روحانیت مدرسه نیز بهرهمند بود. او در حوزه شیراز، مدتها به تحصیل پرداخت و نزد اساتیدى همچون شیخ اسماعیل، ملااحمد دارابى، و آیتالله ملا علىاکبر ارسنجانى دوره مقدماتى و سطح را به پایان رساند. پایان یافتن دروس سطح حوزه او همزمان با غائله کشف حجاب رضاخانى بود و دستغیب جوان در همان سنین (حدود 25 سالگى) به مبارزه با این تهاجم بزرگ پرداخت. اما مأموران او را زیر فشار قرار دادند و او نیز در سال 1314ش مجبور به حرکت به سوى نجف شد. در نجف اشرف تحصیلات خود را ادامه داد و با تلاش پیگیر در طول هفت سال به مقام شامخ اجتهاد نایل آمد. | ||
=== استادان وى در نجف === | === استادان وى در نجف === | ||
آیات عظام: [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقى]]، آقا سید باقر اصطهباناتى، شیخ محمدکاظم شیرازى از معماران علمى او در حوزه نجف بودند. | |||
=== | === اساتید اخلاق و تهذیب نفس === | ||
روح جستجوگر آن | روح جستجوگر آن شهید بزرگوار، بلند پروازتر از آن بود که به درس و بحث بسنده کند و از علوم مرسوم حوزه نجف سیراب شود. عطش عصیانگر او پس از سالها درس و تدریس آرام نگرفت و او همچنان در پىیافتن صاحبدلى بود که بتواند او را به وادى ایمن رسانده، در معرفت خود و خداى خویش به کمال برساند. | ||
در همان | در همان ایام این توفیق و موهبت نصیب او شد و به محضر پرفیض استاد اخلاق حوزه نجف، عارف نامور [[قاضی تبریزی، علی|میرزا محمدعلى قاضى تبریزى]] راه یافت و در مکتب عرفانى او رشد کرد. | ||
پس از گذشت چند سال، [[قاضی تبریزی، علی|مرحوم قاضى]] به سراى باقى شتافت و او به محضر | پس از گذشت چند سال، [[قاضی تبریزی، علی|مرحوم قاضى]] به سراى باقى شتافت و او به محضر آیتالله آقا شیخ محمدجواد انصارى همدانى را یافت و مدتها تحت نظر وى راههاى ظریف و لطیف معرفت نفس را طى کرد. ارتباط او با آیتالله انصارى همدانى در ایامى بود که وى در شیراز به سرمىبرد و براى استفاده از استاد به همدان مىرفت. | ||
== مهاجرت به | == مهاجرت به شیراز== | ||
در سال 1321ش | در سال 1321ش آیتالله دستغیب بر خلاف میل خود و به توصیه استادانش به ایران بازگشت. بنابراین با گرفتن اجازه اجتهاد از استادانش به شیراز مراجعت کرد. | ||
با آمدن به | با آمدن به شیراز، از ابتدا در مسجد طالبیون به اقامه جماعت پرداخت و پس از آن چون ماه رمضان نزدیک مىشد و جمعیت زیادتر، صلاح دیده شد که طاق منبرى مسجد جامع عتیق شیراز را (شبستان وسطى مسجد جامع) نخاله بردارى و آماده انجام مراسم ماه رمضان شود. این کار با زحمت فراوان انجام شد و مسجد تا حدودى آماده پذیرایى زائران خانه دوست شد. | ||
پس از ماه رمضان و | پس از ماه رمضان و زمینهسازىها آقاى دستغیب، تصمیم گرفتند مسجد را از آن غربت درآورند و آن بناى مقدس و دیرینه را احیا نمایند. بر این اساس، کار را شروع کردند. پس از چندین سال تلاش پیگیر، کار تکمیل بنا پایان یافت و از آن پس شهید دستغیب در مسجد جامع عتیق، کار فرهنگى وسیعى را شروع کرد. | ||
او | او که از پشتوانه غنى اخلاقى برخوردار بود، انسانهاى زیادى را جذب مسجد کرد. شیوههاى تربیت اسلامى را در قالبى لطیف براى نسلهاى جامعه مطرح کرد و خود عملا به تربیت جوانان و مستعدان جامعه اسلامى همت گماشت. بسیارى از سورههاى قرآن را در آن روزگاران تفسیر کرد (که در بخش تألیفات از آن نام خواهیم برد) و زمینه تربیت عدهاى را فراهم نمود. این برنامههاى زندگىساز تا قبل از سال 1340 به خوبى پیش مىرفت و او در این کار پرتوفیقترین بود. علاوه بر این، در شیراز نیز کارهاى خدماتى فراوانى را بنیان و تکمیل کرد. از ساختمان مساجد و مدارس و تعمیر آنها و تأسیس مراکز خدماتى و خیریه گرفته تا ایجاد مشاغل گوناگون براى کارگران و بیکاران و دستگیرى مستمندان همه را عهدهدار شد و از عهده خدمت و تلاش به نحو شایسته برآمد. | ||
== مبارزات | == مبارزات سیاسى== | ||
با شروع نهضت روحانیت در سال 1341 مبارزه | با شروع نهضت روحانیت در سال 1341 مبارزه ایشان با رژیم شاه که از زمان رضاخان ادامه داشت، علنى و آشکار گردید و شبهاى جمعه پس از دعاى کمیل، سخنرانى سیاسى و تهییجکننده ایشان تا نیمه خرداد 42 در جمع انبوه شنوندگان نقش بزرگى در پیشبرد انقلاب داشت و نوار سخنرانىهاى ایشان تا اقصى نقاط ایران منتشر مىگردید. در خرداد 42 بازداشت و به تهران اعزام گردیدند و پس از آزادى از زندان مدتى نیز تبعید و در سال 43 نیز مجددا زندانى و تبعید گردیدند و در سال 56 نیز مدتى زندانى و یا در منزل محاصره و تحت نظر بودند و با تمام این فشارها حاضر به مذاکره و مصالحه با رژیم پهلوى نشدند و پرچم مبارزات مردم فارس را در این مدت پانزده ساله بر دوش داشتند. | ||
== خدمات بعد از انقلاب== | == خدمات بعد از انقلاب== | ||
پس از | پس از پیروزى انقلاب، به نمایندگى اول فارس در مجلس خبرگان انتخاب شده و همزمان به درخواست اهالى شیراز و فرمان [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره)، امامت جمعه را عهدهدار شدند و مشغول خدمت به مردم مستضعف بودند. | ||
== شهادت == | == شهادت == | ||
در | در تاریخ بیستم آذرماه 1360 مطابق با 14 صفر 1402 هنگامى که عازم نماز جمعه بود، به دست منافقین به درجه رفیع شهادت نایل گردید و به اجداد طاهرینش پیوست. | ||
[[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] در بیانیهای به مناسبت شهادت آیتالله دستغیب، وی را معلم اخلاق و مهذب نفوس و متعهد به اسلام و جمهوری اسلامی نامید. | [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] در بیانیهای به مناسبت شهادت آیتالله دستغیب، وی را معلم اخلاق و مهذب نفوس و متعهد به اسلام و جمهوری اسلامی نامید. | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
شرح | شرح کفایة الاصول [[آخوند خراسانى]]، تقریرات درس فقه و اصول آیتالله شیخ محمدکاظم شیرازى، داستانهاى شگفت، رساله توضیح المسائل، شرح فوائد الاصول [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصارى]]، استعاذه، قلب سلیم، زندگانى صدیقه کبرى فاطمه زهرا(س)، سیدالشهداء(ع)، گنجینهاى از قرآن، گناهان کبیره، آدابى از قرآن، سراى دیگر معارفى از قرآن، رازگویى و قرآن، قلب قرآن، حقایقى از قرآن، معراج، قیامت و قرآن، بهشت جاویدان، فاتحه الکتاب، صلوة الخاشعین، و بندگى راز آفرینش. | ||
ویرایش