۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بلاغی، سید عبدالحجت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خوانساری، محمدتقی' به 'خوانساری، سید محمدتقی'
جز (جایگزینی متن - 'رده:فروردین(99)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'خوانساری، محمدتقی' به 'خوانساری، سید محمدتقی') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود. | '''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، سید محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||