پرش به محتوا

ایروانی، یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن'
جز (جایگزینی متن - 'رده: 25 آبان الی 24 آذر' به '')
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن')
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهام زدایی)}}


'''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است.
'''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>.
آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش