پرش به محتوا

کمره‌ای، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن')
خط ۳۳: خط ۳۳:
حجت‌الاسلام مسجد شاهى
حجت‌الاسلام مسجد شاهى


[[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]


[[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]
[[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]
خط ۶۴: خط ۶۴:
وى از اساتيد وقت به‌ويژه آيت‌الله شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]] در زمينه فقه و اصول استفاضه به‌سزا كرده تا موفق به تحصيل اجازت اجتهاد گرديد. وى در رشته فلسفه و رياضيات نيز از اساتيد مبرّز تعقيب نموده و قريب يك سال هم دراصفهان محضر درسى و خصوصى حجت‌الاسلام مسجد شاهى را درك و از مصاحبت جمعى از علماى نخبه و دانشمندان متنوع آن سامان برخوردار گشت. در اين هنگام بود كه به تأليف كتب فقه و اصول و به تنظيم كتب و مقالات اجتماعى پرداخت و كتابى به نام «فوائد ربيعية» در حلّ مشكلات مسائل فقه و اصول و كتابى به نام «ايقاظ البشر» در علم اجتماع و فلسفه نشو و ارتقاء و كتابى به نام «السيف المشهر فى تحقيق اسم المصدر» به رشته تأليف درآورد.
وى از اساتيد وقت به‌ويژه آيت‌الله شيخ [[حائری یزدی، عبدالکریم|عبدالكريم حائرى]] در زمينه فقه و اصول استفاضه به‌سزا كرده تا موفق به تحصيل اجازت اجتهاد گرديد. وى در رشته فلسفه و رياضيات نيز از اساتيد مبرّز تعقيب نموده و قريب يك سال هم دراصفهان محضر درسى و خصوصى حجت‌الاسلام مسجد شاهى را درك و از مصاحبت جمعى از علماى نخبه و دانشمندان متنوع آن سامان برخوردار گشت. در اين هنگام بود كه به تأليف كتب فقه و اصول و به تنظيم كتب و مقالات اجتماعى پرداخت و كتابى به نام «فوائد ربيعية» در حلّ مشكلات مسائل فقه و اصول و كتابى به نام «ايقاظ البشر» در علم اجتماع و فلسفه نشو و ارتقاء و كتابى به نام «السيف المشهر فى تحقيق اسم المصدر» به رشته تأليف درآورد.


کمره‌ای در سال ۱۳۴۹ق برای ادامه تحصیلات به نجف رفت و نزد [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و دیگران ادامه تحصیل داد. وى تا سال 1312ش به اخذ اجازات اجتهاد از مجتهدين والا مقام آن خطّه نيز نايل آمده است.
کمره‌ای در سال ۱۳۴۹ق برای ادامه تحصیلات به نجف رفت و نزد [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[نائینی، محمدحسین|میرزای نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقی]] و دیگران ادامه تحصیل داد. وى تا سال 1312ش به اخذ اجازات اجتهاد از مجتهدين والا مقام آن خطّه نيز نايل آمده است.


سپس سفرى به ايران كرده و وسايل حج را فراهم آورده و از راه جَبَل به مكه معظّمه تشرّف جسته و چند ماه در مكه و مدينه توقف نمود و به حفظ قرآن و تكميل اطلاعات اسلامى خويش پرداخته و بعد از هشت ماه، به نجف اشرف برگشت و به تأليف كتاب «نفيس‌الدين فى طور الاجتماع» و كتاب «فروع‌الدين» آغاز و به تدريس علوم مختلفه اشتغال ورزيد و اكثر اوقات خود را در زاويه‌هاى مسجد سهله و كوفه به سر برد.
سپس سفرى به ايران كرده و وسايل حج را فراهم آورده و از راه جَبَل به مكه معظّمه تشرّف جسته و چند ماه در مكه و مدينه توقف نمود و به حفظ قرآن و تكميل اطلاعات اسلامى خويش پرداخته و بعد از هشت ماه، به نجف اشرف برگشت و به تأليف كتاب «نفيس‌الدين فى طور الاجتماع» و كتاب «فروع‌الدين» آغاز و به تدريس علوم مختلفه اشتغال ورزيد و اكثر اوقات خود را در زاويه‌هاى مسجد سهله و كوفه به سر برد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش