۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |665ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |دمشق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |739ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |محمد بن یوسف برزالى | ||
[[ | [[قاضى عزالدین بن صائغ]] | ||
[[تاج‌الدین فزاری]] | |||
[[عزالدین ابوالعباس احمد بن محیى‌الدین ابراهیم بن عمر فاروثى واسطى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
در کودکى از پدرش و نیز از قاضى عزالدین بن صائغ حدیث آموخت. آنگاه فقه را نزد تاج‌الدین فزاری و قرائات را نزد على الرضى بن دبوقا به‌خوبی آموخت. در 685ق/1286م، به حلب و مصر سفر کرد. در 688ق، به حج رفت و از مشایخ مکه و مدینه نیز حدیث شنید. پس از آن، 4 بار دیگر حج گزارد. | در کودکى از پدرش و نیز از [[قاضى عزالدین بن صائغ]] حدیث آموخت. آنگاه فقه را نزد [[تاج‌الدین فزاری]] و قرائات را نزد على الرضى بن دبوقا به‌خوبی آموخت. در 685ق/1286م، به حلب و مصر سفر کرد. در 688ق، به حج رفت و از مشایخ مکه و مدینه نیز حدیث شنید. پس از آن، 4 بار دیگر حج گزارد. | ||
ابن برزالى، صحیح بخاری و جامع ترمذی و سنن ابن ماجه و برخى از کتب روایى مشهور و مسانید را از عزالدین ابوالعباس احمد بن محیى‌الدین ابراهیم بن عمر فاروثى واسطى آموخت. وی که به شنیدن و حفظ و نقل حدیث دل‌بستگی وافر داشت، به شهرهای بسیار دیگر مانند: بعلبک، بیت‌المقدس، حمات و اسکندریه سفر کرد و از محدثان آن دیار حدیث آموخت. سرانجام خود از حافظان حدیث و محدثان بنام گردید و در «دارالحديث النورية» و «دارالحديث النفيسية»، به تدریس پرداخت. | ابن برزالى، [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] و [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|جامع ترمذی]] و [[سنن ابن ماجة|سنن ابن ماجه]] و برخى از کتب روایى مشهور و مسانید را از [[عزالدین ابوالعباس احمد بن محیى‌الدین ابراهیم بن عمر فاروثى واسطى]] آموخت. وی که به شنیدن و حفظ و نقل حدیث دل‌بستگی وافر داشت، به شهرهای بسیار دیگر مانند: بعلبک، بیت‌المقدس، حمات و اسکندریه سفر کرد و از محدثان آن دیار حدیث آموخت. سرانجام خود از حافظان حدیث و محدثان بنام گردید و در «دارالحديث النورية» و «دارالحديث النفيسية»، به تدریس پرداخت. | ||
==شیوخ و اساتید== | ==شیوخ و اساتید== | ||
ابن برزالى، به کثرت روایت و نقل حدیث از راویان بسیاری شهرت دارد؛ گفته شده که وی از حدود دو هزار تن حدیث شنیده و از هزار محدث اجازه روایت داشته است. بنام‌ترین استادان و مشایخ او، افزون بر افراد یادشده، عبارتند از: قاسم اربلى، احمد بن ابى‌الخیر، ابن ابى‌عمر مقدسى، ابن علان، ابن شیبان، ابن بخاری، عزّ حرانى، ابن خلکان، فخرالدین بن لقمان، محیى‌الدین بن عبدالظاهر، على بن محمود بن حسین بن نبهان (علاءالدین شاعر)، رشیدالدین فارقى، قطب‌الدین قسطلانى، قاضى‌القضات خویى، شمس‌الدین اصفهانى، احمد بن یحیى بن اسماعیل کلابى حلبى، خضر بن حسن بن على، یوسف بن یحیى، محمود بن عبدالله ابوالثناء مراغى و صدر کبیر ابوالغنائم محمد بن مسلم مکى. | ابن برزالى، به کثرت روایت و نقل حدیث از راویان بسیاری شهرت دارد؛ گفته شده که وی از حدود دو هزار تن حدیث شنیده و از هزار محدث اجازه روایت داشته است. بنام‌ترین استادان و مشایخ او، افزون بر افراد یادشده، عبارتند از: قاسم اربلى، احمد بن ابى‌الخیر، ابن ابى‌عمر مقدسى، ابن علان، ابن شیبان، ابن بخاری، عزّ حرانى، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]]، فخرالدین بن لقمان، محیى‌الدین بن عبدالظاهر، على بن محمود بن حسین بن نبهان (علاءالدین شاعر)، رشیدالدین فارقى، قطب‌الدین قسطلانى، قاضى‌القضات خویى، شمس‌الدین اصفهانى، احمد بن یحیى بن اسماعیل کلابى حلبى، خضر بن حسن بن على، یوسف بن یحیى، محمود بن عبدالله ابوالثناء مراغى و صدر کبیر ابوالغنائم محمد بن مسلم مکى. | ||
برخى از کسانى که وی از آنان اجازه روایت یافته است، عبارتند از: ابن عبدالدائم، نجیب عبداللطیف، ابن ابى‌الیسر، ابن عزون، ابن علاق، قاضى‌القضات شمس‌الدین ابومحمد عبدالله بن شرف‌الدین حنفى، ابن مالک (صاحب الفیه) و قاضى‌القضات شمس‌الدین حنبلى. | برخى از کسانى که وی از آنان اجازه روایت یافته است، عبارتند از: ابن عبدالدائم، نجیب عبداللطیف، ابن ابى‌الیسر، ابن عزون، ابن علاق، قاضى‌القضات شمس‌الدین ابومحمد عبدالله بن شرف‌الدین حنفى، ابن مالک (صاحب الفیه) و قاضى‌القضات شمس‌الدین حنبلى. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||