پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[رشتی، حبیب‌الله|میرزا حبیب‌الله رشتی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[رشتی، حبیب‌الله|نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00055.jpg|بندانگشتی|رشتی، حبیب‌الله|175px]]
[[پرونده:NUR10795J1.jpg|بندانگشتی|نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|175px]]


'''ميرزا حبيب‌الله رشتى''' (1234-1312ق)، فقیه، مجتهد، از علماى بزرگ قرن 13 و اوايل قرن 14 هجرى، از شاگردان  مرحوم [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ اعظم انصاری]]، از مهمترین آثارش [[بدائع الأفكار (رشتی)|بدائع الأفکار]]
'''نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام،''' ترجمه كتاب «الوفاة الإمام الجواد»، نوشته [[مقرم، عبدالرزاق|سيد عبدالرزاق موسوى مقرم]] (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط [[لولاور، پرویز|پرویز لولاور]] صورت گرفته است.


میرزا حبیب‌الله به سال ۱۲۳۴ق در املش چشم به جهان گشود.
نویسنده در ابتدای کتاب با توجه به روایاتی از اهل‌بیت(ع)، فراگیری و آموزش علوم آل محمد(ص) را از مصادیق احیای امر آل محمد(ص) می‌داند و از آوردن این مطلب در ابتدای کتاب چنین می‌خواهد بگوید که این کتاب در جهت احیای امر محمد و آل او صورت گرفته است.


او دروس مقدماتى را در رشت آموخت و بعد از اتمام مقدمات به قزوين رفته و از محضر شیخ عبدالکریم ایروانی قزوينى استفاده كرد.
پس‌ازآن از خلقت و نور اهل‌بیت(ع) سخن به میان آورده و پس‌ازآن به شرح زندگی امام جواد(ع) پرداخته است.


در سال ۱۲۶۳ق وارد نجف شد و در درس خارج فقه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] شركت نمود و و از ایشان اجازه‌ی اجتهاد دریافت کرد،
مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است.


بعد از وفات [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] از محضر [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] استفاده كرده و در درس خارج فقه و اصول ايشان شركت ‌كرد.
[[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] از تاریخ تولد فرزندش به خواهرش «حکیمه» اطلاع داده و دستوراتی نیز دراین‌باره داده بود. ایشان در دهم ماه رجب سال 195ق در مدینه منوره متولد شد؛


ايشان پس از وفات شيخ اعظم - در سال 1281 هجرى - حدود سى سال جانشين او در تدريس و تعليم گرديد.
چون امامت جوادالائمه(ع) در زمانی اتفاق افتاده که آن حضرت کم سن بودند؛ لذا نویسنده بر آن بوده که دلایل امامت آن امام بزرگوار را بیان نماید که در آن بسیاری از کرامات آن بزرگوار بازگو شده است.


در درس ميرزاى رشتى بيش از سيصد نفر از فضلاء و علماء شركت كرده و از محضرش استفاده می‌كردند و در بين آنان بيش از يكصد نفر از علماء درجۀ يك، كه بعضى به مرجعيت رسيده بودند نيز، حضور داشتند.
از دیگر مباحثی که در این کتاب می‌بینیم چگونگی ازدواج جوادالائمه با ام الفضل دختر مأمون است، که نویسنده به شرح آن واقعه پرداخته و از دلایل آن سخن به میان آورده است.


در زمان ميرزا حبيب‌الله كسى بهتر از او تدريس نمى‌كرد. او فقيه محقق، مدقق، عابد، زاهد و اصولى بود و مراتب علمى او نزد بزرگان عصرش مسلم بود.
در ادامه مطالب کتاب مطالبی با عنوان خبر ام جعفر، سخنی درباره محبت اهل‌بیت(ع)، اجتماع شیعیان در خانه عبدالرحمن بن حجاج، دیدار شیعیان با امام(ع) در موسم حج، مأمون و هدف‌های مغرضانه‌اش، جسارت «مخارق» به امام(ع) و جنایت ام الفضل و شهادت آن حضرت آمده است.


ميرزا حبيب‌الله رشتى، آن عالم بزرگ، پس از عمرى سراسر تلاش و اخلاص و انجام وظيفه، در سال 1312 هجرى قمرى از اين جهان خاکى پر كشيد و به ديار باقى شتافت.
شهادت امام جواد(ع) در سال 220ق در زمان خلافت معتصم عباسی با سم اتفاق افتاد.


<div class="mw-ui-button">[[رشتی، حبیب‌الله|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش